محسن رنانی

عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان

همه ساخته های بشری هم منفعت دارند هم زیان؛ ولی در برخی منافع بیشتر است و در برخی مضار. مثلا کارد یکی از مفیدترین و کارآمدترین ابزارهای زندگی روزمره انسان است. اما گاهی هم با این کارد، قتل صورت می گیرد. روشن است که ما به علت اینکه با کارد قتل هم انجام می شود، تولید و خرید و مصرف کارد را حرام یا ممنوع اعلام نمی کنیم و کارخانه های آن را تعطیل نمی کنیم. 

دموکراسی و فضای مجازی هم از دستاوردهای شگرف بشری است که منافع  و کارکردهای مفید و شگفتی آوری دارند؛ اما البته در آغاز در هر کشوری وارد می شوند پیامدهای منفی نیز دارند. ما پیامدهای منفی دموکراسی و فضای مجازی را در کشور خودمان بسیار حس کرده ایم اما دال بر این نمی شود که بخواهیم آنها زیر سوال ببریم و تخریب یا متوقف شان کنیم. باید تمرین کنیم که از آنها بهتر استفاده کنیم و البته همیشه بیماردلانی هستند که از کارد، اتومبیل، دوربین، دارو، پول، علم، دین و اینترنت هم سوء استفاده می کنند که باید تحمل کرد تا ابزارها یا راهکارهایی برای مدیریت این سوء رفتارها پیدا شود.

ما اکنون دقیقا در میانه دوره گذار به دموکراسی و  اوایل دوره گذار به حاکمیت مجازی هستیم و البته باید سوء استفاده ها و کژکارکردها و آسیب های احتمالی این دو را تحمل کنیم و بکوشیم بدون بستن راه استفاده از این امکانات و فرصت ها، راهکارهای کاهش آسیب های آنها را بیابیم و به تدریج الگوهای رفتاری و فرهنگی خود را اصلاح کنیم.جوامعی که نتوانند این دوره گذار را تحمل کنند، بازی دموکراسی و قابلیت های دنیای مجازی را از دست می دهند و این یعنی فرصت های خود و درواقع فرصت های نسل های آینده را می سوزانند.برای مثال این روزها در فضای مجازی متنی به نام «محسن رنانی» یا «محمد رنانی» (که وجود خارجی ندارد) منتشر شده است که نه محتوای آن، نه سبک نگارش آن و نه هیچ جمله ای از آن متن، از من نیست. در هر صورت این هم از پیامدهای منفی فضای مجازی است ولی مانع آن نمی شود که ما از برکات این فضا استفاده نکنیم. اگر توفیق رفیق شود، در آینده درباره «سازوکار تولید معرفت در فضای مجازی» سخن خواهم گفت.

منبع: متن خلاصه شده از کانال تلگرام محسن رنانی