آی‌تی‌من- این روزها تغییر محل کار از شرکت به خانه، تغییری ناگهانی و وسیع محسوب می‌شود. اما علاوه بر این، این تغییر وضعیت نشان دهنده یک رویکرد جدید نیز هست؛ لبه شبکه، یعنی جایی که شبکه سازمانی به سایر خدمات شبکه متصل می‌شود، امروز اهمیتی به اندازه هسته یا ستون فقرات شبکه یافته است. گذشته از کارکنان دورکار، تجهیزات اینترنت اشیا (IoT) نیز شاید مهم‌ترین عاملی باشند که اهمیت لبه شبکه را نشان می‌دهند.

بر اساس گزارش گارتنر، هم اکنون نزدیک به 21 میلیارد چیز مختلف، از اشیا  گرفته یا حیوانات و ابزارها، با اینترنت متصل و در حال جمع‌آوری داده و انجام امور مختلف هستند. عمده این چیزها، ابزارها و تجهیزات الکترونیکی مصرفی مانند اسپیکرهای هوشمند، ساعت‌ها و قفل‌های هوشمند هستند. بقیه نیز تجیهزاتی هستند که به کار کسب‌وکارها می‌آیند؛ مانند تجهیزات پزشکی، حسگرها، روبات‌های صنعتی و سیستم‌های کنترل تهویه متبوع. امروزه تقریبا تمامی سازمان‌ها به نوعی به تجهیزات اینترنت اشیا متکی هستند.

این تجهیزات به نوبه خود، دسترسی شبکه‌های سازمانی را به نحو چشمگیری گسترده کرده‌اند و در نتیجه، میزان آسیب‌پذیری نیز به شدت افزایش یافته‌ است. این موضوع در حمله بات‌نت میرای (Mirai) خود را نشان داد.

بات‌نت میرای تجهیزات اینترنت اشیا را هدف قرار داده بود و به روش‌های گوناگون، از حملات DDoS گرفته تا سوءاستفاده از دستگاه‌ها برای استخراج رمزارز، اقدام به نفوذ و تخریب سیستم‌ها می‌کرد. در یک مورد از این حملات، با یافتن آسیب پذیری در دوربین های مدار بسته، مدل های  Netgear R7000 و R64000 امکان نفوذ و سرقت اطلاعات آنها فراهم شد.

اگرچه این مخاطرات وجود دارد، اما در صورت پیش‌بینی‌ها و اقدامات امنیتی مناسب، دستاورد وجود این تجهیزات متصل می‌تواند بسیار زیاد باشد. این تجهیزات داده‌های بسیاری را ارسال می‌کنند که تحلیل آنها توسعه و تحول کسب‌وکارها را سرعت می‌بخشد. از سوی دیگر، بحران ویروس کرونا نشان داد که امکان کنترل از راه دور این تجهیزات تا چه اندازه اهمیت دارد؛ به ویژه در شرایطی که امکان سفر به حداقل می‌رسد.

امروزه، رشد روزافزون تعداد دستگاه‌های اینترنت اشیا، در حال پیوند دادن دنیاهای فیزیکی و دیجیتال و بهبود مداوم دقت سیستم پیش‌بینی و ارایه پیام‌های رویداد محور، بدون دخالت انسان است.
 
در حال حاضر، شاید برای نشان دادن ارزش اینترنت اشیا، هیچ مثالی بهتر از تجهیزات پزشکی نتوان یافت؛ تجهیزانی مانند دماسنج‌های متصل به اینترنت شرکت Kinsa که هم اکنون به منظور جمع‌آوری داده‌های مربوط به شیوع ویروس کووید 19 مورد استفاده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که اینترنت اشیا، راه خود را به تجهیزات پزشکی باز کرده و بازار خود را یافته است، به طوری که 79 درصد ارایه دهندگان خدمات بهداشت و سلامت  با درآمد بیش از 100 میلیون دلار، تولید تجهیزات اینترنت اشیا را آغاز کرده‌اند. همچنین گارتنر برآورد کرده که در سال مالی آینده، میزان هزینه‌کرد برای تهیه تجهیزات پزشکی اینترنت اشیا، 13 درصد افزایش خواهد یافت. این بررسی نشان می‌دهد که 75 درصد شرکت‌های ارایه دهنده خدمات بهداشت و سلامت، اعتقاد دارند که سرمایه‌گذاری در پروژه‌های اینترنت اشیا، در مدت 3 سال بازگشت سرمایه را در پی خواهد داشت.

از سوی دیگر، بنا  به پیش‌بینی سیسکو، میزان داده‌ای که تجهیزات اینترنت اشیا تولید می‌کنند، تا پایان سال 2021 میلادی به بیش از 800 زتابایت خواهد رسید و برای بهره‌برداری و ایجاد ارزش از این حجم سرگیجه‌آور داده، شرکت‌ها نیازمند ابزارها و استراتژی تحلیل متناسب هستند و باید مواردی همچون، ایجاد یک سازمان مستقل تحلیل داده‌‌ها، تدوین معماری مقیاس‌پذیر برای داده‌های اینترنت اشیا، پیاده‌‌سازی سیستم‌های هوش مصنوعی برای تحلیل و بررسی خودکار داده‌های IoT و استفاده از خدمات ابر عمومی برای کاهش زمان عرضه به بازار (TTM) را مدنظر قرار دهند. در این میان، مورد آخر یعنی استفاده از خدمات ابری بسیار حایز اهمیت است. برای مثال گرگ مه‌یرز، مدیر ارشد دیجیتال شرکت سینجنتا که در زمینه تولید دانه‌ و کود کشاورزی فعال است، می‌گوید: این که بخواهید تمامی این داده‌ها را در دیتاسنترهای خودتان و روی زیرساخت شرکت خودتان نگهداری و پردازش کنید، ممکن نیست.

برای بسیاری از سازمانی‌ها، استفاده از خدمات ابری نه تنها برای تحلیل‌های مرتبط با اینترنت اشیا، بلکه برای نظارت بر دستگاه‌های اینترنت اشیا و فراهم کردن محیطی برای ساخت کاربردهای مبتنی بر اینترنت اشیا نیز اهمیت دارد.
 

 

ITMen