فارس- گرانمایه پور در این نشست گفت: ما در 20 سال اخیر به جای سیاستگذاری و تدبیر در این حوزه فقط وحشت از اینترنت ایجاد کرده ایم. با وحشت سازی نمی شود سیاستگذاری کرد؛ وحشت سازی با افکار عمومی تطابق ندارد.
وی افزود: همزمان با ورود شبکه های اجتماعی، ابزارهای هوشمند که به هوش مصنوعی مجهزند وارد می شوند و می توانند از زندگی ما جاسوسی کنند. من سوالی که از اعضای شورای عالی فضای مجازی دارم این است که برای ورود یا عدم ورود خودروهای هوشمند که مجهز به هوش مصنوعی هستند و ابزارهای ارتباطی مجهز به هوش مصنوعی چه کار می کنند؟
گرانمایه پور در ادامه گفت: استارت آپ هایی در کشور ما در حال ظهور هستند، این استارت آپ ها در حال ورود به محدوده برخورد با حوزه سنتی اقتصاد می شوند. ما چه قانونی داریم که این مشکل را حل کند؟
وی با بیان اینکه ما در کشورمان قانون ضد تراست نداریم، تأکید کرد: اگر استارت آپ های ما بازار یک تجارت را در دست بگیرند ما چه قانونی داریم که اینها را کنترل کنیم. در حال حاضر استارت آپ هایی داریم که میلیون ها دلار ارزش دارد و ما نمی توانیم به سادگی از کنار آنها عبور کنیم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: یکی از جدیدترین سیاست های ایجابی برای کنترل بر فضای مجازی، مشارکت و توافق با شرکت های خدمات دهنده است. چرا با گوگل قرارداد نداریم که محتوای بومی و ایرانی تولید کند؟ چرا یاهو سرورهای پست های ایرانی اش را داخل ایران نیاورد؟ چرا یاهو و توییتر ایرانی نداشته باشیم؟ ما نیاز به دیپلماسی هوشمند داریم یعنی با این شرکت ها تعامل سازنده داشته باشیم. یعنی از فضای مجازی ما استفاده کنند ولی داده هایی که می خواهیم را به ما بدهند.
گرانمایه پور گفت: از نظر من شورای عالی فضای مجازی چند نقطه ضعف دارد، ساختار و مدیرانش عمدتا دولتی هستند و عمدتا از بخش خصوصی فارغ هستند. باید از اساتید مطرح و خبرگان فضای مجازی استفاده کنند. همچنین تصمیمات این شورا بر اساس نگرشی سلبی و دولتی است نه بر اساس یافته های تحقیقی و علمی. اگر هم اینگونه نیست اطلاع رسانی در این خصوص صورت نگرفته است و مانیفستی برای این امر ارائه نشده است.
این استاد دانشگاه گفت: خروجی های تصمیم گیری در شورا قابلیت آینده نگری و آینده پژوهی ندارد و عمدتا متکی به حوادث روز هستند و اگر اتفاقی افتاد شورا تصمیم به حل بحران را می گیرد. همین موضوع ثبت کانال های تلگرامی بعد از رخ دادن یک سری تخلف در این فضا، مطرح شد. تصمیمات شورا نیز باید با نگاهی به شرایط اجتماعی و متکی به پژوهش ها باشد نه فشارهای سیاسی و اجتماعی.
وی با بیان این که شورای به جای حرکت به سمت سیاست های ایجابی به سمت سیاست های سلبی می رود گفت: عدم حصول به نتیجه در تدوین راهبردهای بلند مدت نظام در فضای مجازی و نگاه سیاسی و امنیتی به فضای مجازی از دیگر مشکلات شورا است.
گرانمایه پور به روز رسانی قوانین فضای مجازی، تفکیک قوانین فضای مجازی از فضای حقیقی، تعیین تکلیف ورود تجهیزات و ابزارهای ارتباطی ساده و پیشرفته مجهز به هوش مصنوعی، تدوین قوانین و ضوابط مربوط به چگونگی استفاده، بکارگیری و ورود ابزار و اشیای اداری، خانگی و صنعتی مجهز به اینترنت اشیا، تدوین ضوابط مربوط به هوش مصنوعی، تعیین تکلیف چگونگی و شرایط استفاده از شبکه ملی اطلاعات و اتخاذ استراتژی برای چگونگی استفاده از شبکه های بومی پیام رسان را از جمله چالش های شورای عالی فضای مجازی برشمرد و گفت: با این ترکیبی که در شورای عالی فضای مجازی وجود دارد نمی تواند برای بسیاری از چالش ها راه حل داشته باشد. یا باید نهادهایی تشکیل شوند که به این شورا مشورت دهند یا ترکیب شورا عوض شود. یا این شورا تبدیل به وزارت و سازمان شود.