محمد مساعد: ۵۵۵۳ نفر جان دادند برای خرمشهر. از هر قوم و دین و مسلکی که فکرش را بکنیم. افغانستانی ها هم بودند. درباره عقاید کسی سوال نشد. مجوز اقامت نخواستند. التزام عملی شان به این و آن مهم نبود. سنی ها همانطور گلوله خوردند که شیعه ها. کسی ردصلاحیت نمی شد و پشت فیلتر نمی ماند.

Maryam Zohdi: دیوارنوشت معروف سربازعراقی: آمده ایم که بمانیم. خواندم که کسی در موزه خرمشهر می گفته، بعد از آزادسازی خرمشهر (شهید) بهروز مرادی روی دیوار نوشت: آمدیم نبودید.

بردیا: بهزاد زرین پور شاعر، سال ها پس از بازگشت به زادگاهش خرمشهر شعری سرود: آن وقت ها که دستم به زنگ نمی رسید/ در می زدم/ حالا که دستم به زنگ می رسد/ دیگر دری نمانده است...

امیرعلی صفا: وقتی خواستید با روحانی و خرمشهر جمله بسازید به این توجه کنید که حسن روحانی به دلیل فعالیت هاش درجنگ نشان درجه دو فتح و نشان درجه یک نصر رو از رهبر کشور دریافت کرده. بالاترین نشان ها برای رزمندگان با پیروزی های چشمگیر یا نقش موثر در پشتیبانی از دفاع. وقتی ما هنوز به دنیا نبودیم.

ریتوعیتر: خرمشهر آزاد شد، اما هنوز هم کسایی هستن که تو آسایشگاه های اعصاب و روان بسترین. اگه معرفت و تحمل دارین بهشون سر بزنین.

شهاب جوانمردی: از اون بعدازظهری که همسایه محکم در خونه رو زد و گفت خرمشهر آزاد شده یه چیزی تو ذهنم نقش بست که قراره به زودی برگردیم خونه. اما نه دیگه اون شهر ساخته شد و نه اون خونه.

nahid molavi: امروز با یکی از دوستانم که سال ها در شهرهای جنوب ایران زندگی کرده درباره خرمشهر صحبت می کردم؛ میگفت کاش آبادان هم مدتی دست عراق می افتاد تا حداقل در سالگرد آزادسازیش مردم یادش کنند؛ وضعیت آبادان بسیار بدتر از خرمشهر است و ردپای جنگ در آنجا بسیار پررنگ تر است.

Mohsen: راحتی ساخت فیلم در مورد خرمشهر اینه که احتیاج به دکور یا شهرک سینمایی نیست. دوربین و عوامل رو وردار برو خرمشهر  و بساز . با زمان جنگ هیچ فرقی نمیکنه!!

reyhaneh taba: وقتی از خرمشهر، از محمد جهان آرای، از مردانی که از شهر دفاع کردند می گوییم، از زنان خرمشهر هم بگوییم، از همان ها که شهر رارها نکردند،که ماندند و در مسجد جامع مرحم گذاشتند روی زخم ها، اسلحه دست گرفتند و پا به پای مردانشان از شهر دفاع کردند، همان ها که تا روز آخر ماندند تا روز سقوط شهر.