آی‌تی‌من - زیست شناسان و متخصصان علوم روباتیک اتریشی هر روز کندوهایی می سازند که شباهتی به کندوهای معمول ندارد. آنها پنل های موم را روی مجموعه ای از روبات هایی قرار می دهند که همگی به حسگر مجهز هستند.

در طرح «اجتماع خودگردان و تعاملات اجتماعی حیوانات و روبات ها»، الگوریتم های پیچیده ای که با الهام از زیست شناسی طراحی شده اند، محرک های مختلف فیزیکی را به زنبور ارسال می کند. مرحله بعد بررسی واکنش زنبور است.

توماس اشمیکل، زیست شناس دانشگاه گراتس با این طرح همکاری می کند، می گوید: بعد از برقراری ارتباط میان زنبور و کامپیوتر، جریان اطلاعات رد و بدل شده را دقیق تر بررسی می کنیم تا بفهمیم زنبور چگونه اطلاعات را فیلتر و ذخیره می کند. با اینها به درک درستی از رفتار اجتماعی زنبورها می رسیم. 

 الگوبرداری از رفتار اجتماعی زنبورها
روبات های این طرح برای بررسی واکنش زنبور به محرک هایی مانند ارتعاشات، تغییر در جریان هوا و به ویژه تغییرات دما برنامه ریزی شده است.

زید سالم، متخصص مهندسی سامانه ها در دانشگاه گراتس می گوید: داخل روبات قطعات الکترونیکی قرار دارد. قطعات را تا درجه حرارت مشخصی گرم می کنیم. در نتیجه دمای روبات هم بالا می رود و زنبورها جذب این نقاط گرم در روبات می شوند.

گام بعدی برنامه ریزی روبات به گونه ای است که قادر باشد الگوی رفتار اجتماعی را که از زنبور یاد گرفته است. به طور مستقل تقلید کند.

هدف زیست شناسان و مهندسان این پروژه، طراحی فناوری هوش مصنوعی جمعی و خودسامانده بر اساس رفتار اجتماعی حیوانات است.

مارتین استفانک، زیست شناس از دانشگاه گراتس می گوید: در دمای معمولی داخل کندو زنبور عسل به تنهایی نمی تواند محل مناسب برای تولید عسل را پیدا کند. اما زنبورها وقتی موفق می شوند که تعدادشان بیشتر باشد. زیرا زنبور حشره اجتماعی است. می خواهیم در طراحی هوش مصنوعی جمعی از رفتار اجتماعی زنبورها الگوبرداری کنیم. 

 کنترل شرایط زندگی زنبور با روبات
دانشمندان امیدوارند روزی از این روبات کوچک برای محافظت از زنبورهایی استفاده شود. آنها آينده ای را تصور می کنند که در آن روبات های کوچک مجهز به حسگر که در داخل کندوی عسل هستند، اطلاعات مربوط به محیط زندگی زنبور مثل حضور احتمالی آفت کش یا آلاینده را به خارج از کندو منتقل کنند. 

محققان می گویند با این فناوری می توان وضعیت سلامت زنبور عسل را کنترل کرد.

مارتینا شوپک، زیست شناس دانشگاه گراتس می گوید: فرض کنید شاهد یک دوره طولانی بارندگی در تابستان یا هوای سرد در زمستان باشیم. در نتیجه زنبور غذای کافی برای خوردن ندارد. اگر این اطلاعات را از طریق روبات از قبل داشته باشیم، می توانیم کاری کنیم که زنبور ملکه کمتر تخمگذاری کند تا تعداد زنبورها بیشتر نشود.

تحقیقات مشابه در حال حاضر برای گونه های مختلف ماهی در حال اجراست. دانشمندان امیدوارند نتایج این طرح علاوه بر محافظت از محیط زیست برای پرورش ماهی، دام و همچنین کشاورزی نیز مفید باشد.


 

ITMen