مواد عجیب برای برگزاری نشست علمی
علی شمیرانی / مولف
تاریخ انتشار
شنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۳۴
آی‌تی‌من- سال‌هاست رویدادهای جایزه‌محور در ایران، پدیده ناشناخته‌ای محسوب نمی‌شوند و برخی از مجریان آنها بدون هیچ تعارفی، قیمت سخنرانی و عضویت در هیات داوران و نرخ اعطای جوایز را مستقیما در سایت آن رویداد منتشر می‌کنند.
اما در این میان هستند رویدادهایی که در پایان آن قرار نیست جایزه‌ای اعطا شود و دلایل و شیوه‌های دیگری برای بهره‌برداری دارند.
چند روز قبل دوستی پوستر یک نشست علمی که قرار است در آینده برگزار شود را برایم ارسال کرد. از آنجا که تقریبا همه سخنرانان این نشست را می‌شناختم، در میان آنها تنها یک نفر را یافتم که واقعا تخصص مرتبط با عنوان نشست را داشت.
از دوست اجراکننده، درخصوص یکی از سخنرانان پرسیدم و گفتم اگر تنها یک مقاله یا سخنرانی علمی از این فرد پیدا کردی، حتما به من هم اطلاع بده! در مورد سایر سخنرانان و نداشتن هیچ‌گونه ارتباط با موضوع نشست هم پرسش‌هایی کردم که آن دوست ناچار به اعترافاتی عجیب شد.
او گفت تمام صحبت‌هایت درست بود، اما واقعا چه کسی تنها فرد علمی و مرتبط با این نشست را به اندازه من و تو می‌شناسد؟! و اگر قرار بود چند نفر دیگر به همین شکل را هم انتخاب کنم، شاید دو ردیف سالن هم پر نمی‌شد.
سپس ادامه داد، حتما تایید می‌کنی آن فردی که هیچ مطلب علمی و مرتبط با موضوع نشست را ندارد، خوشمان بیاید یا نیاید، یک‌جور سلبریتی و توییت‌باز محسوب می‌شود. او را دعوت کردیم که هم یک تبلیغی برای ما بکند و هم بخشی از دنبال‌کنندگانش و رسانه‌ها که همه جا دنبال او هستند، حرف‌هایش را بازنشر و تیتر کنند.
در خصوص فرد دیگر هم گفت، به هر حال آن را هم می‌شناسی که پول زیادی دستش است و یک جایی به درد باقی کارهایم می‌خورد. فرد دیگر را گفت چون محل برگزاری نشست را هماهنگ کرده در میان سخنرانان گذاشتم. یکی دیگر هم رییس خودم محسوب می‌شود و باید به نوعی هوای او را هم داشته باشم. در ادامه هم گفت که خودش مشغول تهیه متن سخنرانی چند فردی است که هیچ آشنایی و شناختی از موضوع نشست ندارند.
توجیهاتی که کرد از نظر اخلاقی و حرفه‌ای برایم قابل قبول نبود، اما از نظر جفت‌وجورکردن مواد لازم برای یک نشست و جنبه عایدی و تجاری برای خودش قابل درک بود.
تنها چیزی که درک نکرده و همچنان نیز نمی‌کنم، مخاطبان و مراجعان به این قبیل نشست‌ها هستند که بی‌آنکه سطح دانش آنها از صفحه نخست گوگل بالاتر رود، گاها برای حضور دراین رویدادها پول هم پرداخت می‌کنند و از قضا سالن هم پر می‌شود.
اما در این میان هستند رویدادهایی که در پایان آن قرار نیست جایزه‌ای اعطا شود و دلایل و شیوه‌های دیگری برای بهره‌برداری دارند.
چند روز قبل دوستی پوستر یک نشست علمی که قرار است در آینده برگزار شود را برایم ارسال کرد. از آنجا که تقریبا همه سخنرانان این نشست را می‌شناختم، در میان آنها تنها یک نفر را یافتم که واقعا تخصص مرتبط با عنوان نشست را داشت.
از دوست اجراکننده، درخصوص یکی از سخنرانان پرسیدم و گفتم اگر تنها یک مقاله یا سخنرانی علمی از این فرد پیدا کردی، حتما به من هم اطلاع بده! در مورد سایر سخنرانان و نداشتن هیچ‌گونه ارتباط با موضوع نشست هم پرسش‌هایی کردم که آن دوست ناچار به اعترافاتی عجیب شد.
او گفت تمام صحبت‌هایت درست بود، اما واقعا چه کسی تنها فرد علمی و مرتبط با این نشست را به اندازه من و تو می‌شناسد؟! و اگر قرار بود چند نفر دیگر به همین شکل را هم انتخاب کنم، شاید دو ردیف سالن هم پر نمی‌شد.
سپس ادامه داد، حتما تایید می‌کنی آن فردی که هیچ مطلب علمی و مرتبط با موضوع نشست را ندارد، خوشمان بیاید یا نیاید، یک‌جور سلبریتی و توییت‌باز محسوب می‌شود. او را دعوت کردیم که هم یک تبلیغی برای ما بکند و هم بخشی از دنبال‌کنندگانش و رسانه‌ها که همه جا دنبال او هستند، حرف‌هایش را بازنشر و تیتر کنند.
در خصوص فرد دیگر هم گفت، به هر حال آن را هم می‌شناسی که پول زیادی دستش است و یک جایی به درد باقی کارهایم می‌خورد. فرد دیگر را گفت چون محل برگزاری نشست را هماهنگ کرده در میان سخنرانان گذاشتم. یکی دیگر هم رییس خودم محسوب می‌شود و باید به نوعی هوای او را هم داشته باشم. در ادامه هم گفت که خودش مشغول تهیه متن سخنرانی چند فردی است که هیچ آشنایی و شناختی از موضوع نشست ندارند.
توجیهاتی که کرد از نظر اخلاقی و حرفه‌ای برایم قابل قبول نبود، اما از نظر جفت‌وجورکردن مواد لازم برای یک نشست و جنبه عایدی و تجاری برای خودش قابل درک بود.
تنها چیزی که درک نکرده و همچنان نیز نمی‌کنم، مخاطبان و مراجعان به این قبیل نشست‌ها هستند که بی‌آنکه سطح دانش آنها از صفحه نخست گوگل بالاتر رود، گاها برای حضور دراین رویدادها پول هم پرداخت می‌کنند و از قضا سالن هم پر می‌شود.
مولف : علی شمیرانی
