اولویت‌های پیش روی کمیسیون فدرال ارتباطات در دوران بایدن

کناره‌گیری پای، بسیار زودتر از اتمام دوره ماموریت‌اش اتفاق افتاد که تا ژوئن 2021 نیز ادامه داشت.

پس از آجیت پای ترامپیست، جیسکا روزن ورسل (Jessica RosenWorcel)، عضو دموکرات کمیسیون فدرال ارتباطات، به عنوان سرپرست ریاست این کمیسیون پر حاشیه انتخاب شد. حواشی FCC نتیجه تصمیماتی است که در دوره ترامپ و آجیت پای اتخاذ شده و دولت بایدن، باید به نحوی این مسایل را حل کند.

در ادامه به تعدادی از مسایل کلیدی می‌پردازیم که انتظار می‌رود کمیسیون فدرال ارتباطات در سال‌های آینده، به حل و فصل آنها بپردازد.

خروج از وضعیت پات
در حال حاضر، کمیسیون فدرال ارتباطات 4 نفر عضو دارد که 2 نفر از آنها دموکرات و دو نفر جمهوری خواه هستند. حالا بایدن می‌تواند با معرفی یک کمیسیونر جدید، FCC را به نفع دموکرات‌ها از وضعیت تساوی آرا خارج کند.

فعلا مشخص نیست که بایدن چه کسی را برای این سمت در نظر دارد؛ اما کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که مینیان کلایبرن (Mignon Clyburn) رییس اسبق FCC و لری استریکلینگ (Larry Strickling) از خبرگان سیاست‌گذاری فناوری، اسامی مطرح در این زمینه باشند. همچنین مشخص نیست که روزن ورسل به عنوان رییس دایمی FCC ابقا خواهد شد یا فردی منتخب جدید به این سمت گمارده می‌شود.

 بی‌طرفی شبکه
در دسامبر سال 2017، زمانی که هدایت FCC در دست آجیت پای جمهوری خواه بود، این کمیسیون له لغو مقررات بی‌طرفی شبکه رای داد که ارایه دهندگان خدمات اینترنت را ملزم می‌کرد در مورد ترافیک اینترنت به صورت بی طرفانه برخورد کنند و بر اساس محتوا، اولویتی قایل نشوند.

بی‌طرفی شبکه (net neutrality‎) اصلی است مبنی بر این که ارایه دهندگان خدمات اینترنتی باید با همهٔ داده‌ها در اینترنت به نحو یکسان رفتار کنند و بر اساس کاربر، محتوا، سایت، پلتفرم، اپلیکیشن، نوع ابزار الصاق شده یا نحوهٔ مخابرات تبعیض قائل نشوند. برای مثال طبق این اصل خدمت‌دهندگان اینترنت نباید برای داده‌های متفاوت بهای متفاوت مطالبه کنند.

قوانین بی طرفی شبکه، در عمل از اقداماتی مانند اولویت دادن بر اساس میزان پرداخت جلوگیری می‌کرد و اجازه نمی‌داد که ارتباطات پرسرعت‌تر، در اختیار شرکت‌هایی قرار بگیرد که علاقه‌مند به پرداخت پول به ISPها هستند. از سوی دیگر، اجازه مسدودسازی محتوای قانونی به نفع شرکت‌ها را نمی‌داد.

لغو این قوانین، رسما از تابستان 2018 اجرایی شد؛ اما به نظر می‌رسد که اکثریت دموکرات FCC قادر خواهند بود که این وضعیت را تغییر دهند.

دستور اولیه، اینترنت پهن باند را به عنوان سرویسی ذیل عنوان دوم قانون ارتباطات دسته بندی می‌کند. بر این اساس، اینترنت باید به عنوان یک  صنعت همگانی در نظر گرفته شود و آی‌اس‌پی‌ها نیز باید تمامی ترافیک قانونی را یکسان در نظر بگیرند؛ صرف نظر از اینکه هدف یا محتوای آن چیست.

برخی معتقدند که قدامات آینده در زمینه بی‌طرفی شبکه، از بازگرداندن قوانین دوره اوباما نیز فراتر خواهد رفت. این می‌تواند به معنای پایان اقداماتی مانند «درجه‌بندی صفر» (Zero-rating) باشد که به ارایه دهندگان اجازه می‌دهد محدودیت‌ پهنای باند را برای برخی از سرویس‌ها، یا شرکت‌هایی که پول می‌پردازند، حذف کنند. برای مثال، فرض کنید که AT&T ترافیک کاربران DirectTV Now خود را در سقف پهنای باندشان محاسبه نکند. این اقدام دیگر مجاز نخواهد بود. این تلاشی است برای جلوگیری از شکار کاربران بیشتر و بیشتر از سوی غول‌های تلکام از طریق ارایه سرویس‌های رایگان بیشتر.

 شکاف دیجیتال
هدف FCC همواره ارایه دسترسی پهن‌باند به همگان در آمریکا بوده است. اما دیدگاه جمهوری خواهان و دموکرات‌ها در زمینه شیوه دستیابی به این هدف، متفاوت است.

نامه E-Rate دولت فدرال که به منظور ارایه اینترنت درون کلاس‌های درس طراحی شده بود، نمونه خوبی است. اعضای دموکرات کمیسیون فدرال ارتباطات، امیدوار بودند که با استفاده از منابع مالی این برنامه، به مدارس امکان خریداری دستگاه‌های متصل مانند هات‌اسپات‌های وای-فای و لپ‌تاپ برای دانش آموزان داده شود؛ تا در شرایطی مانند همه‌گیری کرونا، زمینه آموزش از راه دور برای همه دانش آموزان فراهم باشد. اما آجیت پای، اصرار داشت که این مقررات، فقط برای تامین ارتباطات «درون کلاسی» است و نه تجیهیزاتی خارج از کلاس درس.

کمیسیون FCC با اکثریت دموکرات، همچنین به احتمال زیاد فرایند اجرایی شدن برنامه 3.2 میلیارد دلاری را که در آخرین دور محرک‌های اقتصادی کووید-19 تصویب شد، تسریع خواهد کرد. بر اساس این برنامه، خانواده‌های کم درآمد، ماهانه 50 دلار به منظور تهیه اینترنت پرسرعت دریافت خواهند کرد. این مزایا در اختیار خانواده‌هایی قرار می‌گیرد که برای ناهار رایگان مدرسه واجد شرایط شرایط هستند. همچنین دریافت کنندگان کمک هزینه Pell و کسانی که برای برنامه Lifeline تایید شده‌اند از آن برخوردار خواهند بود.

درکل، کمیسیونرهای جمهوری خواه بر این ایده پافشاری می‌کنند که مقررات زدایی، موجب تشویق بازار آزاد برای پاسخ دادن به کمبودها در زمینه پوشش و قیمت می‌شود. سال گذشته، جیجی سون (Gigi Sohn) وکیل پیشین FCC در جلسه استماع کنگره، تاکید کرد که در حدود 141 میلیون نفر در آمریکا، به اینترنت بیش از 25 مگابیت در ثانیه (حداقل سرعت مورد پذیرش FCC به عنوان پهن باند) دسترسی ندارند. بر اساس تعاریف کمیسیون فدرال ارتباطات، سرعت آپلود 3 مگابیتی در پهن باند مورد پذیرش است که با توجه به تعیین این تعریف در 6 سال پیش، امروز جوابگوی نیازها  نیست. اما آجیت‌ پای همچنان بر همین تعریف اصرار می‌ورزید؛ تعریفی که موجب می‌‌‌شد آی‌اس‌پی‌ها در رتبه بندی‌های کمیسیون، امتیاز بالایی بگیرند. جسیکا روزن ورسل، رسما به این تعاریف اعتراض کرده و گزارش اخیر آجیت پای را گمراه کننده خوانده است.

به نظر می‌رسد که FCC در دوره بایدن، برای تغییر تعاریف  حداقلی پهن باند اقدام کند و به دنبال راهکارهایی برای ارایه فراهم کردن ارتباطات به روزتر به ویژه در مناطقی باشد که از همه گیری کرونا آسیب بیشتری دیده‌اند. این راهکارها می‌تواند شامل راه‌اندازی برج‌های پرتابل Cell on Wheels باشد. استارکس که یکی از اعضای کمیسیون است، پشتیبانی خود را از این برنامه‌ها اعلام کرده است.

 ادغام‌های بزرگ
FCC در سال 2019 هم سو با سیاست‌های حزب جمهوری خواه، ادغام اسپرینت و تی-موبایل را تایید کرد که نشانه‌ای از یک رویکرد در جهت تسهیل ادغام‌ کسب‌وکارهای بزرگ بود. روزن ورسل در آن زمان، در مقاله‌ای مخالفت خود را با ادغام این دو غول مخابراتی اعلام و تاکید کرد که این ادغام، با کاهش حق انتخاب موجود در زمینه خدمات سلولی، به منافع مصرف‌کنندگان آسیب می‌زند.

به نظر می‌رسد در دوره جدید FCC ادغام‌های بزرگی مانند این، کمتر امکان اجرایی شدن خواهند یافت.

این موضوع فراتر از ISPهاست. قوانین فدرال، اجازه نمی‌دهد ایستگاه‌های تلویزیونی متعلق به یک شرکت واحد، به بیش از 39 درصد سهم بازار آمریکا دست بیابند. هرچند که بر اساس قوانین مصوب سال 2017، این سقف سهم بازار بالاتر برده شد و شرکتی به نام Nexstar با تصاحب Tribune Media به مبلغ 7.2 میلیارد دلار، به بزرگ‌ترین مالک ایستگاه‌های تلویزیونی در آمریکا بدل شد. این شرکت هم اکنون 197 ایستگاه تلویزیونی در 115 بازار مختلف دارد.

 تنظیم‌گری غول‌های فناوری
در ماه مه 2020، دستور اجرایی ترامپ که با هدف محدود کردن مصونیت قانونی شرکت‌ها در مدیریت محتوای ارسال شده از سوی کاربران صادر شد، بحث مفصلی در زمینه پاراگراف 230 «قانون شایستگی ارتباطات» که به Section 230 معروف است، ایجاد کرد. این پاراگراف، وب‌سایت‌ها و پلتفرم‌ها را از اقدام قانونی مبتنی بر محتوای منتشر شده روی آنها از سوی کاربران، مصون می‌کند. بر این اساس اگر کسی در توییتر، مطالب منفی درباره کاربر دیگری بنویسد، امکان شکایت از توییتر نخواهد بود.

آجیت پای هم در روزهای پایانی دوره مسوولیت خود، گفت که با هر اقدامی برای اعمال مقرراتی که کارآیی کلی پاراگراف 230 را تغییر دهد، مخالفت خواهد کرد.

حالا که ترامپ کاخ سفید را ترک کرده، به نظر نمی‌رسد که FCC در زمینه پاراگراف 230 کاری بکند. هم روزن ورسل و هم استارکس، اعضای دموکرات کمیسیون فدرال ارتباطات، اعلام کرده‌اند که کمیسیون نباید وارد موضوع پاراگراف 230 شود، حتی اگر بحث تغییر آن دوباره مطرح باشد.