اندرحکایت حذف دفترچه‌های بیمه

آی‌تی‌من- آن دسته از مدیرانی که کار نمی‌کنند و اما ادای پرکارها را در می‌آورند، برای مثال بابت سفت کردن پیچ و مهره یک آنتن، آنچنان مراسم و غوغای تبلیغاتی به پا می‌کنند که فرود سفینه ناسا در مریخ پیش آن هیچ به نظر می‌رسد.

در مقابل برخی هم که واقعا کار می‌کنند، روش کار ایشان به گونه‌ای است که گاه می‌گوییم ای کاش فعلا کاری نمی‌کردند.

دسته اول را که به هیچ می‌گیریم و می‌گذاریم هر روز مراسم برگزار کنند و همچنان برای خودشان غش و ضعف کنند.

اما در خصوص دسته دوم از آنجا که واقعا کاری در حال اجراست و دود تبعات آن کار نیز عمدتا به چشم مردم می‌رود، باید گفت و نوشت.

ماجرای اقدام سازمان تامین اجتماعی در حذف نسخه‌های کاغذی بیمه و جایگزینی آن با نسخه‌های الکترونیکی، یکی از آن موارد است. (همین‌جا باید تاکید شود که هدف از نگارش این متن زیر سوال بردن اصل طرح و ایجاد دلسردی در مجریان طرح نیست؛ چراکه اجرای طرح‌های واقعی و کلان مستلزم تصمیمات و اقدامات شجاعانه و البته «مدبرانه» است.)
سابقه اجرای طرح نسخه الکترونیکی به اواخر سال 92 باز می‌گردد. اما به هر ترتیب، طرح مذکور پس از گذشت سال‌ها، با فشار در سال 99 کلید خورد تا ۴۵ میلیون نفر در کشورمان بدون دفترچه، خدمات درمانی بگیرند.

لیکن کافیست جست‌وجویی کوچک در خصوص سرانجام این طرح، آن هم در ایام مواجهه با کرونا داشته باشید تا ببینید از مدیران بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها، داروخانه‌ها و از همه مهتر بیماران، با چه حواشی و چالش‌هایی مواجه شده‌اند.

برای مثال مدیر یک بیمارستان دولتی در پایتخت کشور که معمولا بیشترین بیماران را پذیرش می‌کنند، اعلام کرده از زمان حذف دفترچه‌های کاغذی بیمه، سرنسخه‌های کاغذی بیمارستان‌ها و پزشکان جایگزین آن شده است. 

مساله اینجا اصلا جایگزینی یک کاغذ با کاغذ دیگر نیست و حجم مسایل مطروحه پیرامون این طرح در رسانه‌ها به قدری زیاد است که نه امکان پرداختن به آن وجود دارد و نه به جایی از کسی بر می‌خورد.
اینکه چرا طرح مذکور با این شتاب، در این وسعت و در ایام کرونا و منتهی به تعطیلات عید (تعطیل پاسخگویی) اجرا شد و چه مشکلاتی به غم بیماران اضافه می‌کند، هم به کنار، این‌ها را صرفا گفتم که اگر ابتدای سال بعد جشنی در این خصوص گرفته شد، چندان جدی نگیرید.