کودتای نظامی در میانمار در روز دوشنبه گذشته، با اختلال وسیع در بخشهای عمدهای در این کشور همراه بوده و مقامات، به بهانه ایجاد ثبات، دسترسی به فیسبوک را در این کشور قطع کردند.
آیتیمن- محدودیت در دسترسی به اینترنت در میانمار از دوشنبه ساعت 3 صبح به وقت محلی شروع شده و اتصال اینترنت تا ساعت 8 صبح همان روز به 50 درصد حد معمول رسید.
وا لون، خبرنگار اهل برمه خبرگزاری رویترز، در همان روز توییت کرد: ارتش تلویزیون و رادیوها، خطوط تلفن و اینترنت را در سرتاسر کشور قطع کرده است.
دادههای سرویس نت بلاکس نیز نشان دهنده اهتلال در شبکه اپراتورها شامل، اپراتور دولتی پست و ارتباطات میانمار (MPT) اپراتور ارتباطات بین المللی تلهنور بوده است.
بنا به اعلام نت بلاکس، یافتهها نشان میدهد که سازوکار مکانیسم اختلال تدریجی در اینترنت در دستورالعملی اعلام شده و اپراتورها نیز به آن عمل کردهاند.
تا ظهر روز دوشنبه هفته گذشته، ارتباطات اینترنت به 75 درصد سطح معمول رسید؛ هرچند که روز چهارشنبه، ارتش دسترسی به فیسبوک را، که فعالان مخالف کودتا برای هماهنگی از آن استفاده میکردند، مسدود کرد.
برای اکثریت جمعیت میانمار، فیسبوک مهمترین کاربرد و ابزار در دسترسی به اینترنت است.
الیته برخی از کاربران، توانستهاند با استفاده از ویپیان، محدودیتها را دور بزنند و بدون اینکه مکانشان قابل شناسایی باشد، از فیسبوک استفاده کنند.
بنا به گزارش Top10VPN.com در پی این مممنوعیتها، میزان دانلود اپلیکیشنهای ویپیان در میانمار 4300 درصد رشد کرده است.
مقامات میانمار میگویند که ممنوعیت استفاده از فیسبوک تا امروز (7 فوریه) برقرار خواهد بود.
برمه به عنوان بخشی از میانمار، با محدودیتهای بیشتری مواجه بوده است.
دادهها نشان میدهد که در برخی از مناطق، اینترنت به شدت مختل شده است. برای مثال در منطقه ماگوای، اتصال اینترنت حتی به صفر هم رسید. منطقه یانگون که شامل بزرگترین شهرهای میانمار است نیز تا 50 درصد افت اتصال اینترنت را شاهد بوده است.
محدود کردن اینترنت در شهرهای بزرگ، دشوارتر است؛ زیرا مردم این شهرها به ارایه دهندگان متنوعتری دسترسی دارند و شیوه و شدت اعمال محدودیتها در هرکدام از این شرکتها میتواند متفاوت باشد.
تاریخچه قطع ارتباطات در میانمار
دولت میانمار، پیش از این نیز اینترنت را محدود کرده بود؛ به ویژه در ناحیههایی از ایالتهایی راخین و چین که در آنها، ارتش با گروههای محلی درگیر بود. در پی این درگیریها، صدهاهزار نفر از مسلمانان میانمار آواره شدند.
دولت برای قطع ارتباطات در موارد اضطراری، به بند 77 قانون ارتباطات میانمار استناد میکند که مصوب سال 2013 است. اما گروههای مدافع حقوق بشر، به منظور محافظت از آزادی بیان، خواستار حذف این قانون شدهاند و به شمول گسترده این قانون انتقاد دارند.
همچنین با قطع ارتباط با اینترنت در سال 2020 این نگرانی به طور گسترده مطرح شد که امکان دارد اطلاعرسانی درباره کووید-19 در بخشهایی از کشور مختل شود.