روزی در یک نهاد، کارمندی داشت به من پندی دوستانه می‌داد و می‌گفت: «هر وقت دیدی دولت روغن ارزان می‌دهد، همانجا کلاه یا لباست را دربیاور و بگو بریزید! چون اگر بخاهی بروی تا خانه قابلمه بیاوری، وقتی برگردی یا روغن تمام شده یا قانونش عوض شده است!»

این جمله ناراحت‌کننده اما تا حدود زیادی واقعیت دارد که تصویب یک قانون یا مقررات در کشور ما لزوما به معنای اجرایی شدن آن‌ نیست.

بعد از بسته شدن پرونده سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شاهد تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های متعددی در حوزه‌های مختلف در خصوص آینده هستیم. اما به نظر نگارنده 3 شاخص مهم تا حدود زیادی تعیین‌کننده سرنوشت بخش‌ها در آینده است.

آقای رئیسی، رئیس‌جمهور منتخب ملت در دولت سیزدهم، لاجرم بیش از هر موضوعی در طول چهار سال آینده با مساله اقتصاد سروکار خواهند داشت. یکی از مهم‌ترین مشکلات اقتصاد ایران در طول دهه‌های گذشته تفاوت نگرش فعالان اقتصادی بخش خصوصی و دولتمردان به مفاهیم و مسائل اساسی نظام اقتصادی است.

تا کنون فکر کرده‌اید که چرا بعضی از شرکت‌ها 10 برابر بهتر، سریع‌تر و ارزان‌تر از سایر شرکت‌ها هستند؟ چطور برخی شرکت‌ها نمایی رشد می‌کنند؟ چه شرکت‌هایی این ویژگی را دارند؟

سازمان امور اجتماعی وزارت کشور در نامه‌ای به هیات مدیره انجمن بلاکچین، به آنها دستور داد فعالیت‌های خود را به طور کامل متوقف کنند.

عادت کرده‌ایم که اخبار و آمار جرایم مرتبط با فضای سایبری را صرفا از زبان دستگاه‌های مجری قانون و پلیس بشنویم و مثلا هر روز مشتی آمار در خصوص کشف دستگاه‌های استخراج رمزارز، مالباختگان اینترنتی، دستگیری مجرمان سایبری و رشد جرایم را بخوانیم و بی‌آنکه علت و ریشه اصلی را بدانیم از کنار این اخبار رد شویم.

برخی اقدامات و رفتارها، همچون رسیدن میوه‌های نوبرانه می‌ماند، که همه ساله در زمان‌های مشخصی با قیمت‌های نجومی می‌رسند و انگشت‌شماری هم مشتری دارد.

همزمان با تغییر دولت‌ها و متعاقب آن امید برای تغییر روش‌ها، اعضای کابینه و زیرمجموعه‌های ایشان، برخی فعالان بخش خصوصی هم دست به کار صدور بیانیه، حمایت، طرح مطالبات، لابی و دیدار با دولتمردان احتمالی می‌شوند.

چندی پیش رئیس مجلس طی نامه‌ای به وزیر امور اقتصاد و دارایی و رئیس بانک مرکزی ضمن اشاره به برخی ابهامات و نگرانی‌ها در مورد کارکرد ارزهای دیجیتال، خواستار تدوین مقررات لازم و نظام‌مند کردن فعالیت‌ها در این حوزه شد.

تا 2 هفته قبل، ترخیص کالا بدون هیچ مشکلی از طریق اظهار کالا در سامانه گمرک موسوم به پنجره واحد تجارت فرامرزی (epl) انجام می‌گرفت.

تردیدی نیست که اینترنت و فضای مجازی تقریبا نقش نخست را در انتخابات ریاست جمهوری ایران خواهد داشت.

این روزها که بحث پشتیبانی و مانع‌زدایی از تولید ملی داغ است، نمایندگان مختلفی از ارگان‌های کشور به ما مراجعه می‌کنند تا از خلال گفت‌وگو با شرکت‌های دانش‌بنیان و تولیدی موانع موجود در کسب‌وکار آن‌ها را دریابند.

استفاده از ابزارهای گوناگون به منظور کسب شهرت برای یک شرکت، محصول، خدمت یا یک فرد از گذشته تا امروز امری مرسوم و بلااشکال بوده و هست.

یکی از جالب‌ترین داستان‌های مربوط به ورود تکنولوژی به ایران، داستان چراغ برق است.

تقریبا روزی نیست که در اخبار خارجی در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات اثری از برخورد دولت‌های مختلف با غول‌ها و شرکت‌های فعال در این بخش یافت نشود. عمده این برخوردها نیز به مسایلی همچون انحصارگرایی، اخبار جعلی، بدرفتاری با کارکنان، سانسور، کم‌فروشی، جاسوسی از کاربران و غیره مربوط می‌شود.

رقابت میان شرکت‌های خودرویی و فناوری در تولید خودروهای برقی این پرسش را مطرح می‌کند که در نهایت چه کسی متولی تحول بزرگ در صنعت خودرو خواهد بود؛ شرکت‌های خودرویی یا شرکت‌های فناوری؟

حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات آنقدر با قوانین و مقررات فاقد ضمانت اجرایی و بی‌استفاده، و آنقدر با طرح‌ها و پروژه‌های ناتمام و بلاتکلیف مواجه است که یافتن و به خاطر آوردن تمام آنها نیازمند یک کار پژوهشی است که در نهایت به یک بانک اطلاعاتی منتهی خواهد شد.

نحوه ایجاد و پیدایش برخی مشکلات در کشور ما گویی نه تنها متوقف نمی‌شود، بلکه همچنان باقی مانده تا اتفاقا به مثابه یک تکنیک ساده جهت کسب سود و فرصت برای عده‌ای تبدیل شود.

در حالی که سازمان‌ها، یکی پس از دیگری قربانی باج‌افزارها می‌شوند، روند مقابله با این حملات باج‌افزاری، که به بزرگ‌ترین مشکل امنیتی اینترنت بدل شده، همچنان کند است.