پدیده پیچیده پویندگانِ پولِ مجازی

در دنیا هم این روال دوگانه و پیچیده البته به نوعی دیگر در خصوص پدیده مذکور برقرار است و با آنکه روز به روز دولت‌های بیشتری از ممنوعیت این پول‌ها و عرضه پول ملی مجازی خود خبر می‌دهند و اظهاراتی مبنی بر ترکیدن حباب این پول‌ها، بیشتر می‌شود، اما از سوی دیگر قیمت پول‌های مجازی توسط نهنگ‌های این بازارِ پر اسرار، همچنان بالا نگه داشته می‌شود.

اما اگر تا چندی پیش اخباری از کشف دستگاه ماینینگ (استخراج پول مجازی) در گاوداری‌ها، مدارس، کارخانه‌های متروکه و مکان‌های عجیب دیگر منتشر می‌شد، حالا و به شکل انبوه، شاهد اخبار کشف این دستگاه‌ها از زیرزمین و اتاق خانه‌هایی از قلب تهران گرفته تا سایر نقاط ایران هستیم. 

حتی روزنامه دولت نیز به انتشار گفت‌وگو با برق‌دزدهایی پرداخته که برق دستگاه‌های خود را از پشت کنتور کشیده‌اند و حالا در کشور شبکه گسترده‌ای از واردکنندگان، فروشندگان، نصاب‌ها، آموزش‌دهندگان و تعمیرکاران دستگاه‌ها گرفته تا دلال‌های پول‌های حاصله، ایجاد شده است.

از قضا چند روز قبل شاهد گفت‌وگویی در حاشیه خیابان بودم که یکی به دیگری می‌گفت دل را به دریا زده و 2 دستگاه ماینر خریده تا جایی در منزل جاساز کرده و پول بسازد. ظاهرا 8 میلیونی پرداخته بود و بدون آنکه اطلاعات زیادی از کم و کیف فنی کار داشته باشد، تنها انگیزه گرایش به این جریان را هم یکی از بچه‌‌هایِ زرنگ محله می‌دانست که از این راه ماشین و موتور و خانه و مغاز خریده بود.

نمی‌دانم چرا، اما به یکباره یاد ماجرای سال‌های موسوم به «تب طلا» (۱۸۴۵ تا ۱۸۵۵) در ایالت کالیفرنیا افتادم که بسیاری از جویندگان طلا با دستان خالی مردند. 

این ماجرا اما اکنون تبدیل به یک درس مدیریتی شده است که می‌گوید: بهترین و مطمئن‌ترین راه برای دستیابی به طلا، کشف معدن طلا نیست، بلکه کمک به دیگران برای دستیابی به رویاهایی است که به سرشان افتاده. در واقع برندگان اصلی آن زمان، «فروشندگان بیل و کلنگ» بودند، نه جویندگان طلا.

نمی‌توانستم به آن 2 غریبه بگویم شاید منشاء پول بچه‌محل شما هم از فروش بیل و کلنگ است، البته که فایده‌ای هم نداشت. اما نگرانی‌ام از این است که چه حجم عظیمی از این دستگاه‌ها به کشور قاچاق شده و می‌شود و حالا در زیرزمین و پشت بام خانه چه تعداد ایرانی، مستقر شده است و چه خسارت‌های سنگینی در راه است.