روش کار اینگونه است که ابتدا با جشن و سرور مثلا از یک سامانه رونمایی می‌شود. بلافاصله در مرحله عمل و استفاده، مشکلات سامانه آغاز می‌شود. بر اساس این الگو، از اینجا به بعد 4 رویکرد در پیش گرفته می‌شود: یا مشکلات به کل انکار می‌شود، یا اعلام می‌شود دست‌های پنهانی مانع‌تراشی می‌کنند، یا خود مجری هم به صف منتقدان می‌پیوندند! و یا اعلام می‌شود فلان بخش‌ها و دستگاه‌ها و... همکاری نکرده‌اند.

از اینجا به بعد کار سرگردانی و بازی با رسانه‌ها و افکار عمومی‌ آغاز می‌شود و آنقدر پاسکاری ادامه می‌یابد تا همه قید اصلاح را بزنند، مشکل نهادینه شود، و ذینفعان نیز به درون شکاف‌های ایجاد شده خزیده و مشغول تغذیه شوند.

یک ماهی می‌شود که با وجود اطلاع قبلی از کاستی‌های سامانه نسخه الکترونیکی، این سامانه راه‌اندازی شده است و حالا مشکلات یک به یک آشکار می‌شود. در یک نمونه کوچک در روزهای قبل دسترسی به سامانه با کندی مواجه شد که در نتیجه آن داروخانه‌ها نتوانستند به بیماران دارو تحویل دهند.

سازمان تامین اجتماعی پاسخ داد: علت کندی این بود که داروخانه‌ها زیادی به سامانه مراجعه کردند! (گویی داروخانه‌ها برای سرگرمی ‌و از سر بیکاری و نه مراجعات به سامانه مراجعه می‌کنند.)

در همین خصوص یک مقام مسوول در انجمن داروسازان گفته: «طولانی شدن مدت تاییدیه گرفتن به دلیل قطعی مکرر سایت تامین اجتماعی، باعث می‌شود بیماران فکر کنند داروخانه‌ها به عمد این کار را می‌کنند تا نسخه را آزاد بپیچند که اعتراض و نارضایتی آن‌ها را در پی دارد.» 

اتفاقا فکر کنید برخی داروخانه‌ها عمدا و به این بهانه مردم را معطل کنند و در این صورت مردم باید برای تامین داروی بیماران خود چه رنجی متحمل شوند.

در خصوص مشکل قطع برق که باعث توقف ارایه دارو به بیماران می‌شود هم پاسخ آمده که داروخانه‌های کشور بروند موتور برق یا دستگاه‌های ذخیره برق بخرند.

همانطور که ملاحظه می‌شود، حالا مشکلات به جای ماندن روی شانه‌های یک نهاد در حال خرد شدن و تزریق به بخش‌های مختلف است تا به این ترتیب کار نهادینه و عادی‌سازی مشکلات آغاز شده و هر گوشه از مشکل را که بگیرید، گوشه دیگر روی زمین باشد.

از قضا آنچه ذکر شد در خصوص سامانه تجارت، سامانه املاک، حملات سایبری به کشور و انبوهی دیگر از نمونه‌های مشابه، با الگویی کاملا مشابه در حال تکرار است.
 

ITMen