آخرین اخبار
facebook Telegram RSS ارسال به دوستان نسخه چاپی
کد خبر : 239588
تاریخ انتشار : 8 خرداد 1397 10:20
تعداد بازدید : 878

نگاهی به جنبه‌های احتمالی مصوبه رفع انحصار از PSPها

سیزده نفر سر یک میز شام

چهارشنبه هفته پیش، وزیر ارتباطات در توییتر خود اعلام کرد: «با مصوبه امروز دولت، بانک مرکزی موظف شد ظرف مدت سه ماه به انحصار شرکت های PSP خاتمه دهد و فضای رقابتی و مساعدی را برای کسب وکارهای فین تک فراهم سازد. انتظار می رود با اجرایی شدن این مصوبه، شاهد رشد قابل توجهی در فناوری های مالی در کشور باشیم.»


وحید حجه فروش
hajjehforoosh@

 شکار گوسفند وحشی
اگر اهل مطالعه رمان های جنایی باشید حتما به این نکته توجه کرده اید که کارآگاه پیش از این که به نشانه های محیطی و فیزیکی توجه کند، به دنبال ذی نفعان جنایت و انگیزه های احتمالی آنان می گردد. 
بازخوانی جمله های جهرمی، چند سرنخ جالب به دست می دهد. نخست این که اصولا قانون گذاری و وضع مقررات در حوزه فعالیت های پولی و بانکی توسط بانک مرکزی انجام می شود و این که وزیر ارتباطات از تغییر و تحولی که ممکن است در حوزه دیگری اتفاق بیفتد به هیجان می آید قابل تأمل است؛ خبری که حتی در سایت رسمی بانک مرکزی هم بازتابی از آن دیده نمی شود.
انحصار چندین ساله دوازده PSP بر بازار خدمات پرداخت کشور هرگز مورد تایید کارشناسان و دیگر فعالان این صنعت نبوده است. اما بزرگ ترین مخالفان این انحصار چه کسانی هستند؟ در درجه نخست، بانک هایی هستند که دیر به این قافله رسیده اند، سهمی از این بازار نداشته اند و به روش های مختلف از قبیل خرید تمام یا بخشی از سهام یک PSP فعلی هم نتوانسته اند نقشی در این صنعت ایفا کنند. دومین دسته از مخالفان انحصار، مجموعه های صاحب قدرت و ثروتی هستند که هر مجوز خرد و کلانی را به محض ابلاغ گرفته اند و دست شان از این موافقت اصولی باارزش کوتاه مانده بود.
اما دسته سوم که مهم ترین دسته است، شرکت هایی هستند که در شبکه مشتریان خود و زیرمجموعه های شان تراکنش های قابل توجهی اتفاق می افتد؛ اپراتورهای تلفن همراه یکی از مهم ترین متقاضیانی هستند که از مدت ها پیش به دنبال نقش آفرینی در صنعت پرداخت کشور (با ارائه راه حل هایی از قبیل کیف پول الکترونیکی) بوده اند و در مواردی هم با قانون گذاران این حوزه دچار تعارض شده اند. احتمال قریب به یقینِ ورودِ این بازیگران به عرصه خدمات پرداخت، می تواند اشتیاق وزیر ارتباطات را به اعلام این خبر توجیه کند.
 به سوی صفر
در سایت شرکت شاپرک (شبکه الکترونیکی پرداخت کارت) آمده است که این شرکت «با توجه به دلایل متعددی که مهم ترین آن ها عبارت بودند از دشوار شدن کنترل و نظارت، ناکافی بودن کنترل ها و تخصیص غیربهینه منابع در صنعت پرداخت کشور، بر اساس چارچوب مصوبه مورخ 25/12/89 شواری پول و اعتبار ایجاد شده است.» و عنوان می کند «مأموریت ما به عنوان یک نهاد متخصص، ایجاد وحدت فرماندهی و مدیریت و نظارت هوشمند بر صنعت پرداخت الکترونیکی کشور، حفظ یکپارچگی، افزایش اعتماد، توسعه این صنعت و تسهیل ایفای نقش حاکمیتی و نظارتی بانک مرکزی است»
وضعیت برای شاپرک تا سه چهار سال پیش آرام بود و هر اتفاقی هم در حوزه پرداخت می افتاد مانند یک دعوای خانوادگی، بدون حاشیه و جنجال رسانه ای، حل وفصل می شد. اما از زمانی که استارت آپ های فین تک وارد بازار خدمات پرداخت شدند، همه چیز تغییر کرد. فین تک ها خدماتی را ارائه کردند که شاپرک و PSPها هرگز به فکرشان هم نرسیده بود و نیازهایی را از مشتریان پاسخ دادند که گیرنده خدمت حاضر بود بابت آن کارمزد هم پرداخت کند، درآمدی که پس از صفر کردن کارمزد تراکنش، برای PSPها تبدیل به آرزوی محال شده بود. استقبال کاربران از خدمات استارت آپ های فین تک، زنگ خطر را برای شاپرک به صدا درآورد. ناقوسی که می نواخت خطر از دست رفتن سهم بازار و ورود رقیب جدید نبود؛ فین تک ها درست روی نقطه هایی دست گذاشته بودند که شاپرک به شدت در آن ها ضعیف بود. زیرساخت فنی ناکارآمد، مشکلات عمیق ساختاری و فاصله بسیار زیاد با صنعت پرداخت جهان از یک سو و کندی و مقاومت شاپرک در مقابل تغییر از سوی دیگر، باعث شد استارت آپ ها تاوان عقب ماندگی صنعت پرداخت کشور را به قیمت فیلتر شدن و بسته شدن درگاه های پرداخت شان بدهند.
واقعیت این است که شاپرک همین الان هم در ارائه خدمات به دوازده PSP موجود (که تعدادی از آن ها هم عملاً فعالیت خاصی ندارند) دچار مشکلات فراوان است. در حالی که هنوز راهکار قابل توجهی برای مبارزه با فیشینگ و کلاهبرداری ارائه نکرده است و هر روز خبر یک کلاهبرداری جدید را می شنویم، اضافه شدن چندین متقاضی دریافت خدمات در کنار نیاز شدید شاپرک برای به روزرسانی زیرساخت ها به منظور ارائه خدمات نوآوارنه به کاربران، باری نیست که شانه های سست شاپرک توان کشیدن آن را داشته باشد.

 سهم دیگری
پیش تر اشاره ک

با تمام این ها، خواستگاری جمعی رسمی است که فوایدش به مضراتش می چربد. شاید فکر کنید دسته جمعی به خواستگاری رفتن یا میزبان خواستگار بودن، یک جور قشون کشی است. یا در آن شلوغی کسی نمی تواند جلسه را خوب مدیریت کند. همه این ها هست، اما وقتی خواستگاری، کاملا سنتی برگزار می شود و شما برای اولین بار در این مراسم همدیگر را می بینید، وقتی شناخت قبلی کم است و در خواستگاری قرار است به شناخت بیشتر برسید، حضور بزرگان فامیل می تواند یک برگ برنده باشد.
در شناخت جمعی چون افراد زیادی در شناسایی نقش دارند، شناخت دقیق ترانجام می شود. در این نوع شناخت، فرد از جوانب گوناگون مورد سنجش قرار می گیرد و هركس از زاویه خاصی به او نگاه می کند. بنابراین علاوه بر بررسی كلّیت وجود فرد، به جنبه های ویژه او هم توجه می شود. در نتیجه انتخاب بهتری صورت می گیرد؛ چون هدف همه حاضران شناخت طرف مقابل است.

در یک مراسم جمعی خواستگاری ، زمانی كه افراد با تجربه و ریش سفید، فرد را ارزیابی و تأیید می كنند، نسبت به هنگامی كه فقط یك فرد به انتخاب فردی دیگر می پردازد، امید به استحكام زندگی زوجین بیشتر می شود.

شناخت جمعی، اطمینان خاصی برای فرد به ارمغان می آورد. از انتخاب شما حمایت می کند و شور جمعی به وجود آمده، شما را دست پرتر و با پشتوانه قوی تری به خانه بخت می فرستد.
وقتی چند نفر بر خوب بودن فردی صحّه می گذارند، دختر یا پسر با اتكا به شناختی كه از ناحیه دیگران به دست می آورند، از آرامش روانی بیشتری برخوردار می شوند؛ به این ترتیب هر یك از آنها در زمان انتخاب همسر، قوت قلب بیشتری دارند. این درحالی است كه درانتخاب فردی كه توسط خود دختر یا پسرصورت می گیرد، مدام نگران هستند كه مبادا طرف مقابل از شایستگی های لازم برخوردار نباشد؛ زیرا در این صورت آنها خود را به دلیل انتخاب نامناسب، مستحق سرزنش وشماتت می بینند و آرامش روانی خویش را از دست می دهند. وقتی دركنار شناخت خود، شناخت دیگران را نیز ملاك قرار دهید، از تردیدها كاسته و باعث می شود زودتر به انتخاب برسید.
از دیگر فواید شناخت جمعی، كاهش تردید در انتخاب است. وقتی كه شخص به تنهایی همسر انتخاب می كند، همیشه این احتمال وجود دارد که با مخالفت دیگران به خصوص خانواده درجه یک مواجه شود. چون گاهی خانواده ها از این که در انتخاب کردن کنار گذاشته شوند، دلخور شده و لجبازی، عیب جویی و مخالفت می کنند. آنها روی موضعشان پافشاری کرده و در یک کلام زیر پای شما را خالی می کنند چون تصور می کنند که در هنگام انتخاب مهم ترین فرد زندگی شان، احترام آنها را حفظ نکرده اید و از آنها نظر نخواسته اید.

شناخت جمعی، مانع تأخیر بی مورد در ازدواج می شود و از درگیری های شخص باخودش می كاهد و او را كمتر دچار كشش های درونی می كند. به تحقیق کردن درباره فرد کمک می کند چون هر کس می تواند گوشه ای از کار را بگیرد و درباره فرد مقابل و خانواده اش تحقیق و بررسی کند. در نتیجه با اطمینان بیشتری می توان جلو رفت.
حسن دیگری خواستگاری جمعی، این است كه دختر احساس احترام بیشتری می كند و برداشت او این است كه برای او احترام ویژه ای قائل شده اند. او فکر می کند که حمایت بیشتری از انتخاب او می شود و پس از ازدواج، خانواده بیشتر هوای او را دارند. در حالی كه در انتخاب فردی چنین احساسی وجود ندارد.

اما چه کسانی بهتر است در خواستگاری شما حضور داشته باشند؟

از بزرگان فامیل کمک بگیرید. حضور بزرگان با تدبیر و روشن فامیل حتی اگر نسبت دوری با شما دارند، می تواند کمک کننده باشد. ممکن است خاله یا عموی شما نتوانند مشاور خوبی باشند. خودشان در زندگی، فرد موفقی نبوده یا از نظر شخصیتی و اخلاقی، صاف و سالم نباشند. نیازی نیست از جلسه اول خواستگاری در رودربایستی قرار بگیرید و آنها را دعوت کنید. به جای آن، اگر فردی از دوستان خانوادگی تان هست که واجد شرایط بوده و به حسن خلق و حسن نیت و تدبیر مشهور است، از او دعوت کنید تا در خواستگاری همراهی تان کند.
فردی که در این مراسم حضور دارد، باید نماینده طرز فکر خانواده شما باشد، سلایق، انتخاب ها و اولویت های شما را بشناسد و به جای مصلحت اندیشی های نا به جا، به ازدواج موفق و انتخاب درست عقیده داشته باشد.

خلق الساعه کمیته فیلترینگ و سیستم قضایی و متاثر از نقص های اساسی بانک مرکزی در قانون گذاری و شاپرک در زیرساخت های فنی و قانونی است، با رفع انحصار از PSPهایی که در عمل هر کدام به نحوی با یک یا چند استارت آپ در تعامل هستند، بهبود یابد.
در حالی که درد اصلی همه استارت آپ ها و به خصوص استارت آپ های فین تک، مسأله نماد اعتماد و ماجراهای تمام نشدنی ناکارآمدی مرکز توسعه تجارت الکترونیکی است و با در نظر گرفتن این که صنعت پرداخت تنها بخشی از صنعت فین تک است و توجه خاصی به حوزه فناوری بیمه و تامین مالی جمعی نشده است، گویی بار دیگر وزیر جوان از نام استارت آپ هایی که هر لحظه مرگ کسب وکارشان را در امضای یک قاضی از شهرستانی دورافتاده به چشم می بینند، به کام شرکت های بزرگ و مجموعه های چندهزار میلیاردی بهره می گیرد.


نظر شما



نمایش غیر عمومی
تصویر امنیتی :