آمارتان مستدام

او در ادامه گفت، مگر این لامپی که الان بالای سر ما روشن است، شما می‌دانی یا اصلا برایت مهم است که برقش از کدام نیروگاه تامین می‌شود و چه تعداد نیرو و چند متر سیم‌کشی و غیره برای رساندن برق به این لامپ انجام شده است؟

لامپ اگر روشن و برق برقرار باشد، شما استفاده می‌کنید و زندگیتان پیش می‌رود، اگر هم برق قطع شود، هزار آمار هم دردی از مشترکان دوا نمی‌کند.

به او گفتم، درست می‌گویی و ای کاش تعداد زیادی از مدیران تصمیم‌گیر هم این چنین باشند و در جلسات داخلی، آمارهایی را که عمدتا از سوی سازمان‌های ذینفع ارایه می‌شود را ملاکی برای رفع شدن یک معضل در نظر نگیرند.

در همین راستا چندان بیراه نیست اگر بگوییم مردم ایران دچار سامانه‌هراسی و فناوری‌هراسی شده‌اند و هر جا صحبت از یک خدمت الکترونیکی جدید است، ترس و نگرانی حاکم می‌شود که احتمالا تا مدت‌ها با اختلال و قطع خدمت مواجه خواهند شد. از کارت هوشمند ملی گرفته تا انواع سامانه‌ها.

در یک نمونه جاری و مهم، این روزها رسانه‌ها پر شده از گزارش‌های مربوط به مشکلات و کاستی‌های ناشی از راه‌اندازی نسخه‌های الکترونیکی. به نحوی که در برخی استان‌ها این خدمت‌رسانی به مساله‌ای برای شورای تامین استان‌ها نیز تبدیل شده است. 

مردم در کوچه و خیابان میان نقص و کندی و اختلال سامانه‌ها در حال پاسکاری هستند و هزاران میلیارد تومان از جیب‌شان برای پرداخت نرخ آزاد نسخه‌ها می‌رود، آن وقت مدیر فلان سازمان بیمه‌ای که ذینفع است و سود کلانی از این وضع می‌برد، سخنرانی می‌کند که فناوری و نسخه الکترونیکی فلان مقدار صرفه‌جویی به بار می‌آورد، بر اساس آمار بهمان درصد پیشرفت کرده و دنیا هم به همین سمت رفته اما در ایران مافیا مقاومت می‌کند!

یکی نیست به این مسوول بگوید آنچه در واقعیت و در کف خیابان دارد رخ می‌دهد زیان مردم است و اینکه فناوری خوب است و چه تعداد نسخه صادر می‌شود و دست منتفعان و مافیا در یک کاسه است یا نه و غیره، قصه سرایی است.

خلاصه آنکه آمارتان مستدام، اما مسوولان تصمیم‌گیر لطفا مشتی عدد و رقم از سوی دستگاه‌های ذینفع را ملاک عمل قرار نداده و واقعیت‌ها را ببینند، مثل آن لامپ‌هایی که خاموش هستند و با هزاران آمار هم روشن نمی‌شوند.