رای دهندگان در ایالت کالیفرنیا، هفته گذشته، به پیشنهاد 22 (Proposition 22) رای مثبت دادند؛ طرحی که اکنون با تبدیل شدن به قانون ایالتی، شرکت‌های اینترنتی بزرگی مانند اوبر و لیفت را از استخدام رانندگان‌شان معاف می‌کند.
آی‌تی‌من- اقتصاد اشتراکی که اکنون در فرهنگ‌های فناوری با عنوان اقتصاد Gig) gig economy) مطرح است، بازار کاری است که در آن، به جای قراردادهای دایم بین کارگر و کارفرما، با قراردادهای کار کوتاه مدت یا آزاد مواجهیم. شرکت‌هایی که عمدتا شرکت‌های اینترنتی و پلتفرمی بزرگ هستند و از آن جمله می‌توان به اوبر، لیفت و ایربی‌ان‌بی اشاره کرد، از شرکت‌های شاخص این اقتصاد هستند. برای مثال در اوبر، رانندگان رابطه کارگری و کارفرمایی با این شرکت ندارند و از بسیاری از مزایایی که برای کارگران وجود دارد، بی بهره‌اند. این کارکنان که به آنان کارگر گیگ (gig worker) گفته می‌شود و تعداد آنها به میلیون‌ها نفر در آمریکا می‌رسد، خدمات تامین اجتماعی و حقوق مشخص ندارند و این وضعیت با شیوع کرونا، آنها را در شرایط دشوری قرار داده است.
بسیاری از کارگران گیگ، امیدوار بودند که با رد اصلاحیه «پیشنهاد 22» از مزایای مورد نظر برخوردار شوند؛ اما هفته گذشته، رای‌گیری در ایالت کالیفرنیا در باره این قانون انجام شد و با تایید آن، شرکت‌ها همچنان می‌توانند با رانندگان به عنوان پیمانکار مستقل رفتار کنند.
البته رای آوردن این قانون به لطف هزینه 200 میلیون دلاری شرکت‌هایی مانند اوبر، لیفت و دوردش (DoorDash) محقق شد که ده برابر بیش از هزینه‌ای بود که حامیان مخالفان این طرح (از جمله اتحادیه‌های کارگری) برای تبلیغ پرداخته بودند.
بر اساس این بند قانونی، کارگرانی که برای غول‌های فناوری، در قالب پیمانکار، کار می‌کنند، همچنان از مزایای کار تمام وقت بی‌بهره می‌مانند و به بیمه بیکاری و سلامت در طول دوران کرونا نیز دسترسی نخواهند داشت.
این قانون اگرچه در کالیفرنیا مصوب شده، ولی تاثیری در سطح کل آمریکا خواهد داشت.
دادگاه عالی این ایالت در سال 2018 اصولی را مطرح کرد که در سال 2019 به صورت قانون ایالتی درآمد. بر اساس این اصول، با کارگرانی که به هر گونه وظایفی در کسب‌وکار شرکت‌ها فعال هستند، باید به مثابه مستخدمین رسمی آن شرکت‌ها در نظر گرفته شوند. اما حالا با این اصلاحیه، کارگران گیگ از این قانون مستثنی شده‌اند.
دریافت لینک صفحه با کد QR