وضعیت اینترنت آزادی خوب نیست
عـلی اصلان شهلا / مولف
تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۰۳:۰۰
Alishahla13@
در آن بازی به همراه حدود صد هزار نفر، از نزدیک شاهد صعود شیرین پرسپولیس و برتری دیگر نماینده قطری بودیم اما صد حیف که امکان به اشتراک گذاشتن این شورو حال را از طریق اینترنت حداقل تا ساعاتی پس از بازی نیافتیم.
از حدود 5 ساعت پیش از آغاز بازی، به همراه 9 نفر دیگر از دوستان وارد استادیوم شدیم و تقریبا تا 3 ساعت پیش از آغاز بازی، ارتباط اینترنتی نسبتا قابل قبول بود و اتفاقا با خوشحالی در این باره در توییتر نوشتم. اما زمانی که جمعیت حاضر در ورزشگاه از حدود 50 هزار نفر گذشت، استفاده از اینترنت تقریبا غیرممکن شد. پیام های متنی به سختی ارسال و دریافت می شد و آپلود عکس و فیلم غیر ممکن شد. اختلال اینترنت را زمانی متوجه شدم که خواستم پاسخ ها به همان توییت تعریف از اینترنت ورزشگاه را بخوانم. اختلال اینترنت نه تنها تا پایان بازی ادامه داشت که تقریبا تا دو ساعت پس از پایان بازی که بتوانیم از منطقه خارج شویم، از دسترسی به اینترنت محروم بودیم. این تجربه نه فقط برای من که 9 نفر دیکر از دوستان که از اپراتورهای مختلف اینترنت استفاده می کنند، مشابه بود.
بنابراین آنچه مسلم است این که ظرفیت اینترنت همراه در ورزشگاه آزادی، نه تنها پاسخگوی صد هزار نفر که پاسخگوی نیمی از ظرفیت این استادیوم هم نیست و با توجه به این که مسوولان پس از بازی از وضعیت اینترنت ابراز رضایت کردند (!)، امیدی هم به برقراری ارتباط در بازی برگشت ندارم.
در نهایت این که اگر تجربه کاربری صد هزار ایرانی چندان برای تان مهم نیست، در بازی فینال طبیعتا مقامات بلندپایه فوتبال آسیا و حتی جهان در ورزشگاه حضور خواهند یافت. ژاپنی ها نیز قاعدتا چند هزار تماشاگر زن و مرد خواهند داشت و همه آنها برای اتصال به اینترنت تلاش خواهند کرد. افرادی که بعد ها از تجربه بدشان در استفاده از اینترنت در ورزشگاه آزادی ایران، خواهند گفت و نوشت.
در آن بازی به همراه حدود صد هزار نفر، از نزدیک شاهد صعود شیرین پرسپولیس و برتری دیگر نماینده قطری بودیم اما صد حیف که امکان به اشتراک گذاشتن این شورو حال را از طریق اینترنت حداقل تا ساعاتی پس از بازی نیافتیم.
از حدود 5 ساعت پیش از آغاز بازی، به همراه 9 نفر دیگر از دوستان وارد استادیوم شدیم و تقریبا تا 3 ساعت پیش از آغاز بازی، ارتباط اینترنتی نسبتا قابل قبول بود و اتفاقا با خوشحالی در این باره در توییتر نوشتم. اما زمانی که جمعیت حاضر در ورزشگاه از حدود 50 هزار نفر گذشت، استفاده از اینترنت تقریبا غیرممکن شد. پیام های متنی به سختی ارسال و دریافت می شد و آپلود عکس و فیلم غیر ممکن شد. اختلال اینترنت را زمانی متوجه شدم که خواستم پاسخ ها به همان توییت تعریف از اینترنت ورزشگاه را بخوانم. اختلال اینترنت نه تنها تا پایان بازی ادامه داشت که تقریبا تا دو ساعت پس از پایان بازی که بتوانیم از منطقه خارج شویم، از دسترسی به اینترنت محروم بودیم. این تجربه نه فقط برای من که 9 نفر دیکر از دوستان که از اپراتورهای مختلف اینترنت استفاده می کنند، مشابه بود.
بنابراین آنچه مسلم است این که ظرفیت اینترنت همراه در ورزشگاه آزادی، نه تنها پاسخگوی صد هزار نفر که پاسخگوی نیمی از ظرفیت این استادیوم هم نیست و با توجه به این که مسوولان پس از بازی از وضعیت اینترنت ابراز رضایت کردند (!)، امیدی هم به برقراری ارتباط در بازی برگشت ندارم.
در نهایت این که اگر تجربه کاربری صد هزار ایرانی چندان برای تان مهم نیست، در بازی فینال طبیعتا مقامات بلندپایه فوتبال آسیا و حتی جهان در ورزشگاه حضور خواهند یافت. ژاپنی ها نیز قاعدتا چند هزار تماشاگر زن و مرد خواهند داشت و همه آنها برای اتصال به اینترنت تلاش خواهند کرد. افرادی که بعد ها از تجربه بدشان در استفاده از اینترنت در ورزشگاه آزادی ایران، خواهند گفت و نوشت.
مولف : عـلی اصلان شهلا
