مصائب رای‌گیری الکترونیکی در آمریکا
خارج نشین‌های آمریکا چگونه رای می‌دهند
تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۱۶
آی‌تی‌من- رای دادن آنلاین، با ایمیل و فکس
ایمیل، فکس، اپلیکیشن و پورتال‌های وب، اطلاعات را از طریق اینترنت بین کامپیوترها منتقل می‌کنند، بنابراین در معرض خطا یا هک در مبدا، مقصد یا در میانه راه انتقال باشند. ایالت‌هایی که رای‌دهی الکترونیکی از راه دور را در ایالات متحده مجاز می‌دانند، به این شرح هستند:
- هاوایی به هر رای دهنده غایب دائمی، که تا 5 روز پیش از روز انتخابات برگه رای دریافت نکرده باشد، اجازه رای‌دادن از طریق ایمیل را می‌دهد.
- در ایالت آیداهو، اگر شرایط اضطراری اعلام شود، رای دادن با ایمیل و فکس مجاز است.
- افراد معلول در لوییزیانا مجاز به رای دادن از طریق فکس هستند.
- در یوتا، معلولان می‌توانند با ایمیل یا فکس رای بدهند.
از سوی دیگر، قانون یکپارچه رای‌دهی غیر حضوری شهروندان خارج از کشور (UOCAVA) به شهروندانی که در خارج از کشور هستند، نیروهای نظامی و پرسنل ناوگان دریایی تجاری اجازه می‌دهد که برگه رای خود را به صورت الکترونیکی (ایمیل، فکس یا وب‌سایت) دریافت کنند. این افراد در 20 ایالت می‌توانند برگه‌رای خود را ایمیل کنند. چهار ایالت آریزونا، کلرادو، ویرجینیای غربی و میسوری، اجازه ارسال برگه‌های رای را از طریق وب‌سایت‌های امن می‌دهند. ایالات باقی مانده مقرراتی متفاوت دارند و اجازه ارسال رای از ایمیل یا فکس را (بعضا در شرایط خاص و اضطراری) می‌دهند.
مشکلات رای‌دهی آنلاین
متخصصان امنیت، در هر مورد رای‌گیری آنلاین، مشکلات امنیتی را مشاهده کرده‌اند. این موارد در رای‌گیری‌های استرالیا، استونی، سوییس، روسیه و ایالات متحده وجود داشته است. در ادامه به برخی از این مشکلات اشاره می‌شود.
-محققان در سال‌های 2019 تا 2020 مواردی از ناامنی در سیستم‌های رای‌گیری آنلاین Voatz و Democracy Live مشاهده
کردند.
-در سال 2010 فارغ التحصیلانی از دانشگاه میشیگان، در یک برنامه آزمایشی، توانستند سیستم رای‌گیری آنلاین ناحیه کلمبیا را هک کنند و تمامی رای‌های داده شده را به نفع یک کاندیدا تغییر دادند. این سیستم رای‌گیری قرار بود در همان برای رای‌دهندگان نظامی و شهروندان خارج از کشور مورد استفاده قرار بگیرد تا آنها بتوانند از طریق وب رای بدهند. هکرها که تیمی از محققان کامپیوتر بودند، توانستند در عرض 36 ساعت، فهرست گذرواژه‌های دولت را بیابند و به سیستم نفوذ کنند.
-در ماه مارس 2000، حزب دموکرات در ایالت آریزونا، رای‌گیری برای انتخاب نامزد این حزب را به صورت اینترنتی و از طریق وب‌سایت votation.com انجام داد. به این ترتیب که هر عضو ثبت نام شده حزب، یک شماره شناسایی از طریق ایمیل دریافت می‌کرد و می‌توانست از طریق اینترنت، با استفاده از شماره رمز و پاسخ دادن به دو سوال شخصی (مانند تاریخ و محل تولد) رای خود را بدهد. در طول رای‌گیری، مرورگرهای قدیمی به خوبی کار نمی‌کرد، ولی موردی از هک شناسایی نشد.
پردازش الکترونیکی آرای پستی و غیر حضوری
همان طور که می‌دانید، در سیستم رای‌دهی پستی، روش این‌گونه است که رای دهنده دو پاکت نامه به همراه برگه رای دریافت می‌کند که باید برگه رای پرشده را درون پاکت اول قرار دهد، روی پاکت را امضا کند و سپس پاکت نامه امضا شده را درون پاکت دوم قرار دهد و پست کند. اما کنترل امضاها روی پاکت نامه آرای غیر حضوری کار دشواری است و اغلب در ایالت‌ها و نواحی که دارای آرای غیر حضوری بسیاری هستند، این کار به صورت کامپیوتری انجام می‌شود. به این صورت پاکت‌های نامه اسکن می‌شوند و امضای رای‌دهنده روی پاکت نامه، با یک یا چند امضا درون فایل‌ها مطابقت داده می‌شود. دستگاه، پاکت‌هایی را که امضای آنها مطابقت ندارد، در سطل‌های جداگانه می‌اندازد و کارکنان موقت، موارد رد شده را دوباره به صورت دستی چک می‌کنند. در برخی مناطق حتی پاکت‌های قبول شده نیز دوباره چک و کنترل می‌شود.
درصد خطا در بازبینی امضاهای کامپیوتری شده، منتشر نشده است. بنا به اطلاعات رسمی موجود، دامنه وسیعی از الگوریتم‌ها و استانداردها، ویژه هر کدام از تولیدکنندگان دستگاه‌ها برای تایید امضا مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، شهرستان‌ها در مدیریت تنظیمات وپیاده‌سازی دستورالعمل‌های تولیدکنندگان اختیار دارند. همچنین هیچ استانداردی در سطح ایالتی برای تایید خودکار امضا وجود ندارد و اغلب شهرستان‌ها نیز توضیح مکتوبی را در مورد معیارها و فرایند تایید امضا، به صورت عمومی منتشر نکرده‌اند.
متخصصان دست‌خط می‌گویند که تشخیص موارد محدود جعل امضا بسیار دشوار است. موسسه ملی Vote at Home گزارش کرده 17 ایالت فرایند تایید امضا را اجباری نکرده‌اند. کمیسیون کمک به انتخابات (EAC) می‌گوید که دستگاه‌ها باید به نحوی تنظیم شوند که فقط امضاهایی که تطابقی نزدیک به عالی دارند، پذیرفته شوند و کنترل دوباره نمونه‌ها باید به صورت انسانی انجام شود. اما این کمیسیون درباره درصد خطای مورد پذیرش و اندازه نمونه توضیحی نداده است.
در انتخابات سراسری سال 2016 درصد خطاها از صفر در آلاباما و پورتوریکو تا 6 درصد در آرکانزاس، جورجیا و کنتاکی و نیویورک متفاوت بود. دلایلی برای رد امضاها نیز دلایل مختلفی داشته است. در سال 2018، نزدیک به 114 هزار رای به دلیل دیر رسیدن رد شد، در 67 هزار رای، امضا تایید نشد، 55 هزار رای فاقد امضای رای دهنده بود و 11 هزار رای نیز در ایالاتی که امضای شاهد مورد نیاز است، فاقد این امضا بود.
محققان با مقایسه سیستم‌های مختلف روی یک پایگاه داده یکسان از امضاهای درست و غلط، نرخ خطا برای سیستم‌های کامپیوتری تایید امضا را منتشر کرده‌اند. بهترین سیستم مورد بررسی، حدود 10 درصد امضاهای درست را به اشتباه، تایید نکرد و در عین حال، 10 درصد موارد جعل امضا را نیز تشخیص نداد. سیستم دیگری در این موارد، نرخ خطای 14 درصدی داشت و سیستم سوم نیز 17 درصد خطا داشت. در عین حال، وندورهای سیستم‌های خودکار تایید امضا، مدعی دقت سیستم‌های خود هستند ولی تا کنون نرخ خطای سیستم‌های خود را منتشر نکرده‌اند. در این میان، افرادی که نام‌های کوتاه‌تری دارند، بیشتر در معرض عدم تایید امضای خود هستند، زیرا امضای آنها کوتاه‌تر است و این مساله، کار را حتی برای متخصصان خط شناس نیز دشوار می‌کند.
