به لطف اتوماسیون مبتنی بر فنــاوری اطلاعات(IT–based automation)، سیستم ها و روال ها شبکه ای تشکیــل می دهند که پیشرفت تکنولوژیک و رقابت پذیری شرکت ها را تضمین کند. در  پشت تمام این پیشرفت ها چه نکته ای نهفته و چه زیرساخت هایی برای رسیدن به این سطح از فناوری لازم است؟

انقلاب صنعتی اول در حدود 250 سال پیش اتفاق افتاد. ماشین هایی که با قدرت بخار و آب کار می کردند جایگزین نیروی عضلانی کارگران شدند و امکان تولید محصولات بزرگ و عظیمی را فراهم ساختند که ساخت آن به صورت دستی امکان نداشت.

در ابتدای قرن بیستم انقلاب صنعتی دوم را دیدیم که با تقسیم کار زمینه تولید انبوه را فراهم کرد. تسمه نقاله ها، تولید کارآمد را در حجم زیادی از محصولات امکان پذیر ساخت. اما هنوز هم بیشتر کارها به دست انسان انجام می شد. 

 تنها با ظهور موج سوم انقلاب صنعتی –حدود 50 سال پیش- کارهای سخت فیزیکی، کار در محیط های خطرناک و ناقض سلامتی و سیستم هایی که به دقت و ظرافت بسیار بالا نیاز داشتند و همچنین کارهای تکراری به طور گسترده به روبات ها و ماشین ها سپرده شد. کارگران ناظر در هنگام کار تبدیل به گرداننده (Operator) سیستم ها شدند. با وجود سطح بسـیار بالای اتوماسیون در کارخانه ها، روبات ها، ماشین ها و سیستم ها به وظایف تخصصی از پیش تعیین شده محدود شدند. دگرگونی آخر، با انقـــلاب صنعتی چهارم خواهد بود که در گفت وگوهای مــدرن از آن به نام نسل چهارم تولید(Industry 4.0)   یاد می شود. 

با آنکه نسل چهارم تولید آرام تر از سه نسل قبلی خود ظهور کرد؛ اما تاثیر آن بر دنیای تولید بسیار جامع تر از اسلافش خواهد بود. ایده ای ساده از شبکه ای از سیستم های متصل(Networked systems) مبتنی بر مفهوم کنترل متقابل، که در آن سیستم های تولید نه تنها توانایی تبادل داده بین خود را دارند بلکه با محصولات در حال ساخت نیز مرتبط هستند.

در بخش های آینده به ویژگی های نسل چهارم تولید می پردازیم.

 منبع: شرکت تلگارتنر