خون کروکودیل، یک منبع دارویی موثر برای درمان ایدز

به گزارش Science Times، پژوهش در مورد ویژگی‌های پزشکی در خون کروکودیل‌ها، مقوله تازه‌ای نیست، اما به نظر می‌رسد پژوهشگران موفق شده‌اند برای استفاده از خون این حیوان در کار با باکتری‌ها و ویروس‌های مقاوم در برابر دارو، به نتایج جدیدی دست یابند.

پژوهش پیشین روی خون کروکودیل، براساس بررسی کروکودیل‌ها در شرایط طبیعی زندگی آنها صورت گرفته بود. زیست‌شناسان با بررسی رفتار کروکودیل‌ها دریافتند اگر چه این موجودات اغلب رفتار خشونت‌آمیزی با حیوانات دیگر دارند اما فقط تعداد خیلی کمی از آنها، عفونت‌های کشنده و خطرناک را از طریق زخم‌های‌شان منتشر می‌کنند. به نظر می‌رسد حتی زندگی کردن در آب‌های آلوده هم نمی‌تواند فرآیند بهبود و ترمیم زخم در کروکودیل‌ها مختل کند. این مقاومت طبیعی در برابر عفونت باکتریایی، در حیوانات وحشی عجیب نیست اما به نظر می‌رسد خون کروکودیل‌ها، از مقاومت ویژه‌ای برخوردار است.

دکتر «دونالد برنچ»(Donald Branch)، پزشک پژوهشکده بیمارستان عمومی تورنتو (TGHRI) و «استفان مک‌کارتی»(Stephen McCarthy)، از پژوهشگران دانشگاه تورنتو(UofT)، نمونه‌های خون کروکودیل‌ها را مورد بررسی قرار دادند و به نتایج غیرمنتظره‌ای دست یافتند. در این آزمایش، سرم‌های ساخته شده از خون انسان و کروکودیل به صورت جداگانه در معرض ۲۳ نوع باکتری از جمله «استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین»(MRSA) قرار گرفتند.

سرم انسانی توانست هشت نوع از ۲۳ نوع باکتری را از بین ببرد اما سرم کروکودیل، همه انواع باکتری را از بین برد و موفق شد سطح کلی ایدز را در خون عفونی انسان نیز کاهش دهد.

دانشمندان با دیدن نتایج امیدوارکننده این آزمایش، تولید ساختار شیمیایی پپتیدهای خون کروکودیل را آغاز کردند و به نتایج موفقیت‌آمیزی دست یافتند. آنها سلول‌های انسانی مبتلا به ایدز را در معرض خون کروکودیل قرار دادند و دریافتند که خون کروکودیل می‌تواند عفونت ناشی از ایدز را سرکوب کند. پژوهشگران با تفکیک ترکیبات متفاوت خون، پروتئین‌های مؤثر را شناسایی کردند. این پروتئین‌ها، مشابه پروتئین‌های انسانی موسوم به «هیستون»(Histone) هستند که بیان ژن را تنظیم می‌کنند.

اگرچه هیستون‌ها نتوانستند از ورود ایدز به DNA میزبان پیشگیری کنند اما بیان ژن ویروسی را که گام مهم و مؤثری در چرخه پیشرفت ایدز به شمار می‌رود، متوقف کردند. سلول‌های انسان به رغم داشتن پروتئین هیستون، نسبت به عفونت ناشی از ایدز حساس هستند.

پژوهشگران در مرحله بعد، هیستون‌ها را در خون افراد مبتلا به ایدز مورد بررسی قرار دادند و دریافتند خون افراد مبتلا به ایدز نسبت به خون افراد سالم، هیستون کمتری تولید می‌کند.

دکتر برنچ گفت: نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که ایدز می‌تواند با سرکوب تولید پروتئین محافظ، مکانیسم‌های طبیعی دفاع بدن را تحت تأثیر قرار دهد. ذخیره هیستون‌ها در خون با افزایش تولید آنها و یا کشف دارویی که عملکرد مشابه آنها را داشته باشد، می‌تواند راهبرد جدیدی برای درمان ایدز باشد.