زمانی ورتو در ایران چندین شعبه داشت، در بازارهای موبایل فروشگاهی لوکس به برندهای معروف لاکچری همچون ورتو، گرسو، لامبورگینی، Tag Heuer و موبیادو اختصاص داشت که این فروشگا ه ها بیشتر شبیه موزه بودند تا فروشگاهی برای خرید گوشی. مشتری این فروشگاه ها هم معمولا سفیران، مدیران شرکت ها و ثروتمندان بودند.

این گوشی ها امکانات خاصی هم نداشتند، هزینه ای که کاربر برای خرید این دستگاه ها می پرداخت، برای بدنه قیمتی آن بود که بیشتر از جنس طلا، الماس یا سنگ های قیمتی بود.

کاربران برای داشتن یک مدل از این دستگاه ها گاهی تا 20 هزار دلار هم هزینه می کردند.

داشتن چنین گوشی هایی به نوعی برای افراد پرستیژ و کلاس خاصی داشت. البته دارندگان چنین گوشی هایی هم معمولا گوشی های قدیمی شان را نمی فروختند و به نوعی این دستگاه ها را کلکسیون می کردند. از سوی دیگر این گوشی ها به دلیل اینکه ارتقایی در زمینه های کاربردی نداشتند، سال ها برای کاربران شان کار می کردند و یک گوشی مدت زمان طولانی در دست کاربر بود و زمانی هم که افراد از گوشی خود خسته می شد، قابی جدید از جنس طلا و نقره یا پوست سوسمار می خرید و لباسی نو بر تن گوشی قدیمی شان می کردند.

اما این روزها کمتر چنین گوشی هایی دست افراد دیده می شود و داشتن یک گوشی لاکچری از جنس طلا و الماس، خیلی به چشم نمی آید و به نوعی به رخ کشیدن را نشان می دهد. 

این روزها داشتن گوشی که از فناوری های روز پشتیبانی کند، تاثیر بیشتری روی افراد می گذارد تا داشتن قابی گران قیمت. داشتن یک گوشی که دوربین حرفه ای داشته باشد یا قدرت پردازش آن و باتری با عمر طولانی داشته باشد، چشمگیرتر است.

از سوی دیگر گوشی های بالارده آنقدر گران شده اند که به نوعی فوق لوکس به شمار می روند. مثلا برای خرید یک گوشی پیشرفته دست کم باید 3 میلیون تومان هزینه کرد که البته نسبت به قیمت چند ده میلیون تومانی گوشی های لاکچری زیاد نیست، اما امکاناتی که این گوشی ها دارند، آنها را کاربردی تر و حتی لوکس جلوه می دهد.

به این ترتیب در دست اکثر مدیران می توان گوشی های پیشرفته آیفون، سامسونگ و غیره را دید. 

حتی داشتن قابی از جنس طلا یا لوکس خیلی جنبه خوبی ندارد و بیشتر نظر افراد را به کسانی که از این نوع قاب ها استفاده می کنند، منفی می کند. 

البته شرکت هایی مثل ورتو که قبلا گوشی هایی بدون امکانات می ساختند این روزها گوشی های هوشمند می سازند، اما مثل قبل این گوشی ها طرفداران خاصی ندارند. حتی شیوخ عربستانی که ازجمله بزرگ ترین طرفداران گوشی های لوکس هستند، بیشتر آيفون های اپل دست می گیرند که در برخی موارد کلید هوم یا بدنه این گوشی ها از طلا یا الماس ساخته

 شده است.

بنابراین این روزها معنای لوکس بودن تغییر کرده و تصور کاربران از یک کالای لوکس صرفا، بدنه طلا یا الماس آن نیست، بلکه هرچه آن ابزار کاربردی تر باشد و از فناوری های روز دنیا بهره ببرد، لوکس تر و شیک تر به نظر می رسد.