عضو سازمان نظام صنفی رایانهای گفت: وجود برخی کجفهمیها از تحریم و تورم برای شرکتهای استارتآپی کشندهتر است و ما با قوانین و مقررات، جلوی رشد و توسعه کسبوکارها را میگیریم. عدم شناخت روی مسایل استارتآپها نیز باعث میشود برخی احکام و قوانینی که برای مجموعههای استارتآپی و پلتفرمهای اینترنتی صادر میشود، با ماهیت و ذات این کسبوکارها همخوانی نداشته باشد.
آیتیمن- کیوان جامهبزرگ درباره مشکلات استارتآپها توضیح داد: یکی از مسایل مهم استارتآپها و تجارتهای نوپدید این است که در بدنه حاکمیت، یعنی مجموعه دولت، مجلس بهعنوان قانونگذار و قوه قضاییه، درک درستی از ماهیت این کسبوکارها و فرآیندها و مدل کسبوکاریشان وجود ندارد. این مساله باعث میشود که یا قوانین قدیمی و فعلی، برای توسعه شان مانع و بازدارنده باشد، یا قوانین جدیدی که میگذارند، چون همچنان شناخت مناسبی ندارند، بعضا به جای اینکه مفید باشد، مضر است.
وی با بیان مشکلات بیمهای کسبوکارها گفت: برای مثال در شرایط کرونا ما شرکتها را به دورکاری تشویق میکنیم، بسیاری از شرکتهای آیتیمحور نرمافزاری بهراحتی میتوانند فرآیند دورکاری را در مجموعهشان پیادهسازی کنند. در مقابل مسالهای مانند بازرسی بیمه و سرکشی ماهیانه کارشناس بیمه وجود دارد که آنها لزوما طبق آییننامه و روال کاریشان، افراد حاضر در شرکت را برای لیست بیمه بررسی میکنند، اما قاعدتا از آنجایی که نیروها دورکارند و از منزل کارشان را انجام میدهند، همواره مشکلات متعدد بیمهای برای این شرکتها پیش میاید.
عضو سازمان نظام صنفی رایانهای با بیان اینکه برخی از شرکتها نیازمند سرمایهگذاری خارجی برای توسعه سایتهای خدماترسانی در کشورهای دیگر هستند، گفت: شرکتها برای اینکه بتوانند پاپسایتی را در یک کشور خارجی فعال کنند، باید به شرکتی که در خارج از کشور سرویس میدهد، ارز بپردازند. قوانین ارزی فعلی کشور در دوره تحریمها به شکلی است که ما به ازای خروج ارز، حتما باید کالایی وارد کشور شود و در غیر این صورت، شرکت به قاچاق ارز متهم میشود.
جامهبزرگ ادامه داد: در چنین شرایطی کسبوکار داخلی، سرویسی دریافت میکند و دسترسی روی یک سرور خارج از کشور به کسبوکار داده میشود و این خودش یک درآمد ارزی است، اما به دلیل قوانین موجود، به خروج و قاچاق ارز محکوم میشود. نهایتا ناچار است جای اینکه ارز را از مبادی رسمی و قانونی خارج کند و به قاچاق متهم شود، این کار را از مبادی غیررسمی انجام دهد. یعنی خود قوانین و مقررات، شرکتها را تشویق میکند که با قاچاقچیها کار کنند.
کجفهمیها از تحریم و تورم برای استارتآپها کشندهتر است
وی گفت: این کجفهمیها مساله بسیار مهمی است که از تحریم و تورم برای شرکتهای استارتآپی کشندهتر است و ما با قوانین و مقررات، جلوی رشد و توسعه کسبوکارها را میگیریم. عدم شناخت روی مسایل استارتآپها نیز باعث میشود حتی احکام و قوانینی که برای مجموعههای استارتآپی و پلتفرمهای اینترنتی صادر میشود، با ماهیت و ذات این کسبوکارها همخوانی نداشته باشد.
جامهبزرگ درباره مشکلات کسبوکارها در حوزه رقابت، انحصار و قیمتگذاری، گفت: در حالی که سیستم حاکمیت از کنترل قیمتهای خودرو و ملک عاجز است، پلتفرمهای خردهفروشی را مجبور میکند که قیمتها را از سایتشان بردارند. این تجارت ماهیتش این بوده که فاصله بین خریدار و فروشنده را از بین ببرد، دست دلال را کوتاه کند و مصرفکننده بتواند مستقیما قیمت خودرو یا خانه را ببیند. وقتی آنها ملزم میشوند که نباید قیمت را نمایش دهند، دو اتفاق میافتد، یا قوانین را دور میزنند و برای مثال در بخش نظرات قیمتها را میگویند، یا مجبورند تجارتشان را تعطیل کنند.
تشکل صنفی باید صدای واحد کسبوکارها باشد
وی با بیان فاصله زیاد بین حاکمیت و کسبوکارهای استارتآپی اینترنتی گفت: شرکتها نمیتوانند بهصورت جداگانه این مسائل را حل کنند، این موارد، مشترکات عمده بین کسبوکارهاست و باید یه تشکل واحد با صدای واحد این مطالبهگری را انجام دهد. همه جای دنیا مانند ایران، صنف تشکلی میشود که این مسائل را حل کند. یکی از انگیزههای جدی برای حضور استارتآپها در بخش صنفی هم این است که بتوانند صدا و نماینده اکوسیستم استارتآپی کشور در مطالبه این مسایل اولیه و مقدماتی کسبوکارشان باشند.
عضو سازمان نظام صنفی رایانهای با بیان اینکه باید بتوانیم محیط را برای کسبوکارهای نوپدید امن و پیشبینیپذیر کنیم، افزود: از طرفی منابع مالی دولتی را که اتفاقا کم هم نیستند، اما در قالب دستگاههای مختلف و بعضا موازی، تخصیص داده میشوند، مدیریت و تجمیع کنیم. وام وجوه ادارهشده در وزارت ارتباطات، صندوق نوآوری و شکوفایی، صندوق صنایع الکترونیک از این منابع مالی هستند که برخی از مجموعهها با رابطه بهتر، میتوانند برای یک پروژه خاص، اقدام به دریافت تسهیلات کنند، در حالی که برخی از مجموعهها شانسی برای دریافت این تسهیلات ندارد.
جامهبزرگ ادامه داد: صنف میتواند به نمایندگی از کسبوکارها، تصدیگری دولت را کاهش داده و اصطلاحا خودتنظیمگیری را ترویج دهد و باعث شود که این توزیع در حوزه منابع مالی، عادلانهتر و موثرتر و کارآمدتر شکل بگیرد. بسته به اینکه کسبوکار در چه مرحلهای از رشد باشد، میتواند از وام و سرمایهگذاری بهرهمند شود اما نهایتا ترکیب هر دو برای توسعه سرمایهگذاری و تامن مالی فضای استارتآپی لازم است.وی با بیان اینکه منابع دولتی باید در اختیار شرکتهای بالادستی و بزرگتر با نظارت کافی و کامل صنف قرار گیرد، گفت: در آن صورت شرکتها میتوانند از محل منابع مالی در استارتآپها سرمایهگذاری کنند که چند اتفاق میافتد. یک اینکه ریسک تسهیلات به جای اینکه برعهده یک استارتآپ کوچک ضربهپذیر باشد، به عهده یک شرکت بزرگتر که تابآوری بیشتری دارد منتقل میشود، دوم اینکه رابطه صرفا مالی شرکت و استارتآپ به یک رابطه مشارکتی تبدیل میشود که میتواند زنجیره ارزش را بین آنها افزایش دهد.