این درحالی است که اکثر مدیران، تنها از یک سبک مدیریتی پیروی می کنند یا مدیریت سلطه یا مدیریت اعتباری. زمانی که ما از طریق مدیریت سلطه عمل می کنیم، دیگران را با قاطعیت و اعمال قدرت و اقتدار رسمی مان تحت تاثیر قرار می دهیم. این سبک ازمدیریت زمانی که کار برای افراد مشخص است و قرار است همه در یک جهت حرکت کنند، خیلی خوب جواب می دهد. برای مثال، راهبرد و استراتژی مان به بازار فرستادن فلان محصول جدید است. در اینجا چالش این است که تیم متحدا در این جهت مصوب شده عمل کند. پس مدیریت سلطه راهی موثر برای ایجاد جبهه واحد است. این در حالی است که مدیریت اعتباری، در تضاد با آن نوع مدیریت قرار دارد. منظور از مدیریت اعتباری، مدیریتی است که حکمت و تخصص ما با نشانه هایی خودش را نشان می دهد و تاثیر می گذارد. این سبک ازمدیریت زمانی جواب می دهد که ما و تیم مان در حال انجام کار جدیدی هستیم. برای مثال اگر تیم بازاریابی بسیج شده که راه های خلاقانه ای برای کمپین های تبلیغاتی پیدا کند، مدیریت اعتباری می تواند آنها را با راهنمایی هایش از محدودیت ها خلاص کرده و آنها را تشویق کند تا قید و بندهای ذهنیشان را دور بریزند، بنابراین بلوغ مدیریتی ما هنگامی خودش را نشان می دهد که تشخیص بدهیم هر موقعیت کاری نیازمند چه سبک از مدیریت است.