هنگامی که خبر انفجار گوشی های جدید سامسونگ پیچید، فراخوان جمع آوری گوشی های گلکسی نوت پس از گذشت مدت زمان زیادی که در کشورهای دیگر اجرا شده بود، سرانجام در ایران اجرایی شد. آن هم نه با پیگیری نهادی خاص بلکه از سوی نمایندگی خود شرکت.

باید توجه داشت از آنجا که انفجار گوشی ممکن است خطرات بسیاری را در پی داشته باشد، ظاهرا نه مردم و نه مسوولان توجهی به این امر ندارند و حتی احتمال نمی دهند که انفجار گوشی ممکن است باعث مشکلی جدی در هواپیما شود یا در مکان های عمومی حادثه ای رخ دهد و جان هموطنان مان به خطر بیفتد. البته موضوع گلکسی نوت 7 یک نمونه است که ما متوجه شویم در ایران این حس رعایت حقوق مشتری همچنان کمرنگ است و مسوولان نسبت به این موضوع ظاهرا بی تفاوت هستند.

جاافتادن و باور موضوع بی توجهی و عدم تکریم کاربران ایرانی تا آنجا پیش رفته که حتی یک خبرگزاری تیتر می زند: «گوشی جدید سامسونگ از ایران هم جمع آوری می شود؟»!البته نباید بیش از این هم انتظار داشت. وقتی موضوع قاچاق 90 درصدی گوشی به وضوح از دهان مسوولان شنیده می شود و قضیه رجیستری گوشی های موبایل سرانجامی ندارد، خیلی نمی توان به جمع آوری یک گوشی با امکان انفجار امیدوار بود.

وقتی این موضوع آنقدر بی اهمیت جلوه داده می شود که مقامات دولتی واکنشی نشان نمی دهند، چطور می توان انتظار داشت که کمپانی های مادر دفاتر نمایندگی رسمی در کشورمان ایجاد کنند یا حتی کارخانه های خود را به ایران انتقال دهند.این موضوع را می توان به بسته بودن سایت رسمی بسیاری از شرکت های موبایلی به روی ایرانیان نیز تعمیم داد که حتی شرکت ها درحالی که می دانند ایران یکی از بهترین بازارها برای فروش کالای شان است؛ اما به دلیل اینکه مقامات دولتی نظارت و درخواستی در ازای فروش کالای شان در بازار ایران ندارند، شرکت ها نیز از این موضوع سو ءاستفاده کرده و بدون احترام به کاربران ایرانی صرفا به کسب سود از کشورمان بیندیشند.

پس از ماست که برماست...