در کنار انگلستان، روسیه، چین و رژیم صهیونیستی
ایران و آمریکا بیانیه منع حملات سایبری را امضا نکردند
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۱۹:۵۳
آیتیمن - امانوئل مکرون رییس جمهور فرانسه در جریان مجمع صلح پاریس، که هم زمان با یکصدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول برپا شد، فراخوانی را با عنوان Paris Call for Trust and Security in Cyberspace منتشر کرد و از کشورها و نهادهای فعال در حوزه اینترنت خواست آن را امضا کنند.
این بیانیه از جمله تلاش هایی برای وضع مقرراتی جهان شمول در حوزه اینترنت برای جلوگیری از حملات و گسترش جنگ افزار های سایبری است. پیشتر و در سال 2017 مذاکرات برای ایجاد مقرراتی در این زمینه با شکست مواجه شده بود.
درست همانطور که کنوانسیون ژنو حمله به غیرنظامیان را منع می کند، بیانیه پاریس نیز وارد کردن لطمات نظام مند به افراد و زیرساخت های حیاتی همانند از کار انداختن شبکه های برق را ممنوع خواهد کرد.
این بیانیه همچنین شامل درخواستی برای جلوگیری از مداخله بدخواهانه توسط بازیگران خارجی با هدف مخدوش کردن فرایندهای انتخاباتی از طریق فعالیت های سایبری است.
تمام اعضای اتحادیه اروپا این توافقنامه را امضا کردند. علاوه بر این اسامی کشورهایی مانند ژاپن، قطر، سنگال، گابن، امارات، پاناما، ازبکستان، کانادا، شیلی و کلمبیا نیز در میان امضاکنندگان به چشم می خورد و در مجموع 51 کشور این بیانیه را امضا کرده اند.
غول های فناوری مانند مایکروسافت نیز از این بیانیه حمایت کرده و خواستار پیوستن سایر دولت ها و فعالان حوزه اینترنت به این بیانیه شده اند. سامانه سوییفت نیز در اطلاعیه ای از این بیانیه حمایت کرد. در مجموع بیش از 130 شرکت و 90 دانشگاه تاکنون این بیانیه را امضا کرده اند.
این بیانیه موراد مختلفی را شامل می شود که برخی از آنها به این شرح است:
- جلوگیری و ترمیم فعالیت های مخرب سایبری که به تهدید یا تخریب سیستماتیک و قابل توجه شهروندان یا زیرساخت های حیاتی می پردازند.
- جلوگیری از فعالیت هایی که به عمد به دسترسی عمومی به اینترنت آسیب می زنند.
- جلوگیری از سرقت دارایی های معنوی شامل اطلاعات محرمانه تجاری با هدف به دست آوردن مزیت رقابتی.
- توسعه روش هایی برای جلوگیری از تکثیر ابزارهای مخرب سایبری
- توانمندسازی فرایندها، محصولات و خدمات دیجیتالی در چرخه توزیع و حیات.
اما در میان امضاکنندگان بیانیه پاریس برای اعتماد و امنیت در فضای سایبر، نام ایران به چشم نمی خورد. ایران در حالی که خود قربانی بزرگترین جنگ افزار و حمله سایبری دنیا یعنی استاکس نت بوده است و همواره از سوی امریکا و اسراییل متهم به حملات سایبری به مراکز صنعتی و تجاری شده است. در چنین شرایطی امضای این بیانیه می توانست و می تواند یک حرکت دیپلماتیک در خصوص اثبات صلح طلبی ایران در فضای سایبر باشد.
به غیر از ایران، امریکا، روسیه، چین، کره شمالی، رژیم صهیونیستی و انگلستان نیز از امضای این بیانیه خودداری کرده اند.
این بیانیه از جمله تلاش هایی برای وضع مقرراتی جهان شمول در حوزه اینترنت برای جلوگیری از حملات و گسترش جنگ افزار های سایبری است. پیشتر و در سال 2017 مذاکرات برای ایجاد مقرراتی در این زمینه با شکست مواجه شده بود.
درست همانطور که کنوانسیون ژنو حمله به غیرنظامیان را منع می کند، بیانیه پاریس نیز وارد کردن لطمات نظام مند به افراد و زیرساخت های حیاتی همانند از کار انداختن شبکه های برق را ممنوع خواهد کرد.
این بیانیه همچنین شامل درخواستی برای جلوگیری از مداخله بدخواهانه توسط بازیگران خارجی با هدف مخدوش کردن فرایندهای انتخاباتی از طریق فعالیت های سایبری است.
تمام اعضای اتحادیه اروپا این توافقنامه را امضا کردند. علاوه بر این اسامی کشورهایی مانند ژاپن، قطر، سنگال، گابن، امارات، پاناما، ازبکستان، کانادا، شیلی و کلمبیا نیز در میان امضاکنندگان به چشم می خورد و در مجموع 51 کشور این بیانیه را امضا کرده اند.
غول های فناوری مانند مایکروسافت نیز از این بیانیه حمایت کرده و خواستار پیوستن سایر دولت ها و فعالان حوزه اینترنت به این بیانیه شده اند. سامانه سوییفت نیز در اطلاعیه ای از این بیانیه حمایت کرد. در مجموع بیش از 130 شرکت و 90 دانشگاه تاکنون این بیانیه را امضا کرده اند.
این بیانیه موراد مختلفی را شامل می شود که برخی از آنها به این شرح است:
- جلوگیری و ترمیم فعالیت های مخرب سایبری که به تهدید یا تخریب سیستماتیک و قابل توجه شهروندان یا زیرساخت های حیاتی می پردازند.
- جلوگیری از فعالیت هایی که به عمد به دسترسی عمومی به اینترنت آسیب می زنند.
- جلوگیری از سرقت دارایی های معنوی شامل اطلاعات محرمانه تجاری با هدف به دست آوردن مزیت رقابتی.
- توسعه روش هایی برای جلوگیری از تکثیر ابزارهای مخرب سایبری
- توانمندسازی فرایندها، محصولات و خدمات دیجیتالی در چرخه توزیع و حیات.
اما در میان امضاکنندگان بیانیه پاریس برای اعتماد و امنیت در فضای سایبر، نام ایران به چشم نمی خورد. ایران در حالی که خود قربانی بزرگترین جنگ افزار و حمله سایبری دنیا یعنی استاکس نت بوده است و همواره از سوی امریکا و اسراییل متهم به حملات سایبری به مراکز صنعتی و تجاری شده است. در چنین شرایطی امضای این بیانیه می توانست و می تواند یک حرکت دیپلماتیک در خصوص اثبات صلح طلبی ایران در فضای سایبر باشد.
به غیر از ایران، امریکا، روسیه، چین، کره شمالی، رژیم صهیونیستی و انگلستان نیز از امضای این بیانیه خودداری کرده اند.