جدای از نقد و ایراداتی که به تشکیل تشکل‎های موازی بخش خصوصی صنف فاوا وجود دارد و آنها را موجب از بین رفتن اتحاد و یکپارچگی صنف و سواستفاده دولتمردان می دانند، حضور حداقلی افراد حایز شرایط پای صندوق‎های رای، آن هم در نخستین گام تشکیل این اتحادیه جای تامل دارد و برای آغاز فعالیت تشکل صنفی کمی ناامید کننده است.

در شرایطی که دامنه فعالیت کسب و کارهای مجازی آنقدر وسیع شده که معاون مرکز توسعه تجارت الکترونیکی وزارت صنعت اعلام کرده، ۲۸ هزار فروشگاه اینترنتی نماد اعتماد الکترونیکی دریافت کرده اند، عجیب است که چرا فقط 236 نفر حایز شرایط رای در انتخابات کسب و کارهای اینترنتی بوده اند؟ کما اینکه شنیده می‎شود، برخی استارت آپ‎ها از برگزاری چنین انتخاباتی اطلاع نداشتند و در واقع غیبت آنها نیز معنادار است.

  از طرفی، تعریف کسب و کارهای مجازی زیر سوال است و حتی معدود رای دهندگان انتخابات اتحادیه نیز نمی‎دانند، دقیقا چه نوع خدماتی جزو کسب و کارهای مجازی محسوب می شود و باید عضو اتحادیه مذکور شوند. 

 استدلال برخی این است که اتحادیه تشکیل شده تا الزام نماد اعتماد برداشته شود، اما در هر صورت مشخص نیست که استارت‎آپ‎ها و فعالان کسب و کارهای مجازی که فعالیت آنها چند وجهی است و از نهادها و اتحادیه‎های همگن مجوز دارند، آیا دوباره باید مجوز بگیرند یا نه و این نگرانی بین فعالان وجود دارد که اگر اقدام به اخذ مجوز نکنند، اتحادیه کسب و کارهای مجازی جلوی کسب و کارشان را بگیرد.

حال با توجه به اینکه اتحادیه کسب و کارهای مجازی آغاز بکار ضعیف و سستی داشته، تعریف کسب و کارهای مجازی در آن مبهم است و امکان تفسیر به رای دارد، آیا باید به این نهاد صنفی جدید خوش بین بود یا این اتحادیه هم در ویترین تشکل های پرتعداد فاوا، در کنار چندین تشکل کم اثر دیگر، کارکردی زینتی پیدا می کند.