حال بیش از یک دهه از فعالیت سازمان نظام صنفی و چهار دوره هیات مدیره در این سازمان سپری شده و پایه های تشکیلاتی را در این سازمان استوار و مقاوم کرده است. صنف نتایج و موفقیت های بسیاری را در یک دهه گذشته تجربه کرده که یکی از اثر گذارترین آنها، بی گمان انتخاب رئیس سازمان نظام صنفی رایانه ای به عنوان عضو صاحب نظر کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده که از مهم ترین اهداف صنفی دو دهه گذشته بوده و با نکته سنجی وزیر ارتباطات و در سایه همبستگی و اتحاد صنفی میسر شده است.
اما امروز صنف با چالش جدیدی به نام پراکندگی صنفی و تشکیل تشکل های غیر اصلی مواجه است؛ به طوری که در ماه های اخیر شاهد تشکیل انجمن شرکت های نرم افزاری، اتحادیه کسب و کارهای مجازی و انجمن صنفی شرکت های نمایش ویدیو آنلاین بوده ایم.
برای دو مورد اول کمیسیون هایی با نام تجارت الکترونیک و نرم افزار در سازمان نظام صنفی وجود داشته و چه بسا موسسان این تشکل ها خود از اعضای ثابت این کمیته ها بوده اند. برخلاف نظر برخی صاحب نظران که مخالف ایجاد چنین تشکل هایی هستند و این اقدام را کاری بیهوده توصیف کرده اند، پیشنهاد منصفانه، کارشناسی و فراگیر، بررسی نقاط ضعف کمیسیون ها، دلایل و نیازهای این بخش ها از صنف برای خروج از سازمان نظام صنفی است.
دلایلی همچون رسیدگی نکردن به مطالبات این گروه از صنف، نداشتن نگاه جامع و کل نگر به همه ذینفعان و محدود نگه داشتن کمیسیون های تخصصی، می تواند مهم ترین دلایل خروج این بخش از ظرفیت صنف باشد؛ در حالی که توجه به این موارد، می توانست محور و نیروی پیش برنده قوی برای سازمان در راستای رسیدن به اهداف عالیه باشد.
خوشبختانه تغییر در آیین نامه های کمیسیون تخصصی (به گفته رییس سازمان نظام صنفی) در دست اقدام است که اگر چه شاید کمی دیر این اقدام انجام شده؛ اما می تواند نشان از تغییر در رویه ها و مایه دلگرمی باشد.
پیشنهاد کاربردی دیگر برای سازمان نظام صنفی ایجاد یک پنجره واحد در هیات مدیره و تخصیص زمان مناسب برای رسیدگی به خواسته های گروه ها و همه ذینفعان یک فعالیت (جدید و قدیم) است. چه بسا دعوت از این گروها و برگزاری نشست های تخصصی و انتقال تجربیات سازمان در دو دهه گذشته می تواند در همکاری و تعامل بیشتر و در کنار سازمان بودن را برای این گروه از دوستان پذیرفتنی تر کند.
در پایان سخنی هم با اتحادیه ها و تشکل های صنفی جدید دارم. ضمن احترام و آرزوی موفقیت برای همه عزیزانی که دل در گرو پیشرفت صنعت ICT دارند، بی گمان تمرکز و محوریت قراردادن مشکلات و استفاده از همه ظرفیت ها در یک راستا می تواند عامل موفقیت و پیشبرد اهداف مطابق برنامه زمانبندی باشد. تجربیات تلخ پیشین و نمونه های ناموفق را نیز مدنظر داشته باشیم و با نیم نگاهی به آن نقطه ضعف ها از بروز چنین پیشامدها و اتلاف منابع صنفی پیشگیری کنیم.