آمارهای بی‌فایده

مثلا آماری پر تب و تاب از دستاورد یک شرکت یا محصول داده می‌شود که مردم هیچ اثری در زندگی خود نمی‌یابند. در برخی موارد هم البته گاهی اوقات مشخص می‌شود آن آمار از اساس ساختگی بوده تا در پس پرده کار دگر کنند.

یکی از این قبیل آمارها به گزارش تخصیص تسهیلات مالی به شرکت‌های حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، یا شرکت‌های نوپا و امثالهم مربوط می‌شود.

برای مثال چندی پیش آماری از صندوق نوآوری و شکوفایی منتشر شد که به موجب آن ۱۳ هزار میلیارد تومان به شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌آپی اعطا شد.

البته درخصوص خروجی اعطای این ارقام بزرگ، نیز آمار دیگری منتشر می‌شود که مثلا فلان مقدار صادرات به وقوع پیوسته است. 

اما فارغ از نامحسوس بودن این آمار، ابهاماتی شکل گرفت که تا کنون بی‌پاسخ مانده است. برای مثال گاه مشخص می‌شود که بخش عمده دستاورد این آمارها تنها مربوط به چند شرکت بیشتر نیست و عملکرد باقی شرکت‌ها در پس این آمارها پنهان می‌ماند و گم می‌شود.

موضوع آمار مذکور گاه پیچیده‌تر نیز می‌شود و در مورد گزارش عملکرد صندوق نوآوری و شکوفایی، به بهانه‌های مختلف از جمله خلاء قانونی و غیرالزام‌آور بودن انتشار اطلاعات، حتی میزان تخصیص پول به شرکت‌ها هم افشا نشد، چه رسد به جزییات کامل و دقیق از ریز خروجی‌ها.

وزارت ارتباطات هم از این منابع مالی در قالب وام وجوه اداره شده، در چند سال گذشته، میلیاردها تومان به برخی شرکت‌ها اختصاص داده است که اطلاع دقیقی از خروجی دقیق و منطبق با وام‌های ارایه شده به شرکت‌ها و پروژه‌ها در دست نیست.

اگرچه این ماجرا سوژه جدیدی هم محسوب نمی‌شود و پرسشگری رسانه‌ها در سال‌های قبل در این خصوص نیز بی‌پاسخ ماند. لذا می‌توان گفت بخش قابل توجهی از این آمارها، کاملا تشریفاتی و بی‌فایده هستند و ظاهرا قرار هم بر این است که همینطور هم بماند و کسی نیز پیگیر جزییات نشود. چون اگر قرار بر این بود، حداقل از این همه نهاد نظارتی در سال‌های قبل باید گزارش یا صدایی در می‌آمد. لذا هدف از نگارش متن حاضر نیز این بود که حداقل مخاطبان بدانند که ماجرا از چه قرار است و خیلی سرگرم این قبیل اعداد و آمار نشوند.