حملات سایبری؛ سومین عامل تهدید جامعه جهانی در آینده

آی‌تی‌من- اکثر کارشناسان امنیتی، وقوع یک حمله سایبری بزرگ را امری حتمی ‌می‌دانند؛ ولی زمان آن مشخص نیست. مقیاس چنین حمله‌ای آن چنان بزرگ خواهد بود که می‌توان آن را معادل حوادث 11 سپتامبر دانست.

تارا ویلر، مدیر افتا و هکر حرفه‌ای (مدیر سابق افتا در شرکت چند ملیتی سیمانتیک)، طی نشست سالانه سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی در پاریس عنوان کرد: «هر چه با افراد بیشتری صحبت می‌کنم متقاعدتر می‌شوم که حمله بزرگ بعدی یک حمله سایبری خواهد بود.

ویلر در توضیح پیشگویی خود به زیرساخت‌های حیاتی حوزه سلامت و حمل و نقل اشاره کرد که به گفته وی، به شدت از ضعف حفاظتی رنج می‌برند. وی در این باره گفت: من نگران این موضوع هستم که اکثر فناوری‌ها در حوزه مراقبت‌های بهداشتی آمریکا با زیرساخت‌های امنیتی قدیمی‌و از کارافتاده حفاظت می‌شوند. من نگران هواپیمایی‌هایی هستم که پر از مردم هستند و زیرساخت‌هایی که فرایند واکسیناسیون آنفولانزا را حفاظت می‌کنند. من نگران کلینیک‌های باروری هستم که سال‌ها تلاش برای حفظ جنین‌های سالم را از دست می‌دهند.تنها ویلر نیست که معتقد به وقوع چنین حادثه بزرگی است. گزارش مجمع جهانی اقتصاد (WEF)، حملات سایبری و جنگ سایبری را پس از بلایای طبیعی و رویدادهای شدید آب و هوایی، به عنوان اصلی ترین عامل آشوب و اختلال در پنج سال آینده معرفی کرده است. طبق این گزارش بدترین سناریو این است که مهاجمان بتوانند سیستم‌هایی را که عملکرد جوامع را حفظ می‌کنند، از کار بیندازند. صنایع و زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق و سیستم‌های تصفیه آب می‌توانند اهداف بالقوه‌ای برای هکرها باشند؛ چه تیم‌های هکری کوچک یا نقش آفرینان بزرگ دولتی.همچنین گزارش مجمع جهانی اقتصاد عنوان می‌کند: تعداد اهداف بالقوه حملات مجرمان سایبری به صورت تصاعدی رو به افزایش است؛ زیرا استفاده از خدمات ابری روز به روز بیشتر می‌شود.جان هریس، مدیرعامل شرکت دفاعی Raytheon International اخیرا حملات سایبری را بزرگترین تهدید امنیت جهانی نامید و افزود: هر چه بیشتر به اینترنت متصل می‌شویم آسیب پذیرتر می‌شویم.شرکت امنیتی Blu Vector که در زمینه هوش مصنوعی فعال است، اعلام کرده است که تقریبا 40 درصد از کل سیستم‌های کنترل صنعتی و زیرساخت‌های حیاتی در نیمه دوم سال 2017 یک حمله سایبری را تجربه کرده‌اند.طبق گزارش‌ها، آمریکا، انگلیس، هلند، آلمان و فرانسه مراکز فرماندهی سایبری خاص خود را دارند تا بتوانند با تهدیدات امنیتی مثل جاسوسی سایبری و هک زیرساخت‌های حیاتی به مقابله بپردازند. در سال 2015، مقامات امنیتی انگلیس و آمریکا تصمیم گرفتند طی مانوری مشترک به مناطق اقتصادی یکدیگر در وال استریت و لندن سیتی حمله کنند. در سال 2013، ناتو یک راهنمای قانونی تهیه کرد که طبق آن حملات جنگ سایبری قانونا بخشی از تعارضات بین المللی محسوب می‌شوند، اما طرفین نباید به اهداف غیرنظامی‌ مانند فناوری‌های بیمارستانی یا ایستگاه‌های برق حمله کنند.

کشورهای غربی در چند سال اخیر سعی کرده‌اند از قافله عقب نمانند و سلاح‌های تهاجمی‌خود را در حوزه حملات سایبری بسازند و همچنین مقاومت پلتفرم‌های فعلی خود را در برابر حملات سایبری افزایش دهند. در این باره انگلیس سرمایه گذاری قابل توجهی روی قابلیت‌های تهاجمی‌و دفاعی خود در فضای سایبر انجام داده است به طوری که حدود 2 میلیارد پوند را به مقابله با تهدیدات سایبری اختصاص داده است. آمریکا نیز زرادخانه سلاح‌های جنگ سایبری خود را مدرن کرده است. بسیاری معتقدند ساخت بدافزار استاکس نت که به زیرساخت‌های هسته‌ایران آسیب رساند کار آمریکا و اسراییل بوده است. گفته می‌شود این بدافزار حدود سه هزار سانتریفیوژ را در تأسیسات هسته‌ای نطنز از کار انداخت. به گفته کارشناسان بهترین راه مقابله با این تهدیدات سایبری، راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات است.