آخرین اخبار
facebook Telegram RSS ارسال به دوستان نسخه چاپی
کد خبر : 211531
تاریخ انتشار : 18 خرداد 1396 9:41
تعداد بازدید : 548

قفسه

قفسه

گذر از زمستان
نویسنده: اولیویه آدام
ترجمه: مارال دیداری
ناشر: چشمه
قیمت: 8 هزار تومان
اولیویه آدام از چهره های جوان و پرکار ادبیات امروز فرانسه است. او در سال 1974 به دنیا آمده و تاکنون آثار متعددی منتشر کرده که شاید یکی از مشهورترین های شان همین کتابی ا ست که در دست دارید؛ مجموعه داستان گذر از زمستان که سال 2004 جایزه معتبر گُنکور را از آن خود کرد. این داستان ها با روایتی نزدیک به‏ هم جهانی می سازند که در عین استقلال وحدت دارند. در واقع کاری که آدام در این کتاب انجام داده است استفاده از فرم داستان کوتاه بوده برای نوشتنِ رمانی مقطع. اکثر داستان ها درباره فقدان، زندگی گذشته، آدم هایی که از دست رفته اند، مرگ و فردیت‏اند. هر کدام از روایت های آدام رابطه ای دارند با یک گذشته دور و برای همین طعمی از نگاه مارسل پروست را می توان در ذهن این نویسنده جوان فرانسوی دید. عنصر برف در بیشتر داستان ها حضوری ثابت دارد و همین طور مواجهه قهرمان های او با امری که در این میانه آن ها را ناچار می کند به بازخوانی گذشته و طبیعت اطراف شان. در اهمیت این کتاب همین بس که اصولا در سنت فرانسه داستان کوتاه چندان اهمیتی ندارد و این نویسنده توانسته با این داستان کوتاه های به ‏هم‏ پیوسته به جایزه ی گُنکور برسد.

این گفت و سخن ها...
نویسنده: محمود دولت آبادی
ناشر: چشمه
قیمت: 30 هزار تومان
آن چه در این دفتر فراهم آمده است، چنان چه از سر نام آن پیدا است ــ جُنگی ا ست از گفت وگوهای صاحب این قلم با خبرنگاران مطبوعات در مسیر این ده، بیست‏ساله که مثل باد گذشت. بدیهی است موضوع عمده گفت‏و‏شنودها ادبیات است در معنای عام، ادبیات در معنایی که من درک می کنم…

فانوس دریایی
نویسنده: شیوا مقانلو
ناشر: چشمه
قیمت: 25 هزار تومان
خیلی از دلگرمی های زندگی سوغات آشنایی هاست، اما خیلی از ترس ها هم نتیجه همین آشنایی ها... برای همین است که گاهی از هم دور می شویم تا دوباره نزدیک بیاییم... لباس غریبگی می پوشیم تا از سر نو آشنا شویم... فاصله می گیریم تا فاصله ها را کم کنیم... من دور می ‏شوم تا نترسانمت، تو دور می شوی تا اذیتم نکنی، و اینها همه برای نزدیک ماندن ماست... وقتی پشت فاصله ای خودخواسته دوباره هم سخن و هم شنو می شویم، خیالمان جمع است که با یک غریبه ی آشنا راز دل می گوییم: با تویی که مکرر نو می شوی اما همیشه یک نفری.


نظر شما



نمایش غیر عمومی
تصویر امنیتی :