ایمان بیک

این خواسته‌ها، درواقع موانعی بزرگ بر سر راه توسعه اینترنت پرسرعت و کسب و کار این شرکت‌هاست که هر کارشناسی آن را تایید می‌کند. محدودیت سرعت، عملا ارایه اینترنت پرسرعت را ناممکن کرده و شرکت‌ها را مجبور به تخلف از قانون می‌کند، انحصار تامین پهنای باند، ظلمی ‌بزرگ به کاربران است که قیمت اینترنت ما را به 10 تا 20 برابر جهان رسانده، انحصار سیم مسی، فرصتی انحصاری برای یک اپراتور ایجاد کرده که هزینه توسعه‌اش را هم از جیب رقبا و مردم بیرون بکشد و جلوی توسعه رقبا را بگیرد. پروانه‌های مبتنی بر فناوری هم، شرکت‌ها را از ورود به حوزه‌های جدیدتر ارایه اینترنت پرسرعت محروم کرده است.
اما با وجود این خواسته‌های شفاف، منطقی و مشخص، معلوم نیست که چرا نهادهای مسوول، به ویژه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و شرکت ارتباطات زیرساخت، پاسخی شفاف به این خواسته‌ها نمی‌دهند تا رسانه‌ها و مردم نیز در کنار شرکت‌های بخش خصوصی تکلیف خود را بدانند.
بنابراین به عنوان تنها روزنامه فاوا و نماینده مردمی ‌که سال‌ها اینترنت ارزان و پرسرعت از آنها دریغ شده است، از مسوولان رگولاتوری، زیرساخت و بالاتر از آن، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به عنوان نماینده حاکمیت می‌خواهیم که موضع مشخص خود را درباره این خواسته‌های عمومی ‌اعلام کنند و بعد از آن، برنامه زمانبندی رفع این محدودیت‌ها و انحصارها را هم بگویند.