سنگاپور اینترنت درخت‌ها را تشکیل داد

آی‌تی‌من- هدف دولت-شهر سنگاپور از تبدیل شدن به یک ملت هوشمند، شامل طرح جامعی است که در آن، از فناوری به طور روزافزون برای مدیریت، ردیابی و اتصال هرچه بیشتر جنبه‌های زندگی استفاده می‌شود.

در راستای همین هدف، هیات پارک‌های ملی سنگاپور (NParks) تعداد 6 میلیون از درخت‌های این کشور را پس از رسیدن به اندازه‌ای معین، با استفاده از اینترنت اشیا مدیریت می‌کند. تان چونگ لی، مدیر عامل NParks گفت که تیم‌های این هیات به طور منظم از درخت‌های دورن شهر بازدید و وضعیت آنها را بررسی می‌کند؛ اما سیستم ایجاد شده با نام  سیستم درختی از راه دور، به همراه سایر ارزیابی‌های دیجیتال، اجازه می‌دهد تا بسیاری از کارهای مدیریت درختان از طریق خود درخت انجام شود و درخت‌کاران، کافی است در دفتر خود بنشینند و این اطلاعات را بررسی کنند. 

سنگاپور از نظر موقعیت جغرافیایی، در نزدیکی خط استوا قرار دارد؛ بنابراین در این کشور همراه تابستان و دمای روز در حدود 33 درجه سانتی‌گراد است. همچنین به طور متوسط 167 روز در سال در این کشور باران می‌بارد، بنابراین استفاده از این سیستم برای درخت‌کاران و باغبان‌ها کار را ساده‌تر می‌کند.
مدیریت درخت‌ها در سنگاپور با دو سیستم دیجیتالی انجام می‌شود؛ استفاده از ابرنقاط LIDAR و همچنین بهره‌گیری از هوش مصنوعی برای مکان‌یابی گیاهان.

هیات ملی پارک‌های سنگاپور با اعمال مدل‌های محدود روی این سیستم‌های دیجیتالی، می‌تواند پایداری کلی درخت‌ها را در شرایط متفاوت آب و هوایی با توجه به عواملی مانند ساختار درخت، مقاومت چوب و فضای ریشه ارزیابی کند.

اما بررسی‌ها به همین جا ختم نمی‌شود. این سازمان از سنجش از دور ماهواره‌ای نیز برای تجزیه و تحلیل و تعیین سطح کلروفیل استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل شود که درختان در حال رشد هستند. ادغام تصاویر دوربین‌های سطح خیابان و ایجاد تصاویر پانوراما به‌منظور بررسی‌ از راه دور و همچنین نصب حسگرهای شیب فیزیکی به درختان بالغ‌تر به منظور تشخیص حرکت‌های ناگهانی حاکی از بروز خطر، از جمله دیگر اقدامات دیجیتالی صورت گرفته از سوی این سازمان است و اگر NParks هشدار هرگونه مشکلی را دریافت کند، کارکنان این سازمان می‌توانند برای بهبود و اصلاح ساختار درخت یا ارزیابی‌های بیشتر، به محل اعزام شوند

سیستم تجزیه و تحلیل وضعیت درختان با فناوری پیشرفته مدت زیادی است که در حال ساخت است. به گفته تان، این فرآیند از 20 سال پیش با برچسب گذاری جغرافیایی درخت‌ها آغاز شد و با در دسترس قرار گرفتن فناوری‌های جدید پیشرفت کرد. حدود پنج سال پیش، به لطف یک پروژه تحقیقاتی که اخیرا به نتیجه رسیده، برچسب گذاری جغرافیایی درختان از طریق یادگیری ماشینی انجام می‌شود و به این ترتیب، محاسبه موجودی درخت‌ها به طور خودکار صورت می‌گیرد.