واکنش بنیاد ملی بازیهای رایانهای به یک چالش
«چالش مومو» وجود خارجی ندارد، خانوادهها نگران نباشند
تاریخ انتشار
شنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۱۲
آیتیمن- چند روزی است در فضای مجازی ایران و البته برخی رسانهها، خبری درباره چالش خطرناک «مومو» که از طریق واتساپ یا یوتیوب، کودکان را به خودکشی تشویق میکند.
در همین راستا بنیاد ملی بازیهای رایانهای به عنوان مسوولیت اجتماعی خود و در جهت رفع نگرانی خانوادههای ایرانی، اقدام به انتشار گزارش نشریه گاردین کرد.
براساس این گزارش رسانههای بریتانیا، مدارس و نیروهای پلیس موظف شدند دست از شایعهپراکنی درباره چالش مومو بردارند؛ شایعات و هشدارهای غیرمسئولانهای که از نظر مقامات دولت بریتانیا بیش از آنکه کمکی به والدین یا کودکان بکند موجب ایجاد ترس و وحشت بیدلیل و زیانبخش بوده است.
با دامنهدار شدن ماجرای چالش مومو، روز پنجشنبه هفته گذشته بحث به پارلمان بریتانیا هم رسید و این سوال مطرح شد که دولت برای مبارزه با شایعات ایجادشده چه برنامهای دارد؟ آن هم در شرایطی که مدارس برای والدین نامههای هشداربرانگیز ارسال کردهاند و تهدیدها و خطراتی را مطرح کردهاند که اساسا وجود خارجی ندارند.
اصل این شایعات از تابستان سال گذشته در سطح جهان شنیده میشد اما آغاز آن در بریتانیا زمانی آغاز شد که زنی نوشتهای در شبکههای اجتماعی منتشر کرد و نسبت به چالش مومو ابراز نگرانی کرد.
مدت کوتاهی بعد، موضوع از طریق رسانههای رسمیِ نه چندان به روز، با آب و تاب بیشتر بازتاب یافت و ظرف یک هفته گذشته داستانهایی اغراقآمیز و غیرواقعی به سرعت تمام رسانهها را فرا گرفتند.
در حالی که حواشی و شایعات پیرامون چالش مومو هر روز شدت بیشتری میگرفت، خبرگزاری بیبیسی بر اساس نوشته یک افسر پلیس در شبکهاجتماعی فیسبوک وارد این بازی شد و داستانی را منتشر کرد که براساس آن چالش مومو توسط هکرها کنترل میشود و آنها قصد دارند از این طریق اطلاعات کاربران را به دست آورند. اما پنجشنبه هفته پیش بیبیسی نیز مثل باقی رسانهها این مقاله را از خروجی خود حذف کرد و به جای آن مقاله جدیدی را قرار داد که درباره دروغ بودن شایعات و ادعاهای قبلی نوشته شده است.
پیشگویی خودکامبخش به نوعی از ادعاها مربوط است که گوینده از طریق مطرحکردن آنها خود به عاملی برای تحقق پیشگویی یا پیشبینیاش تبدیل میشود. در واقع پیش از مطرحشدن یک موضوع مشکلی جدی در آن حوزهیِ مشخص وجود ندارد اما مطرحکردن آن مشکل به شیوهای خاص، خود باعث میشود مشکلی ایجاد شود و سپس نظر کسانی تایید میشود که ادعای وجود این مشکل را مطرح کرده بودند.
در همین راستا برخی از کارشناسان معتقدند شایعات و داستانپردازیها درباره چالش آنلاین «مومو» هم از همین قاعده پیروی میکند و با مطرح کردن موضوع خودکشی کودکان که در عمل خطری که وجود نداشته را در رسانهها مطرح میکند و ممکن است به نوعی باعث شود کودکان واقعا به سوی چنین خطراتی سوق پیدا کنند.
آن لانگفیلد از فعالان شناختهشده حقوق کودکان در بریتانیا در این زمینه میگوید: وقتی قصد داریم خطراتی را برای کودکان برجسته کنیم، بویژه در فضای آنلاین، مهم است که کمی از موضوع فاصله بگیریم و بررسی کنیم که خطر واقعی دقیقا کجاست؟
این کارشناس معتقد است: گاهی اوقات هشدار درباره خطراتی که چندان بررسیشان نکردهایم حتی اگر با نیت خیر باشد، تاثیرات مخرب روی کودکان را چندین برابر میکند، تاثیراتی که شاید اصلا ربطی به موضوعی که واقعا فکر میکردیم دردسرزا است نداشته باشد.
لانگفیلد در اظهارنظری جالب از والدین میخواهد در مواردی اینچنینی با فرزندانشان مشورت کنند و باور دارد که در بسیاری از مسائل کودکان درک بهتری از رسانههای آنلاین دارند تا والدینشان.
این فعال حوزه کودکان میگوید: ما دریافتهایم اغلب خود کودکان، در گفتوگو با بزرگسالان قضاوت بهتری از آنچه واقعا خطرناک است و آنچه صرفا توسط بزرگسالان خطرناک در نظر گرفته میشود، دارند.
به گفته لانگفیلد اگر والدین و مسئولان عموما اشتباه متوجه مسائل شوند و در مواردی به کودکان هشدار دهند که واقعا خطرناک نیست، در نهایت جایگاه خود را تضعیف میکنند و زمانی که مسئلهای واقعا خطرناک در کار باشد هشدارهایشان جدی گرفته نخواهد شد.