تامین سرمایه از طریق اهدا به این معناست که افراد، به پروژه ای کمک مالی بلاعوض می کنند و در روش پاداش محور، در ازای دریافت کالا یا خدمات مشخصی، تامین مالی می کنند. تامین سرمایه جمعی مزایای بسیاری دارد؛ به جای یک نفر، چندین نفر با با مبالغ کم، می توانند مقدار قابل توجهی سرمایه برای راه اندازی یک کسب و کار فراهم کنند، اطلاع رسانی گسترده از طریق اینترنت و تبلیغات، یک مزیت دیگر است. قبل از ظهور و فراگیری اینترنت، جذب سرمایه به این صورت، کار دشواری بود، اما اینترنت فرآیند چنین سرمایه گذاری هایی را برای کسب وکارهای خانگی آسان تر کرده است. در ایران سایت هایی مانند فاندوران، دونیت و مهربانه اقدام به چنین کاری کرده اند؛ وارد سایت می شوید، پروژه مورد نظرتان را انتخاب می کنید و به مبلغ دل خواهتان، به تامین سرمایه برای راه اندازی پروژه کمک می کنید. توجه به کسب و کارهای خانگی، برای اشتغال زایی بیشتر وارد بعد جدیدی شده است؛ فضای کاری بزرگ تر شده تا برای تعداد بیشتری از افراد ایجاد اشتغال کند. اخیرا مهربانه پروژه ای با عنوان راه اندازی کارگاه دوزندگی و تولیدی کتیج واقع در سیستان و بلوچستان معرفی کرد؛ این پروژه موفق شد با هدف ایجاد شغل برای 5 نفر از اهالی روستا، تمام مبلغ مورد نظر را از طریق جذب سرمایه ی مردمی فراهم کند و کارگاه راه اندازی شود. پروژه ی موفق دیگری هم با عنوان احداث کارگاه قالی بافی جهت اشتغال زنان سرپرست خانوار در یکی از روستاهای محروم استان همدان توسط دونیت برگزار شد.

چرا تعداد پروژه های کارآفرینی در سایت های تامین سرمایه جمعی کم است؟ و چرا از همین تعداد کم هم، برخی به سرانجام نمی رسد؟ گلرخ بحری (مدیرعامل مهربانه) می گوید: فرهنگ کارآفرینی هنوز درست جا نیفتاده؛ کارهای خیریه بیشتر طرفدار دارد، در صورتی که با کارآفرینی، شخص دارای منبع درآمد خواهد شد و برای تامین هزینه های زندگی به راه خلاف یا تکدی گری کشیده نخواهد شد. اما مردم به پروژه های خیریه راحت تر اعتماد و کمک می کنند تا پروژه های کارآفرینی؛ چون در جریان اثرات پروژه قرار ندارند و باید فرهنگ سازی بیشتری انجام شود تا ریسک قرار دادن چنین پروژه هایی روی سایت پایین بیاید و تعدادشان بیشتر شود. 

محی سنیسل (مدیرعامل دونیت) هم می گوید: اگر تاثیر پروژه ای مشخص باشد، مثل راه اندازی یک کارگاه که برای 100 نفر اشتغال زایی می کند، مردم درک می کنند و کمک قابل توجهی می کنند؛ اما فرهنگ این که به یک نفر سرپرست خانوار، برای راه اندازی کسب و کاری کمک کنند، هنوز در ذهن عمده ی مخاطبان جا نیفتاده است. اگر فرهنگ سازی شود، درصد بیشتری از پروژه های اشتغال زایی به موفقیت می رسند.

با احتساب این که ذهنیت مردم، درمورد سرمایه گذاری روی کسب و کارها، در اکثر اوقات تا این حد نادرست است، آیا این سایت ها علاقه ای دارند که بازهم پروژه های اشتغال زایی را، جهت جذب سرمایه روی سایت های خود قرار دهند؟ گلرخ بحری خوشبین است: قطعا پروژه های این چنینی را بیشتر خواهیم کرد؛ اما پیش از آن، برنامه ی راه اندازی کمپین هایی برای فرهنگ سازی در این زمینه خواهیم داشت. در این کمپین ها، به افراد یاد می دهیم که اگر به راه اندازی کسب و کار برای تعدادی از اشخاص کمک کنند، در نهایت به خودشان بازمی گردد، هم چنین کارآفرینی به رشد کلی جامعه کمک خواهد کرد. وقتی این فرهنگ را جا بیندازیم، نه تنها تعداد پروژه های کارآفرینی بیشتر می شود، بلکه درصد موفقیت آن ها هم بالا می رود.

با توجه به توسعه دسترسی به اینترنت در کشور و بالا بودن امنیت خرید های اینترنتی و عملیات بانکی، هنوز خیلی از افراد به این شکا تراکنش ها اعتماد ندارند و احتمال کلاه برداری را در نظر می گیرند. 

محی سنیسل ار تجربه متفاوت دونیت می گوید: در صفحه اصلی سایت، قسمتی با عنوان “اسناد شفافیت” قرار دارد؛ در این قسمت، 500 پرداخت آخر کاربران و لیست تمامی پروژه ها از اولین پروژه دونیت تا جدیدترین پروژه را با نتایج آن مشاهده خواهید کرد. غیر از آن، بروزرسانی هایی روی تمام پروژه های حمایت شده ، در سایت دونیت انجام می شود و کاربران در جریان لحظه به لحظه اتفاقات قرار می گیرند. این گونه افراد اعتماد می کنند و میزان موفقیت پروژه ها بالا می رود.

کاربران اینترنت در ایران زیادند، اما افراد بسیاری، از مفهوم تامین سرمایه جمعی بی خبرند؛ تا جایی که گاهی این بسترها، خودشان پیگیر موسسات خیریه، افراد نیازمند و کارآفرینان می شوند و به ایشان پیش نهاد همکاری می دهند.

 عبدالرسول بارانی (مدیرعامل موسسه خیریه خادمین کتیج) یکی از کسانی است که در مهربانه، پروژه موفق داشته است. او می گوید: 3-2 سال پیش، از مهربانه با موسسه ما تماس گرفتند و وقتی فهمیدند ما یک خیریه هستیم که در مناطق محروم فعالیت می کنیم، پیشنهاد همکاری دادند و ما هم مدارک لازم برای همکاری را به ایشان ارائه دادیم. اول پروژه های مورد همکاری فقط موارد خیریه بودند، اما مدتی پیش با خودم فکر کردم که چرا به جای کمک مقطعی، اشتغال زایی نکنیم؟ این مسئله را با مهربانه درمیان گذاشتیم و مورد قبول واقع شد. 

مدیران این بسترها می گویند که کارآفرینان و خیریه ها از طریق جست وجو در اینترنت، معرفی افراد به یک دیگر و تحقیقات، ایشان را پیدا می کنند و برخی مواقع پی گیری خود این بسترهاست که باعث همکاری میان این افراد و بسترهای تامین سرمایه جمعی می شود؛ اما مشکل اصلی این جاست که در ایران، اکثریت مردم با مفهوم تامین سرمایه جمعی به درستی آشنا نیستند؛ به همین دلیل در بسیاری از موارد، نمی دانند که می توانند از این مفهوم به عنوان گزینه تامین منابع مالی استفاده کنند؛ فرهنگ سازی برای جا انداختن مفهوم تامین سرمایه جمعی، تاثیر بسزایی بر رونق کسب و کارها و روند صعودی اشتغال زایی در جامعه دارد.