چرا باید از ابزار دوست‌یابی فیس‌بوک بترسیم

 
آی‌تی‌من- غول شبکه‌های اجتماعی سرویس دوستیابی (یا به عبارتی، یافتن شریک عاطفی) را در آمریکا و کشورهای دیگری از جمله کانادا؛ مکزیک، برزیل و فیلیپین فعال کرده و اروپایی‌ها نیز از اوایل سال 2020 به این امکان دسترسی خواهند داشت. این اقدام در حالی صورت گرفته که سابقه بد این شرکت در حفاظت از حریم خصوصی و داده‌های کاربران، موجب نگرانی بسیاری از کارشناسان شده است.

به گزارش واشنگتن پست، کاربرانی که حداقل 18 سال سن داشته باشند، می‌توانند از منوی اصلی در اپ یا وب‌سایت فیس‌بوک به بخش دوستیابی وارد شوند و یک پروفایل جدید بسازند که قرار است دوستان صفحه اصلی فیس‌بوک کاربران، به این پروفایل دسترسی نداشته باشند. پس از آن، فیس‌بوک گزینه‌های مناسب هر کاربر را، بر اساس سلایق، اولویت‌ها و سایر چیزهایی که کاربر روی فیس‌بوک به اشتراک گذاشته است، به او پیشنهاد می‌کند که البته این پیشنهادها شامل دوستان کنونی هر فرد در صفحه فیس‌بوکش نمی‌شود. البته فیس‌بوک ویژگی جدیدی به نام «عشق مخفی» یا Secret Crush معرفی کرده که به کاربران امکان می‌دهد حداکثر 9 نفر از دوستان فیس‌بوکی‌ یا دنبال‌کنندگان اینستاگرام‌شان را انتخاب کنند و اگر هر کدام این این افراد هم از اپ دوستیابی فیس‌بوک استفاده کرده باشند و از قضا کاربر را در فهرست «عشق مخفی» خود قرار داده باشند، به هر دو نفر یک پیام اطلاع‌رسانی در این مورد ارسال خواهد شد تا به خوبی و خوشی پیوند خجسته شکل بگیرد!

فیس‌بوک می‌گوید که این سرویس جدید به کاربران فرصت بهتری برای شناخت شرکاع عاطفی احتمالی مناسب را  می‌دهد. اما مشخص نیست که کاربران چگونه باید به فیس‌بوک، به عنوان بزرگ‌ترین پلتفرم شبکه اجتماعی جهان  با 1.2 میلیارد کاربر روزانه اعتماد کنند و کلید عشق‌شان را دست این غول بی ملاحظه بسپارند.

دلیل عمده این بی‌اعتمادی، این است که فیس‌بوک در سال‌های اخیر، در پی رسوایی‌های پی‌درپی مرتبط با انتشار اطلاعات نادرست، حساب‌های کاربری جعلی، درز اطلاعات و خیانت به اعتماد کاربران، آماج انتقادهای شدید بوده است.

نتایج یک بررسی در سال  2016 نشان داد که فیس‌بوک به تبلیغ‌دهندگان اجازه داده که کاربران را بر اساس قومیت و نژاد دسته‌بندی کنند. در سال 2018 نیز فاش شد که این شرکت به شرکت مشاوره سیاسی کمبریج آنالیتیکا اجازه دسترسی به داده‌های میلیون‌ها کاربر را داده است. اواخر سال گذشته میلادی، نیویورک تایمز در گزارشی اعلام کرد که فیس‌بوک با استخدام یک شرکت تحقیقاتی، سعی کرده که منتقدان را با منتسب کردن آنها به جورج سوروس، بی‌اعتبار کند.

همین چهارشنبه گذشته نیز، وب‌سایت خبری فناوری تک‌کرانچ گزارش بررسی‌های یک محقق امنیت را منتشر کرد که توانسته بود به سادگی به پایگاه‌داده‌هایی حاوی صدها میلیون شماره تلفن مرتبط با حساب‌های کاربری فیس‌بوک دسترسی بیابد.

در حالی که فعالان حوزه دوست‌یابی، با استفاده از داده‌های شخصی کاربران برای مرتبط کردن افراد و با اهداف بازاریابب، آن را به صنعتی 3 میلیارد دلاری تبدیل کرده‌اند؛ کارشناسان نگرانند که فیس‌بوک با پشتوانه مخاطبان بی‌شمار و پلتفرم پیشرفته تبلیغات هدفمندی که در اختیار دارد، استفاده نامناسب از این صنعت در جهت آزار و سوءاستفاده جنسی را دامن بزند.

به گفته نهادهای ناظر حریم خصوصی، هم اکنون نیز این پلتفرم با مشکل اسکمرهای رو‌به‌روست و ارایه سرویس جدید دوست‌‌یابی، می‌تواند کاربران را در معرض خطر پیام‌های دروغ و کلاهبرداری بیشتری قرار دهد و کسانی که هویت خود را پنهان می‌کنند و به دنبال قربانیان ساده‌دل احتمالی می‌گردند، خواهند توانست از این سرویس استفاده کنند. این سرویس همچنین ممکن است فرصتی در اختیار شرکت‌های تبلیغاتی بگذارد که با سوءاستفاده از اطلاعات حساس کاربران، افراد آسیب‌پذیر را شناسایی کنند و هدف تبلیغات قرار دهند.

البته ناتان شارپ، مدیر محصول دوست‌یابی فیس‌بوک در یک پست وبلاگی نوشت: امنیت، ایمنی و محرمانی، اولویت‌های اصلی این محصول هستند. وی توضیح داده که در طراحی این سرویس، امکان گزارش‌دهی و بلوکه کردن هر کاربر، مسدودسازی امکان ارسال تصویر، ویدیو، مسدود کردن قابلیت پرداخت از طریق پیام‌ها و توصیه‌های امنیتی دسترس‌پذیر گنجانده شده است.

این سرویس جدید همچنین می‌تواند یکی از معضلات عمومی سایت‌های دوست‌یابی آنلاین را تشدید کند و آن، در اولویت قرار گرفتن جذابیت‌های ظاهری و فیزیکی به جای کیفیت‌های مهم‌تر شخصیتی افراد است.

مارشا واینر، مالک یک سرویس دوست‌یابی مستقر در سان‌فرانسیسکو، شدت گرفتن این نگاه را در 36 سال گذشته شاهد بوده که مشتریانش، شریک عاطفی خود را عمدتا بر اساس تصاویر پروفایل او انتخاب می‌کنند. واینر معتقد است که ابزار دوست‌یابی فیس‌بوک بیش از پیش کاربران را به استفاده از چنین رویکردی ترغیب می‌کند.

وی می‌گوید: این روزها افراد مجرد، تاکید بیش از اندازه‌ای روی تصویر دارند و به این ترتیب، بسیاری قابلیت‌های خوب را در افراد نادیده می‌گیرند.