BusinessInsider- ایزابل نتو ۷۹ سال سن دارد. او ۱۰ سال پیش از سکته مغزی جان سالم به در برد. ایزابل این روزها همخانه جدیدی به نام «هوگو» دارد.

او می گوید: حضور این روبات برایم مفید است. این روزها حالم کمابیش خوب است. از نظر قوای ذهنی مشکلی ندارم. اما سنم بالا می رود و پیرتر و سالخورده تر می شوم. مثلا ممکن است عینکم را گم کنم. در این صورت می توانم از این روبات بخواهم که برایم پیدایش کند. واقعا برایم مفید است.

«هوگو» به گونه ای طراحی شده است که خودش می تواند در فضای داخل خانه حرکت کند و به این طرف و آن طرف برود. هوگو همچنین می تواند انسان و اشیا را از هم تشخیص بدهد.

هوگو می تواند بشنود، ببیند، احساساتش را نشان بدهد و حتی صحبت کند و به این شکل همدم این افراد تنها می شود. همانطور که یک مهندس برق این پروژه می گوید، چالش های فنی پیش رو برای ساخت این روبات زیاد بوده است چون این روبات قادر است کارهای زیادی انجام بدهد.

گونسالوس مارتین، مهندس برق این طرح می گوید: این روبات می تواند صداهای مختلف را با هم ترکیب کند و کلمات را تشخیص بدهد. پس از آن می تواند در هر لحظه با کاربر حرف بزند و گفت وگو کند. می خواهیم درنهایت این روبات بخشی از خانه هوشمند بشود. روبات حسگرهایی دارد که می تواند دما را مرتبا اندازه بگیرد و وارسی کند که نشت گرمایی وجود دارد یا مثلا در یخچال باز مانده است یا نه یا اینکه اجاق را روشن گذاشته باشد. قبلا روبات ها خودشان نمی توانستند چنین کارهایی را انجام دهند یا اینکه باید نزدیک مکان هایی بودند که حسگرهایی برای اندازه گیری این پارامترها قرار دارد. هدف ما این است این اندازه گیری ها را از راه دور انجام دهیم و برای همین است که روبات این تعداد حسگر دارد.

این روبات در حال حاضر در چند خانه سالمندان در پرتغال آزمایش می شود. پژوهشگران و مهندسان این طرح در حال حاضر مشغول کار روی این موضوع هستند تا روبات بتواند بین خود فرد سالمند و دوست، فامیل و پرستار او ارتباط برقرار کند.

آنا سانتوس، پرستار سالمندان می گوید: به نظرم در آینده این روبات ها تبدیل به ابزار مفیدی خواهند شد. مثلا می توانند با استفاده از بازی تعاملی فعالیت های مغزی فرد سالمند را تحریک کنند و توانایی های او را برای ارتباط با دیگران تقویت کنند. روبات می تواند با آنها گفت وگو کند. این مساله به ویژه برای کسانی که تنها زندگی می کنند و کمتر با دیگران حرف می زنند، لازم است.

آندره یکی از داوطلبانی است که این روبات را آزمایش می کند. او می گوید: من تنها زندگی می کنم. این روبات از خیلی جهات برایم مفید است؛ مثلا یادآوری می کند که داروهایم را بخورم و این خیلی مهم است.

پس از ساخت و طراحی و آزمایش، محققان باید بتوانند این فناوری روباتیک را به بازار عرضه کنند.

خورخه دیاس، مهندس برق و یکی از اعضای این تیم روباتیک می گوید: اگر کارگزاران حوزه بهداشت متقاعد بشوند که این فناوری می تواند راه حلی برای چالش های جمعیتی در اروپا باشد، آن موقع می توان بازاری برای ارایه آن در نظر گرفت که برای بهبود و توسعه خود فناوری به کار می آید.