آی‌تی‌من- شهاب جوانمردی، مدیرعامل مجموعه فناپ یکی از چهره‌ها و مدیران ارشد این همایش بود که در این نشست تخصصی درباره شهر هوشمند و اپراتورهای هوشمند شهری گفت­‌وگو کرد.

جوانمردی ضمن طرح این پرسش که چرا ما در شهرها به‌دنبال هوشمندی هستیم، گفت: شهرها که تظاهر جدی تمدن در دنیای امروز هستند، هر روز پرجمعیت‌تر، پرازدحام‌تر و همراه با خدمات پیچیده‌تری می­‌شوند و قاعدتاً شهروندان به‌دنبال زندگی آسوده‌تر، ارزان‌تر و با کیفیت بالاتری هستند و اینجاست که فناوری می­‌تواند کمکی برای مدیران شهری باشد تا امکان زندگی آسان‌تر و مطلوب‌تر شهری را فراهم کند. در واقع اگر از ابزارهای فناورانه به‌درستی بهره بگیریم، با وجود مواجهه با پیچیدگی­‌های فراوان فرآیندهای مدیریت شهری و با توجه به داده‌هایی که گردآوری می‌کنیم، می‌توانیم امکاناتی را فراهم آوریم و همچنین ابزارهایی را تعبیه کنیم که شرایط زندگی مطلوب شهری را بهبود بخشد.

وی در ادامه افزود: ممکن است شرایط مطلوبی که ذکر شد در حمل­‌ونقل هوشمند شهری باشد یا برای مثال جمع‌آوری زباله و بازیافت آن، یا مکان‌یابی مناسب خدمات متنوع شهری که باید شهرداری به شهروندان ارائه کند، و یا هر چیزی که به هرحال به شئون مختلف زندگی شهری مردمی مرتبط است که از بامداد تا شامگاه کار و تلاش می‌کنند.

مدیرعامل فناپ اظهار داشت: خیلی وقت­ها به موضوع شهر هوشمند صرفاً از منظر فناوری نگاه می‌شود، آنچنان­ که گویا این شهرها هستند که مانند بسیاری از اماکن یا صنایع دیگر جولانگاه حضور فناوری­اند، بی ­آنکه به مخاطب توجه‌ای شود یا هدفی مناسب برای شهروندان و زندگی مطلوب شهری مد نظر قرار گیرد و متأسفانه این امر موجب می‌­شود تا پیچیدگی و سردرگمی بیشتری برای شهروندان به وجود آید.

بنا به گفته مدیرعامل فناپ، مدیریت شهری تنها در اختیار شهرداری نیست و بسیاری از ارگان‌ها، سازمان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌ها در مدیریت شهری وارد می‌­شوند و مداخله می‌کنند. برای مثال، سازمان آب یا گاز یا هر نهاد دیگری که قرار است خدمت‌رسانی کند، بی ­آنکه مدیریتش در دستِ کلانِ شهرداری و مدیریت شهری باشد و حتی در یک مرکز هماهنگی متمرکز شده باشد، به‌طور مستقل و دلخواه برای مسائل مختلف شهری اقدام می‌کند. اما آیا ورود فناوری می‌تواند کمکی به این مسائل باشد؟

به نظر جوانمردی، اگر در نظامِ سیاست‌گذاریِ کلان این امکان را فراهم نکنیم، ممکن است تا رسیدن به نقطه‌ای که دستگاه‌های مختلف – دست کم از منظر هماهنگ‌کننده – شهرداری‌ها را به‌عنوان مرکزیتی مناسب شناسایی و از آن تبعیت کنند، زمان زیادی به درازا بکشد. ما می‌توانیم اپراتورهای هوشمند فناورانه را به کار بگیریم و از اسب تروای فناوری استفاده کنیم تا شاهد روی دادن مدیریت متمرکز باشیم.

وی گفت: برای مثال فرض کنید که به دنبال ساماندهی موضوع ترافیک شهری هستیم؛ در این حوزه علاوه بر شهرداری و شرکت‌ها و نهادهای زیرمجموعه، قاعدتاً نهادهای دیگری نیز درگیر ماجرا هستند، از نیروی انتظامی به‌عنوان نهادی جدی گرفته تا نهادهای دیگری در حوزه‌ خدمات‌رسانی و درمان مانند آمبولانس‌ها یا کاربران دیگری که خارج از موضوع سیاستگذاری شهرداری و نیروی انتظامی هستند. دوباره فرض کنید دارای اپراتور شهری‌­ای باشیم که به‌واسطه‌ پلتفرم‌های فناورانه‌ای که به‌خدمت می‌گیرد، امکان هماهنگی‌های سطح بالا و اعمال سیاست‌های یکپارچه را فراهم می‌کند و موجب می‌شود تا هر کدام از نهادهای مربوطه به داده‌های خود دسترسی داشته باشند و سیاست‌های خود را اعمال کنند. در این صورت، شهروند به جای اینکه با چهل‌تکه‌­ای ناهمگون و ناموزون مواجه باشد، با خدمتی یکپارچه روبه‌­رو خواهد بود. همچنین اگر بتوانیم به موضوع نگاهی فراتر داشته باشیم و بستری فراهم کنیم که در آن مراکز تولید داده یا اعمال سیاست و قانون در پلتفرم‌های مختلف حضور داشته باشند، این امکان به وجود خواهد آمد که اپراتورهای هوشمند راهبری شهری به‌واسطه‌ واحد بودن اپراتور و یا اتصال به حوزه‌های مختلف توسط ابزارها و پلتفرم‌های یکپارچه، امکان اعمال سیاست‌های یکپارچه را داشته باشند. در چنین بستری، به واسطه‌ اعمال سیاست دستگاه‌های مختلف از طریق ابزار فناورانه و سکوی نرم‌افزاری یکسان و واحد، شاهد بروز و ظهور دیگری از مدیریت یکپارچه شهری توسط این ابزارهای هوشمندسازی و فناوری خواهیم بود.

بنا به گفته وی، به جای به چالش کشیدن حوزه‌ مدیریت و قلمرو اجرایی دستگاه‌ها و ایجاد دغدغه و دعوا بر سر مسائل تاریخیِ مدیریت یکپارچه شهری، می‌توان با ایجاد سکوهای نرم‌افزاری همه‌جانبه‌نگر – ضمن اعمال سیاست‌های یکپارچه – به رفع تداخل‌ها و کم­رنگ کردن مزاحمت‌ها نائل شویم و امکان هماهنگی‌ها داده‌ها در بالاترین سطح آن را فراهم سازیم و دسترسی‌های طبقه‌بندی­ شده‌­ای ایجاد کنیم که با پردازش آنها و اعمال هوشمندی در داده‌ها به غایت مد نظر خود برسیم.

وی در پایان گفت: به نظر من، اگر انسان بودن، شهروندی و خدمات متناسب شهری را فراموش نکنیم، ابزارهای اپراتورهای یکپارچه‌ شهری می‌توانند آن دغدغه‌ تاریخی را در مدیریت یکپارچه شهری کم­رنگ کنند و زندگی مناسب‌تر و تجربه‌ زیستی بهتری را برای شهروندان به ارمغان آورند. من بر این باورم که به جای دنبال کردن دعواهای مدیریت یکپارچه یا متفرقه شهری می­‌توان با تکیه بر سکوهای نرم‌افزاری و پلتفرم‌هایی که امکان مدیریت هوشمند فرآیندهای مختلف توسط ذی‌نفعان متفاوت را ایجاد می‌کنند، تجربه‌ زیستی متناسب و زندگی هوشمند و شایسته­‌ای را برای شهروندان فراهم ساخت.

ITMen