یک فانتزی تلخ
علی شمیرانی- این جمله را زیاد شنیده ایم که می گویند تا پدر و مادر نشده ای، شاید درک درستی از خیلی چیزها نداشته باشی. راست می گویند، وقتی پدر می شوید و زنان و مردانی را می بینید که کودکان شیرخواره را برای فروش جنس و یا تکدی گری در حالتی خواب و بیدار و در سرما و گرما به این سو و آن سو می برند، بیشتر درد می کشید و سعی می کنید نگاهتان را به سمت دیگری بچرخانید تا از دیدن چنین صحنه ای کمتر عذاب بکشید.
Shemirani@
کودکانی که هنوز به درستی حتی نمی توانند چند کلمه را بگویند، اما چهره و پوست لطیفشان آنچنان آفتاب سوخته شده که گویی ده ها سال است که از صبح تا شب کار می کنند. برخی می گویند این طفل معصوم ها کرایه ای هستند، دزدیده شده اند، خریداری شده اند و برخی هم ظاهر فرزند خودشان است.
اما اگر هستند زنان و مردانی که این کودکان را برای جلب ترحم به خیابان می آورند، حالا به لطف فضای سایبری و شبکه های اجتماعی زنان و مردانی پیدا شده اند که این اطفال را نان آور و اسباب کسب درآمدشان کرده اند.
می گویم زنان و مردان، چون اطلاق واژه مادران و پدران را لایق آنها نمی دانم. افرادی که کودکان حتی زیر 5 سال خود را همچون مانکن ها لباس پوشانده و از صبح تا شب به مکان های مختلف می برند تا چند عکس و فیلم تبلیغاتی گرفته و آن را در صفحات اجتماعی بگذارند. از تبلیغ اسباب و لوازم مخصوص اطفال گرفته تا هر چیزی که مشتری بابت آن پول بدهد.
کودکانی که با انبوهی از گریم و آرایش و انواع لباس، ساعت ها در آتلیه ها باید بایستند و ژست بگیرند، تا به قول خودشان اینفلوئنسر بشوند و لایک و فالوئر جمع کنند و آژانس های تبلیغاتی سراغشان بیاید و هر روز برای تبلیغ چیزی، مکانی یا رویدادی دعوت شوند و پول در بیاورند.
این حقیقت تلخ این روزهای شبکه های اجتماعی است. کمی فانتزی است اگر فکر کنیم مسوولی آستین همت بالا بزند و کاری در این خصوص بکند، اما یک توصیه به اهالی شبکه های اجتماعی دارم، آنهایی که خواسته و ناخواسته شریک جرم شده اند. به جای آنکه از فردا کمپین و هشتگ نه به کودکان کار فضای مجازی و غیره راه بیندازید، اگر واقعا قصد کاری عملی دارید، همین امروز از صفحات این کودکان طفل معصوم خارج شوید و خرید محصولات و برندهایی که برای کسب درآمد حاضرند دست به هر کاری بزنند را تحریم کنید.