انتشار این خبر موجب شد که برخی توانایی های فضایی ایران را به سخره بگیرند یا از دست یابی به این توان ناامید شوند.

فارغ از اینکه این ماهواره چگونه پرتاب شد، چه توان علمی و فناورانه ای برای ساخت و پرتاب آن به کار گرفته شد، اهداف اش چه بود و مسایلی از این دست، باید به یاد داشت که شکست، همزاد و همراه همیشگی فعالیت های علمی و تکنولوژیک و زمینه ساز موفقیت در آینده است. یک جست وجوی ساده در اینترنت، بیش از یکصد مورد پرتاب ناموفق ماهواره از سوی کشورهای صاحب و متقدم در این فناوری را نشان می دهد؛ شکست هایی که نه تنها در سال های اولیه فعالیت ماهواره ای این کشورها، بلکه در دهه اخیر نیز دیده شده است.

این روزها به لطف گسترش فرهنگ استارتاپی در کشور، همگان با جمله « شکست، زمینه ساز پیروزی است» و جملات مشابه آن آشنایی داریم. فناوری فضایی هم در کشور ما فناوری نوپایی است که به مثابه استارتاپ ها در حال برداشتن گام های اولیه توسعه و یادگیری است. بنابراین می توان به همین پرتاب ناموفق هم امید بست و به آن بالید و آرزو کرد موفقیت های آینده کشور در فناوری فضایی و ارسال ماهواره به مدار، زمینه ساز پیشرفت دانش و فناوری، توسعه اقتصادی و فراهم آورنده صلح و امنیت باشد.