مدیر عامل شرکت صبانت در گفت‌وگو با فناوران:
اتحاد، لازمه توسعه شرکت‌های FCP است
تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹
آی‌تی‌من- با توجه به اینکه هفت سال از زمان دریافت پروانه FCP گذشته است، چقدر در اجرای کار به خصوص توسعه فیبرنوری در کشور موفق بوده‌اید؟
شرکت‌های اینترنت ثابت از آغاز کار با مشکلات و موانع زیادی جهت اجرای تعهدات خود مواجه بوده و هستند که تاکنون در مورد آن صحبت‌های بسیاری شده است. اما به‌جز معضلاتی که ریشه در بوروکراسی و قوانین دولتی دارد، موضوع دیگری هست که به فرهنگ کار و نحوه فعالیت شرکت‌های خصوصی بر می‌گردد. متاسفانه شرکت‌های خصوصی در کشورمان کار تیمی (TEAMWORK) به خوبی انجام نمی‌دهند که ریشه این موضوع برمی‌گردد به سیستم آموزشی ما؛ سیستمی به شدت فرسوده با متد آموزشی ضعیف که هیچ دغدغه‌ای برای تقویت مهارت‌ها و رشد خلاقیت کسانی که در این سیستم پرورش پیدا می‌کنند، ندارد.
فرهنگ و روحیه کار تیمی به عوامل زیادی مثل خانواده، جامعه، سیستم آموزشی و ... بستگی دارد که ضعف در این زمینه باعث شده همکاری و هم افزایی بین شرکت‌های بزرگ و کوچک به حداقل برسد. در حالی‌که شرکت‌های کوچک قابلیت‌هایی دارند که فرایند انجام کار در آنها راحت‌تر است.
بیش از 1700 شرکت دانش بنیان در ایران فعالیت می‌کنند و پارک‌های فناوری بسیاری داریم که خروجی چندان مناسبی که باید داشته باشد را ندارند.
باید یاد بگیریم که باهم هم افزایی و همکاری تیمی داشته باشیم و در مقابل هم نباشیم بلکه در کنار هم باشیم و از امکانات موجود شرکت‌ها بهتر استفاده کنیم. این معضل را بین شرکت‌های FCP هم داریم و تا زمانی که باهم متحد نباشیم به اهداف‌مان نخواهیم رسید.
در گفت‌وگوی قبلی که با هم داشتیم، عنوان کردید که رویکرد وزیر ارتباطات مثبت است. لطفا بفرمایید حمایت‌های وزارت ارتباطات از شرکت‌های اینترنت ثابت تاکنون چه مقدار مفید بوده است؟
عملکرد وزیر ارتباطات تاکنون مثبت بوده است. به گونه‌ای که اگر بداند طرف مقابل می‌خواهد کار کند، او را حمایت می‌کند.
یکی از اقدامات بسیار درست وزیر، انتخاب دکتر عباسی به عنوان رییس رگولاتوری است. انصافا ایشان بسیار در کار خبره هستند و قابل دسترس، به نحوی که پیامهای دریافتی را نیز پاسخ می‌دهند و نیازی به برگزاری جلسات حضوری نیست.
نمی‌توانم بگویم اشکالی در کار نیست؛ ولی در کل حمایت‌ها هم فقط در حد شعار نیست. این را باید بدانیم که به قول مولانا صورت زیبا نمی‌آید به کار ، حرفی از معنی اگر داری بیار.
پروژه فیبرنوری که قرارداد آن با 9 شرکت اینترنت ثابت بسته شد، قرار است چگونه اجرا شود؟ مدل اقتصادی آن چگونه است؟
طبق این قرارداد هر کدام از FCPها متعهد شده‌اند که فیبرنوری را به یک میلیون خانوار ارایه دهند. شرایط به این‌گونه است که می‌توانیم تا 500 هزار پورت را در کلان شهرها انجام دهیم. 250 هزار پورت نیز در مراکز استان‌ها (به غیر از کلان شهرها) و 250 هزار پورت در شهرهایی غیر از مراکز استان‌ها انجام دهیم.
این تعهدی است که تمام FCPهایی که قرارداد را امضا کرده‌اند باید انجام دهند. حال سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اعلام کرده است که در این راه به شرکت‌های FCP کمک می‌کند. به این شکل که اگر در کلان شهرها کار کنیم سوبسید نمی‌دهد، اما به ازای هر پورت مراکز استان‌ها 400 هزار تومان و شهرهای غیر مراکز استانی یک میلیون و 200 هزار تومان پرداخت می‌کند. اگر 250 را در یک میلیون و 200 ضرب کنیم 300 میلیون تومان می‌شود. این در حالی‌ست که هزینه‌ای که FCPها پرداخت می‌کنند بسیار بیشتر است و این رقم حتی یک درصد از هزینه‌های شرکت‌ها را پوشش نمی‌دهد.
سهم صبانت از این پروژه‌ها چیست و در چه مناطقی قرار است کار کند؟
همه FCPها می‌توانند در کلان شهرها کار کنند. اما برای کار در سایر استان‌ها و شهرها باید به رگولاتوری اعلام کنیم. معمولا لیستی که شرکت‌های FCP به رگولاتوری می‌دهند باهم تلاقی دارد. سازمان تنظیم مقررات برای شهرهایی که به شرکت‌های اینترنت ثابت معرفی می‌کند، حمایتهایی در نظر می‌گیرد. مثلا نامه می‌زند به شهرداری.
اعلام کرده‌ایم که آمادگی داریم فیبرنوری 28 استان را اجرا کنیم. اما همه این استان‌ها را به ما نمی‌دهند. بعضی استان‌ها در لیست سایر FCPها هم هست. اکنون با 15 استان در حال مذاکره هستیم. هر کدام از این استان‌ها که شهرداری و مدیر کل فناوری اطلاعات آن آماده همکاری باشند، کار را انجام خواهیم داد.
اکنون اکثر شهرهای دنیا دارای یک بزرگراه اطلاعاتی هستند که به بزرگراه ملی کشورشان متصل می‌شود و در کشور ما نیز شهرهای مختلف باید دارای بزرگراه اطلاعاتی باشند که این جزو نیازهای کشور است و باید اجرایی شود.
آیا کماکان FCPها با شهرداری‌ها مشکل دارند؟
متاسفانه یکی از بزرگ‌ترین موانع فعالیت شرکت‌های ارایه دهنده اینترنت ثابت شهرداری‌ها هستند که معمولا برای ایجاد زیرساخت (کابل‌گذاری) مجوز‌های لازم را نمی‌دهند.
حتی حاضر بودیم طبق تعرفه هزینه‌های حفاری را به شهرداری پرداخت کنیم. هرچند هزینه‌ها بسیار بالا است اما درخواست ما را به سازمان فناوری اطلاعات شهرداری ارجاع می‌دهند که قبلا تحت هیچ عنوان همکاری نمی‌شد ولی با مدیریت جدید همکاری بهتری انجام می‌گیرد. امیدواریم که این همکاری ادامه یابد تا بتوان ارتباطات ثابت را هر چه سریع‌تر توسعه داد و به تعهدات خود جامع عمل پوشاند .
اکنون شرایط کمی بهتر شده است و شهرداری‌های استان‌ها به سمت همکاری میروند. با این وجود کار در کلان شهرها هنوز سخت است. چون شهرداری‌ها برای جواز پول کلان می‌گیرند و انتظار دارند از کار توسعهای فیبرنوری ثابت نیز درآمد قابل توجهی کسب کنند، باید بدانند این توسعه یک امر ملی است و باید کمک لازم انجام گیرد تا زیر ساخت مناسب برای شهرها به وجود آید.
شرکت‌های FCP نمی‌توانند توقعات شهرداری‌ها را برآورده کنند. با توجه به این مشکل مجبور شده‌ایم برای اینکه کار توسعه شبکه روی زمین نماند، در استانهای کوچک یا حومه شهرها سرمایه گذاری کلان کنیم که با توجه به اینکه توان مردم در این مناطق پایین است، برگشت سرمایه بسیار طولانی است.
هزینه حفاری به شدت بالاست و برگشت سرمایه طولانی اما با این حال شرکت‌های FCP دارند با تلاش کار را جلو می‌برند.
امروزه داشتن اینترنت یک الزام است و مردم در هر سطح و شرایطی باید از آن استفاده کنند. باید در زمینه فیبرنوری فرهنگسازی صورت بگیرد و مردم بدانند که چه خدماتی را دریافت می‌کنند. ما می‌توانیم با هزینه 100 تا 300 هزار تومان با توجه به مصارف به مردم فیبر بدهیم تا لذت ارتباط سریع و ثابت را حس کنند.
اما مشکل این است که مردم هنوز شرکت‌های FCP را نمیشناسند و با خدمات آنها آشنا نیستند لازم است رسانه‌ها در شناساندن FCPها به مردم آگاهی لازم را بدهند و سازمان تنظیم مقررات هم باید در این رابطه تلاش نماید.
