آنا- علوم مختلف در عرصه زندگی انسان همپای دانش روباتیک در حال رشد هستند و یکی از شاخه های جدید در علوم انسانی، «جامعه شناسی روباتیک» است. این شاخه از علوم انسانی به بررسی تعامل میان انسان و روبات و میزان پذیرش اجتماعی روبات های انسان نما و عوامل اثرگذار بر این پذیرش می پردازد.

یک تیم پژوهشی متشکل از پژوهشگران اتریشی و انگلیسی اخیرا آزمونی را تدارک دیده اند که نشان می دهد انسان ها از روبات هایی که اشتباه می کنند، بیشتر خوششان می آید. در این پژوهش که 40 نفر از مردم عادی در آن حضور داشتند، میزان دوست داشتنی بودن، انسانی بودن و هوشمندی روبات از شرکت کنندگان پرسیده شد و نتایج به دست آمده نشان داد که خطاها موجب تعامل بیشتر میان انسان و روبات می شود.

روش کار به این شکل بود که از مردم خواسته شد تا در دو مرحله با روبات تعامل داشته باشند؛ مرحله نخست انجام یک مکالمه و مرحله دوم ساختن یک پازل با همکاری روبات بود. در هر دو مرحله، برای برخی شرکت کنندگان روبات هایی در نظر گرفته شده بود که خطاهایی مانند اشتباه گفتن کلمات یا جمله ها یا انداختن قطعه ای از پازل روی زمین را به صورت عمدی انجام می دادند و سپس روبات با توجه به واکنش آزمایش کننده، مانند خندیدن یا تردید و تعلل او، خطای خود را تصحیح می کرد.

نتیجه شگفت انگیز این بود که مردم نه تنها روبات های خنگ تر را بیشتر دوست داشتند و با آنها تعامل سازنده تری انجام دادند، این خطاها موجب نشد که روبات را در رده کم هوش یا ناتوان دسته بندی کنند و همه آنها معتقد بودند که روبات هایشان هوش و استعداد و شباهت کافی به انسان را دارند.

نتایج این پژوهش قرار نیست روبات های جراح یا ناظر بر امور حساسی بسازد که اشتباه کنند بلکه این پژوهش ها برای ساخت روبات هایی که قرار است تعامل رو در رو با مردم عادی در امور روزمره ای مانند راهنمایی در ساختمان و مانند آن داشته باشند به کار گرفته شود تا انسان ها در حضور همتایان ماشینی خود احساس آرامش بیشتری بکنند.