سیستم عامل تایزن سامسونگ هم به خط پایان رسید

آی‌تی‌من- گزارش‌ها حاکی از آن است که سامسونگ دسترسی به سرویس فروشگاه تایزن را متوقف کرده است. به این ترتیب هیچ کاربری نمی‌تواند از این فروشگاه اپلیکیشن‌های خود را دانلود یا به‌روزرسانی کند.

شرکت کره‌ای سامسونگ، از تابستان سال گذشته دسترسی به سرویس فروشگاه تایزن را برای کاربران جدید به منظور دانلود اپلیکیشن یا بازی‌های جدید غیرممکن کرده بود. این در حالی بود که در آن زمان کاربران قبلی این پلتفرم همچنان می‌توانستند نسبت به نصب اپلیکیشن‌های از پیش دانلود شده اقدام کنند اما اکنون این سرویس دیگر برای تمام کاربران از دسترس خارج شده است. بنابراین، اگر اکنون از اپلیکیشن یا سایت استور تایزن بازدید کنید با یک کد خطا روی نمایشگر خود مواجه خواهید شد.

با این وجود اگر مالک یکی از گوشی‌های سری Z سامسونگ هستید، زمان آن رسیده تا به اندروید یا iOS مهاجرت کنید. آخرین گوشی این سری سامسونگ Z4 بود که در سال 2017 روانه بازار شد و این شرکت از آن زمان تاکنون هیچ مدل دیگری از سری Z را معرفی نکرده است.

علاوه بر این، ساعت‌های هوشمند این کمپانی از جمله سری گلکسی واچ 4 دیگر از تایزن پشتیبانی نمی‌کنند و آن‌ها را به سیستم عامل Wear OS گوگل مجهز کرده است و این امر در تمام ساعت‌های آینده نیز تکرار خواهد شد. 

از جمله دلایل چنین تصمیم به پشتیبانی اپلیکیشن‌های شخص ثالث اشاره شده است. 

سامسونگ در سال 2014، ساعت‌های هوشمند Gear 2 و Gear 2 Neo را با سیستم عامل تایزن رونمایی کرده بود و به فاصله شش ماه بعد نیز گلکسی Gear را با همان سیستم به بازار عرضه کرد.

ظاهرا تصمیم سامسونگ برای تعطیل کردن اپ استور تایزن به سال‌ها قبل‌تر برمی‌گردد، زیرا در سال 2018، این شرکت اپلیکیشن محبوب ACL که برای دانلود برخی اپلیکیشن‌ها و بازی‌های معروف اندروید در تایزن مانند فیسبوک، واتس‌اپ و Asphalt 8 ضروری است را در این پلتفرم تعطیل کرده بود.

 درباره تایزن
در سپتامبر ۲۰۱۱ اینتل و بنیاد لینوکس اعلام کردند که تمرکز آن‌ها از می‌گو به تایزن طی سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ تغییر خواهد کرد.

برای سهم خودش، نوکیا حمایت‌کننده سابق می‌گو، اعلام کرد که به صورت مجزا سیستم‌عامل ملتمی، مخصوص خود را توسعه ‌می‌دهد؛ که فقط تلفن‌های هوشمند سطح پایین را هدف قرار خواهد داد.

با اینکه در آغاز در نظر گرفته شده بود تایزن جایگزین می‌گو و با برنامه‌های می‌گو سازگار شود، تایزن فقط فناوری‌های مشخص شده‌ای را از می‌گو قرض کرد و از این نظر دنبال ‌کننده پروژه می‌گو نبود. 

به‌طور خاص کل رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزارهای می‌گو برای توسعه برنامه‌های مبتنی بر کیوت نه در پروژه تایزن هستند و نه برنامه‌ای برای گذاشتنشان وجود داشت؛ بنابراین، کدهای می‌گو در دسترس باقی ماندند و توسعه آن در پروژه مِر ادامه پیدا کرد.

آوریل ۲۰۱۲ تایزن نسخه ۱٫۰ خود را با اسم رمز دلفین منتشر کرد.
اولین دستگاهی که با سیستم‌عامل تایزن منتشر شد سه ماهه دوم سال ۲۰۱۲ بود. 

این دستگاه در نظر گرفته‌ شده بود تا کاملاً از طریق رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزارهای مبتنی بر اچ‌تی‌ام‌ال۵ انعطاف‌پذیر باشد. 

توسعه‌دهندگان تایزن در ابتدا تأکید کردند که اچ‌تی‌ام‌ال۵ تنها پلتفورم دردسترس نخواهد بود و کتابخانه‌های بنیاد Enlightenment هم در سیستم‌عامل قرار خواهد گرفت اما در کیت توسعه نرم‌افزار نسخه آلفای تایزن خبری از این کتاب‌خانه‌ها برای توسعه نرم‌افزاری نبود. 

در مارس ۲۰۱۲ طراح تایزن کَرستِن هیزلر در کانال آی‌آرسی پروژه اقرار کرد که هیچ اختیاری برای توسعه بومی در اختیار نخواهد گذاشت و فقط اچ‌تی‌ام‌ال۵ پشتیبانی می‌شود. 

اما از نسخه ۲ به بعد می‌توان با استفاده از برنامه‌نویس ++C برنامه‌های بومی برای آن نوشت سپس سامسونگ ساعت هوشمند گیر ۲ را سال ۲۰۱۴ با سیستم عامل تایزن معرفی و عرضه کرد. 

این سیستم عامل اوپن سورس یا متن‌باز بود و به این ترتیب توسعه‌دهندگان به‌صورت رایگان می‌توانستند از آن استفاده کنند و کارهای موردنظر خود را انجام دهند. 

اگرچه در نهایت این سامسونگ بود که کارهای مختلف را برای افزایش جذابیت این سیستم‌عامل انجام می‌داد.

مثل بسیاری از سیستم‌عامل‌های امروزی، تایزن هم مبتنی بر هسته لینوکس بود و به دلیل انعطاف‌پذیری‌، می‌توانست در گوشی‌ها، گجت‌های پوشیدنی، اتومبیل‌ها، تلویزیون‌ها و حتی یخچال‌ها هم مورد استفاده قرار بگیرد. 

اما بعدها، این سیستم‌عامل را تنها در ساعت‌های هوشمند و تلویزیون‌های سامسونگ دیده می‌‌شد.

سامسونگ تعداد زیادی مچ‌بند و ساعت هوشمند را روانه‌ بازار می‌کرد که عمدتا از سیستم‌عامل تایزن بهره می‌بردند.

در مچ‌بندهای هوشمند، کاربران می‌توانستند از نمایشگر خمیده آن بهره ببرند و برای آن اپلیکیشن‌ها و واچ‌فیس‌های موردنظر را دانلود کنند.

در ساعت‌های هوشمند نیز گلکسی‌واچ‌های سامسونگ از این سیستم عامل بهره می‌بردند.

حتی در نسخه‌های جدید این سیستم‌عامل، سامسونگ از رابط کاربری One UI استفاده کرد که هم‌نام رابط کاربری گوشی‌های این شرکت بود ولی با این تفاوت که همچنان روی تایزن قرار گرفته بود. 

به این ترتیب به نظر می‌رسید که سامسونگ حداقل برای گجت‌های پوشیدنی خود، توجه زیادی را به این سیستم‌عامل نشان می‌دهد.  با توجه به اینکه WearOS اندروید ضعف‌های زیادی داشت، سامسونگ برای توسعه سیستم‌عامل اختصاصی برای گجت‌های پوشیدنی خود تلاش زیادی کرد و البته با پشتیبانی بهتر از اپلیکیشن‌های ثالث، می‌توانست امکانات آن را افزایش دهد.  با وجود این ضعف، اپلیکیشن‌های مفید زیادی برای این سیستم‌عامل ارایه شد. با این حال هنوز مشخص نیست که چرا سامسونگ فروشگاه نرم‌افزاری این سیستم عامل را تعطیل کرده و آیا قرار است کلا پشیتیبانی از این سیستم عامل را کنار بگذارد و روی اندروید ور متمرکز شود یا نه.