سیاستهای کمیسیون فدرال ارتباطات ایالات متحده آمریکا (FCC) در دولت ترامپ به ویژه در مواردی مانند لغو قانون بی طرفی شبکه، انتقادات زیادی را برانگیخت. اما جالب است بدانید که درون این کمیسیون نیز نظرات کاملا یک دست نیست.
آیتیمن- دو جناح با طرز فکر و عقاید متفاوت در کمیسیون فدرال ارتباطات ایالات متحده (FCC) حضور دارند. یکی از این دو گروه
کسبوکارها و به عبارت دیگر، ارایهدهندگان اصلی خدمات اینترنت را نمایندگی میکند که طرفدار مقررات کمتر و بازار آزادتر است و خواستار این است که این بخش خصوصی قادر به تصمیمگیری درباره نحوه اداره و مکان احداث شبکهاش باشد. شاخصترین فرد در این جناح در کمیسیون نیز آجیت پای، رییس FCC است.
اما در جناح رقیب، که جسیکا روزن ورسل (Jessica Rosenworcel) یکی از 5 عضو هیات عامل FCC مطرحترین آنهاست، طرفدار حقوق و منافع مصرفکنندگان است. مواضع اصلی این جناح را میتوان در اعمال مجدد بیطرفی شبکه و توسعه دسترسی پهنباند برای همه خلاصه کرد.
مواضع این دو جناح در FCC تا حدود زیادی با دیدگاههای دو حزب سیاسی
آمریکا همخوانی دارد؛ جمهوری خواهان علاقهمند به تضعیف کمیسیون فدرال ارتباطات هستند و دموکراتها میخواهند از این نهاد به منظور بهبود دسترسی به پهنباند بهره بگیرند.
دونالد ترامپ تعهد داده بود که دسترسی به اینترنت در مناطق روستایی را توسعه دهد، اما به این وعده عمل نکرد. از سوی دیگر، رقبای او از حزب دموکرات، یعنی برنی سندرز و الیزابت وارن، در وعدههای انتخاباتی خود، بودجههای میلیاردی برای ساخت شبکههای پهنباند در نظر گرفتهاند. طرح سندرز 239 میلیارد دلاری است و الیزابت وارن حدود 30 میلیارد دلار به این منظور در نظر گرفته است.
کمیسیون فدرال ارتباطات نیز طرح اختصاص 20.4 میلیارد دلار یارانه را برای ایجاد شبکههای پهنباند در بخشهای بدون دسترسی آمریکا در یک دهه آینده تصویب کرده که 10 میلیارد دلار کمتر از وعده انتخاباتی الیزابت وارن است. اما از همان روزهای نخست ارایه این طرح، جسیکا روزنورسل، عضو دموکرات هیات عامل این کمیسیون، با آن مخالفت کرد. او معتقد بود که منابع این طرح قرار است بر اساس نقشهای از کشور تخصیص یابد که نقشهای قدیمی است. وی در بیانیهای اعلام کرد: زمان آن رسیده که بزرگتر و جسورانهتر فکر کنیم و به اطلاعات درست دسترسی بیابیم.
کویندسک، با جسیکا روزنورسل گفتوگو کرده و نظر او را درباره مسایل مختلف مرتبط با اینترنت پرسیده است که در ادامه، خلاصه نظرات او را میخوانید.
بیطرفی شبکه
وقتی که FCC محافظتهای قانون بیطرفی شبکه را لغو کرد، به ارایه دهندگان خدمات اینترنت پهنباند چراغ سبز داد که تجربه کاربری اینترنت مشتریانشان را دستکاری کنند. من با این کار مخالف بودم و اکثر مردم آمریکا نیز مثل من فکر میکنند. به این دلیل که هماکنون، مردم عمدتا برای انتخاب ارایه دهنده خود، انتخاب محدودی دارند. بنابراین، اگر آیاسپی ترافیک اینترنت آنها را مسدود کند یا محتوای آنها را حذف کند، مشتریان گزینه دیگری ندارند که به سوی آن بروند.
در حالی که تصمیم FCC برای لغو بی طرفی شبکه همچنان با شکایت گروههای مختلف درگیر دادگاه است، ما شاهد تحقیقاتی بودهایم که نشان میدهد برخی اپراتورها درباره محتواهای ویدیویی مشتریان، سلیقهای عمل میکنند. اما به دلیل تصمیم FCC، کسی به این ماجرا توجه نمیکند که مایه تاسف است.
این مسایل نشان میدهد که سلب مسوولیت FCC از خود، در محافظت از مشتریان در عصر اینترنت، نیازمند بازنگری جدی است.
توسعه پهنباند
کمیسیون فدرال ارتباطات، مرجع سیاستهای ارتباطی کشور است؛ بنابراین شرمآور است که تصویر دقیقی از مناطق برخوردار و نابرخوردار از اینترنت پهنباند ندارد.
مجموعه دادهای که ما در FCC در اختیار داریم، با این فرض تهیه شده که بر اساس سرشماری پهن باند صورت گرفته، اگر یک مشترک در منطقهای وجود داشته باشد، به معنی وجود دسترسی در کل آن منطقه است. در حالی که این فرض درست نیست. این متدولوژی موجب میشود که ما فکر کنیم توسعه پهنباند صورت گرفته، در حالی که میلیونها خانوار و
کسبوکار که به اینترنت پهنباند دسترسی ندارند، نادیده گرفته میشوند. افراد بسیاری در این کشور، در برهوت پهنباند قرار گرفتهاند. زمان آن فرا رسیده که این روش تصحیح شود. باید نقشهای دقیق تهیه شود که نشان دهد میلیاردها دلار بودجه توسعه شبکه پهنباند در کجا باید مصرف شود. وقتی این کار انجام شد، زمان آن میرسد که به جای نشستن در واشنگتن و کار با دادهها، به طور فعالانه درگیر کار شویم و از عموم بخواهیم که در این فرایند مشارکت کنند و کارهای درست و غلط ما را به چالش بکشند تا بتوانیم از قدرت گروهسپاری (crowdsourcing) بهره ببریم. به عقیده من، روش درست کار این است، اما متاسفانه FCC به روش دیگری عمل میکند. FCC قصد دارد در آیندهای نامعلوم به تصحیح دادهها و نقشههایش بپردازد؛ اما در عین حال میلیاردها دلار برای توسعه پهن باند هزینه میشود، بدون اینکه بدانیم این پولها در کجا باید خرج شود.
اینترنت چیزها
اینترنت چیزها (IoT) با سرعت هرچه تمامتر پیش میرود. ما به زودی شاهد میلیاردها میلیارد دستگاهی خواهیم بود که در اطراف ما به شبکه متصل خواهند بود و زمانی که از خدمات بیسیم
5G بهرهمند شویم، شاهد فرصتهای بیسابقهای در استفاده از ارتباطات فوق سریع خواهیم بود که زندگی ما را بهتر و بهرهورتر میکنند. اما در عین حال که سرعت ارتباطات چند برابر میشود، آسیبپذیریهای سایبری هم رشد میکند.
بنابراین به نظر من، باید موضوع سلامت سایبری را در فرایند تایید تجهیزات FCC بگنجانیم.
هم اکنون هر دستگاهی که فرکانس رادیویی منتشر میکند، باید به تایید FCC برسد و یک شماره شناسایی دریافت کند. این شماره، مهر تاییدی است مبنی بر اینکه دستگاه مورد نظر، پیش از واردات به آمریکا یا ورود به بازار این کشور، قواعد FCC را رعایت کرده است. حال FCC میتواند با روزآمد کردن این فرایند، تولیدکنندگان را تشویق کند که با همکاری با موسسه ملی استاندارد و فناوری و کمک به تدوین توصیههای امنیتی برای دستگاهها در اینترنت چیزها،
امنیت را از ابتدا در دستگاههای خود لحاظ کنند.
5G
ماشین تبلیغات به طور دایم در زمینه 5G مشغول کار است و همه جا درباره این
فناوری صحبت میشود. این مباحث فقط به تبلیغاتی که در دور و اطرافمان میبینیم هم محدود نیست، بلکه در راهروهای دستگاههای سیاستگذار در واشنگتن هم این بحثها داغ است.
دلیل این وضعیت این است که نسل آینده زیرساختهای اساسی کشور در آینده، مبتنی بر فناوری بیسیم خواهد بود و ارتباطات همه ابعاد زندگی ما را فراخواهد گرفت؛ نه فقط در
گوشی موبایل. علاوه بر این، ارتباطات با سرعت بسیار بالا و تاخیر بسیار اندک، موجب ایجاد گستره وسیعی از کاربردها و خدمات خواهد شد. در نتیجه، نسل بعدی خدمات بیسیم به نیروی پیشران اقتصاد و زندگی شهری تبدیل میشود. برای تسهیل این فرایند، FCC در تلاش است تا فرکانس رادیویی لازم برای استقرار بیسیم را در دسترس قرار دهد.
اما ایالات متحده تا کنون چند اشتباه در این رابطه انجام داده است؛ تمرکز اصلی طیف 5G روی باند معروف به موج میلیمتری بوده است. در واقع، 5 باند آخری که FCC برای مصارف تجاری به حراج گذاشته، همه موج میلی متری بودهاند که از این نظر، روش آمریکا با بقیه جهان متفاوت است. درست است که این امواج ظرفیت بالایی دارند، اما انتشار موج آنها چندان بالا نیست. در نتیجه، استقرار تجهیزات زمینی برای ایجاد دسترسی در کل کشور، بسیار پرهزینه خواهد بود. این در حالی است که تقریبا تمامی کشورهای جهان در تلاشهای اولیه خود در زمینه 5G روی امواج میان باند متمرکز شدهاند که ترکیب بهتری از ظرفیت و پوشش ارایه میکند.