آی‌تی‌من- مسعود شنتیایی بابیان این مطلب، بازیگران اصلی تولید را دو بخش صاحبان صنایع موفق قدیمی‌و دیگری شرکت‌های نوپا و فعال دانش‌بنیان دانست و گفت: برای رونق بخشیدن به تولید باید به این دو گروه و نیازهای‌شان توجه کرد. در یک‌سو صنایع و تولیدکنندگانی هستند که از قدیم مشغول به کار و فعالیت بودند و نیاز مردم و کشور را برآورده می‌کردند. این گروه اکنون دچار دودسته چالش هستند. یا خودشان را با شرایط فنی و تکنولوژی روز تطبیق ندادند یا به دلیل اعتبار و شان اقتصادی در دامان مراجع مقسم پول اعتبار و رانت پرورش نیافتند تا از فرصت‌های طلایی ایجادشده از این رهگذر بهره‌مند شوند.

او معتقد است، این دسته از صنایعی با تجربه برای افزایش کارآمدی و اثربخشی خود نیاز به هدایت و کنترل و راهنمایی دارد.

رئیس اتحادیه شرکت‌های فنی مهندسی حفاظت الکترونیک و شبکه‌های ایمنی در ادامه به شرکت‌های نوپا و دانش‌بنیان‌ها اشاره کرد و گفت: این گروه فی‌نفسه به‌روز، دارای تحصیلات و خلاقیت هستند ولی از دو جنبه ضعف دارند. یا تجربیات تجاری کافی ندارند یا سازوکار مدیریت سیستمی‌برای اداره یک سازمان بزرگ را تجربه نکردند و می‌خواهند از نقطه صفر آغاز کنند، به‌صورت ناگهانی رشد کرده و هم‌زمان با اوج‌گیری و شروع ترافیک  درآمدی و کاری شروع و بعد از مدت کوتاهی رو به افول کرده و از بین می‌روند این فرآیند به‌طورمعمول دو تا پنج سال به طول می‌انجامد.

شنتیایی معتقد است: در آن مقطعی که این شرکت‌ها به‌سوی افول حرکت می‌کنند احتیاج به حمایت و مشاوره دارند، زیرا در ابتدای امر، وام‌ها و تسهیلات نسبتا هنگفتی به آن‌ها پرداخت‌شده است. در اثر عدم مدیریت منابع یا استفاده نابجا پیش از آنکه به درآمدزایی ساختاری برسند، زمان بازپرداخت وام‌ها می‌رسد. فشار بازپرداخت آن بدهی موجب آشفتگی ذهنی‌شان می‌شود و به جای اینکه به توسعه خلاقیت و نوآوری خود ادامه بدهند، در جست‌وجوی منابع دیگری هستند تا خودشان را حفظ کنند. ازآنجا ‌که تجربه کافی در حوزه کسب‌وکار و همین‌طور جایگزینی پشتوانه مالی مناسبی هم نداشته و دیگر برای دریافت تسهیلات بیشتر اعتباری هم ندارند  و مواجه با محافظه کاری وام دهندگان می‌شوند. به‌این‌ترتیب استمرار این بنگاه‌ها دچار خدشه می‌شوند و درنهایت شرکت با سرعت بیشتری رو به نزول و در نهایت نابودی حرکت می‌کند. درصورتی‌که تجربه و سرمایه و اعتبارات شرکت‌های باسابقه می‌توانند راه گریز از بحران را به آنها بیاموزد و جلوگیری کند.

او نیز با تاکید بر اینکه در اقتصاد به هر دو گروه پیشکسوتان با تجربه و امکانات و هم شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپ‌ها نیازمندیم، گفت: هیچ بنگاه اقتصادی نیست که تنها با داشتن سرمایه یا دانش فنی بتواند موفق شود این‌ها هر دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند.

به گفته شنتیایی، نمی‌توان انتظار داشت دولت همه مشکلات این شرکت‌ها را در زمینه‌های مدیریتی، مالی و تعیین نقشه راه تجاری سازی فناوری‌ها را رفع کند.

خطرات افزایش مهاجرت
رئیس اتحادیه شرکت‌های فنی مهندسی و حفاظت الکترونیک  و شبکه‌های ایمنی، به افزایش تعداد مهاجرت نخبگان و برخی صاحبان سرمایه و صنایع در کشور اشاره کرد و افزود: استارتاپ یا شرکت دانش‌بنیانی که پس از یک دوره فعالیت و مواجه با بحران‌های مختلف که در خلا تجربه مدیریتی فعالیتش به شکست منجر می‌شود دیگر مقروض و سرخورده است و دیگر حتی نخبگان آن استارتاپ حاضر نیستند وارد یک شرکت دیگر به عنوان کارشناس شوند و زندگی کارمندی را در پیش بگیرند بنابراین رها کردن و مهاجرت اولین فکری است که به ذهنشان خطور می‌کند.

و از طرفی صاحبان صنایع و حرفه‌ها وقتی امید مثبت به آینده نداشته و واحد صنعتی و بازرگانی آنان در خطر طولانی مدت روبرو شده و امکان خفظ ی توسعه فعالیت‌هایشان ندارند آنها نیز به فکر خروج و مهاجرت سرمایه گذار در کشورهای سرمایه پذیر میگردند که هر دوی آینها برای منابع مالی و تخصصی کشور بسیار خطرناک و زیان آور است که باید به سرعت برای جلب رضایت و حفظ این منابع در کشور اقدامی‌صورت پذیرد.
 

ITMen