وضعیت رگولاتوری حوزه اینترنت اشیا آشفته است

آی‌تی‌من- روزبه‌ بابازاده، رئیس کمیسیون اینترنت اشیا سازمان نصر تهران درباره‌ وضعیت فعلی این حوزه می‌گوید: در حال حاضر نهادهای متعددی خود را مسئول رگولاتوری حوزه اینترنت اشیا در کشور می‌دانند. نهادهایی که مصوبات و بخشنامه‌های گوناگونی را صادر می‌کنند که اغلب باهم در تضا هستند. حوزه اینترنت اشیا به دلیل ماهیت و فرم آن با سایر حوزه‌های صنعتی و اقتصادی در ارتباط است. این مسئله باعث شده تا نهادهای مختلف بخواهند این حوزه را از زاویه دید خود رگولاتوری کنند. متاسفانه اکثر این نهادها اصلا هیچ آگاهی درخوری از این حوزه ندارند و به همین دلیل تصمصیات اشتباهی را اتخاذ می‌کنند. شورای عالی فضای مجازی به عنوان اصلی‌ترین رگولاتور این حوزه هم از این قائده مستثنی نیست و به دلیل ناآگاهی نسبت به این حوزه تصمیمات غلطی می‌گیرد. این وضعیت باعث شده ما با یک آشفتگی کامل مواجه باشیم و کسب‌وکارهای این حوزه برای دریافت مجوز و سایر موارد با یک سردرگمی‌روبه‌رو هستند.

او در ادامه می‌گوید: شاید برای بهبود این وضعیت و رسیدن به یک چارچوب مشخص در زمینه‌ی رگولاتوری و همچنین رشد درخور و قابل توجه حوزه اینترنت اشیا، نیاز باشد سازمان یا وزارت‌خانه‌ای مجزا برای هوشمندسازی در کشور داشته باشیم. برخی از کشورهای همسایه سال‌ها پیش این نهاد را تاسیس کرده‌اند و نتایج قابل توجهی را نیز به دست آورده‌اند. ما اگر هر چه زودتر متوجه این کاستی و خلا در زمینه‌ی هوشمندسازی نشویم، با فاصله‌ی زیادی از آن‌ها در این رقابت عقب خواهیم افتاد.

رئیس کمیسیون اینترنت اشیا نصر تهران ادامه می‌دهد: در کنار بحث تعدد رگولاتور، این حوزه با چالش نگاه بسته حاکمیتی مواجه است. رگولاتورهای متعدد این حوزه در هنگام تصمیم‌گیری اصلا توجهی به فضای کسب‌وکار و الزامات آن ندارند و صرفا به دنبال رفع دغدغه‌های غیرکسب‌وکاری خود هستند. این نوع نگاه باعث شده تا ورود به این حوزه برای کسب‌وکارهای خصوصی بسیار مشقت بار و سخت شود. اگر شرکت‌های خصوصی به این حوزه ورود نکنند و برای چالش‌های صنعت راهکار ارائه نکنند، به چه صورت باید اقتصاد و صنعت خود را همگام با تکنولوژی به پیش ببریم؟ بهبود وضعیت حوزه اینترنت اشیا و هوشمند‌سازی می‌تواند از حمل و نقل تا کشاورزی و معدن همراه و یاری دهنده ما باشد و آسیب‌های موجود را کاهش دهد.

او می‌افزاید: صحبت درباره‌ آینده حوزه اینترنت اشیا در ایران بسیار سخت است. این مسئله بیشتر از آن که تابعی از رشد و پیشرفت این حوزه در عرصه جهانی باشد، بستگی به تصمیمات و رگولاتوری در ایران دارد. امیدواری یا ناامیدی ما بستگی به آگاهی لایه‌های حکومتی نسبت به ناآگاهی و عدم تخصص خود در این حوزه دارد. اگر نهادهای حاکمیتی بپذیرند که برای رگولاتوری و تدوین چارچوب‌های قانونی برای این حوزه باید از بخش خصوصی و تشکل‌های مرتبط با این حوزه کمک بگیرند می‌توانیم به آینده رگولاتوری در این حوزه امیدوار باشیم. اگر در این مسیر اتفاق مثبتی رخ ندهد، وضعیت فعلی ادامه پیدا خواهد کرد و روزبه‌روز بر تعداد مشکلات و چالش‌های این حوزه افزوده خواهد شد و دیگر فعالی در این حوزه نمی‌ماند که برآن حاکمیت کنند.