با روش جدیدی که محققان دانشگاه کارنگی ملون ابداع کردهاند، ابزارهای پوشیدنی را میتوان مثل برچسب به پوست چسباند.
آیتیمن- نتیجه تلاشهای مشترک آزمایشگاه ماشینهای نرم و آزمایشگاه مواد تغییر شکل دهنده دانشگاه کارنگی ملون، دستیابی به روش جدیدی برای وصل کردن تجهیزات الکترونیکی با اهداف پزشکی، تناسب اندام یا سبک زندگی به پوست است که به آن الکترو درمیس (ElectroDermis) گفته میشود.
فناوریهای پوشیدنی کنونی ماهیتی جامد و سخت دارند و معمولا آنها را باید به شکل ساعت به دست کرد یا به منظور مانیتورینگ دایم، در درون بدن جاسازی کرد. اما الکترو درمیس راه را برای ساخت نسل جدیدی از ابزارهای پوشیدنی در قالب برچسبهایی باز کرده که قابلیت کشسانی دارند و میتوان آنها را به پوست چسباند.
محققان در مقاله خود درباره این فناوری که ماه مه گذشته در کنفرانس CHI با موضوع عوامل انسانی در سیستمهای کامپیوتری در گلاسکو اسکاتلند ارایه شد، توضیح دادند: ما آیندهای را تصویر میکنیم که در آن میتوان تجهیزات الکترونیکی را به طور موقت به بدن متصل کرد، اما به روشی که در عین عملیاتی بودن، راحت و زیباست.
چالشی که محققان در الکترو درمیس و پروژههای مشابه با آن مواجهند، ساخت قطعات الکترونیکی انعطافپذیر است.
برای مثال، مهندسان دانشگاه توکیو، حسگری را به شکل یک خالکوبی (تتو) موقت ساختهاند که میتوان آن را به مدت یک هفته روی بدن قرار داد.
اما گروه محققان کارنگی ملون به سرپرسیت اریک مارکویچکا و گوانیوم وانگ، میخواستند دستگاه پیچیدهتری بسازند که فقط شامل یک حسگر نباشد، بلکه توان پردازش سیگنال، ارتباطات بیسیم و تامین قدرت را نیز داشته باشد.
محققان برای دستیابی به این هدف، تراشههای الکترونیکی را در نقاط مشخصی از بدن قرار دادند و سپس با سیمهای مسی انعطافپذیر، مدارهای لازم را ایجاد کردند. این سیمهای از ورقههای مسی موجدار و مارپیچ ساخته شده که به آن قابلیت خم شدن میدهد.
این مدارهای نرم سپس بین پارچهای از فیبر اسپندکس و چسب پزشکی قرار داده میشود که به بدن چسبانده شود.
این ابزار پوشیدنی به لطف نرمافزار خاصی که دارد تا حد زیادی قابل شخصی سازی است و از آنجا که لایه چسب آن قابل تعویض است، میتواند به دفعات مورد استفاده واقع شود.
علاوه بر این، ساخت برچسبهای الکترو درمیس در کمتر از یک ساعت انجام میشود و میتواند تا ساعتها یا چند روز روی پوست باقی بماند.
محققان میگویند که این فناوری میتواند به منظور کنترل نشانههای حیاتی و تناسب اندام، محاسبه میزان مصرف غذا یا ساخت بانداژهای هوشمند برای بهبود زخم مورد استفاده قرار بگیرد.