این ماجرا بهانه ای شد تا یک بار دیگر نگاهی به وظیفه و روش مسوولان، نهادها، برندها و رسانه ها در تعامل بی واسطه با مردم بیندازیم. 

یکی از بسترهایی که شبکه های اجتماعی فراهم می کنند، ارتباط بی‎واسطه و سریع است؛ ارتباط بین مسوولان، نهادها، رسانه ها، برندها و چهره ها با مردم. متاسفانه در مملکتی که طی 37 سال گذشته پاسخگویی به مردم را وظیفه همه نهادها و اشخاص دانسته و بارها بر آن تاکید شده است، کمتر پاسخگو می بینیم. اما امروز به عنوان یک مسوول، نهاد، برند و حتی یک رسانه باید به خاطر داشته باشیم شبکه های اجتماعی راه های یک طرفه نیستند که ما تنها برای جمع کردن طرفدار و کسب شهرت از آن استفاده کنیم. همچنین ضروری است به یاد داشته باشیم در این محیط، مردم دیگر تنها یک شنونده نیستند بلکه می توانند صدای خودشان را به گوش دیگران برسانند. تا پیش از این هر کدام از ما در هر کسوت و مقامی می توانستیم ادعا کنیم موانع اجازه نداد صدای مردم را بشنویم، درنتیجه انتقادات و اعتراضات به گوش ما نرسید. اما حالا با وجود شبکه های اجتماعی که تریبونی عمومی هستند، صدا به سادگی به گوش همه می رسد. رفتار برخی افراد حقیقی و حقوقی دارای مسوولیت در این فضا نشان می دهد مشکل نرسیدن صدای مردم نیست، مشکل نداشتن گوش است. تازه ترین نمونه اش، بهانه یادداشت امروز ماست؛ برخورد تسنیم با منتقدان و افرادی که صدای خود را به گوش آنها رسانده بودند. فارغ از اینکه انتشار عکس کودکان در استخر از نظر اخلاقی صحیح نیست، برخورد این رسانه با ده ها کاربری که به صورت مستقیم او را خطاب قرار داده بودند نیز نادرست بود. این طنز تلخی است که بگوییم اصحاب رسانه باید شنیدن، پاسخ دادن و احترام گذاشتن به مردم را تمرین کنند؛ چراکه رسانه همان ابزاری است که افراد حقیقی و حقوقی را مجبور به شنیدن و پاسخگو بودن می کند و وظیفه اش شنیدن صدای مردم و رساندن آن به گوش دولت هاست. اما به نظر می رسد برخی رسانه ها هنوز در دنیای تک صدایی خود به سر می برند. وقت آن رسیده برخی از اصحاب رسانه از دنیای تک صدایی خود خارج شوند و بدانند آنها نیز مانند همان مسوولانی که آنها را موظف به پاسخگویی می دانند، موظف به پاسخگویی همراه با احترام به مخاطبان شان هستند. حضور در فضای مجازی تا هنگامی که به بلوغ فکری نرسیده ایم می تواند به جای مفید بودن مضر باشد؛ بلاک کردن کاربران از سوی یک رسانه (چه تسنیم چه دیگر رسانه ها) در شبکه اجتماعی به مثابه سرکوب و خاموش کردن صداها در دنیای واقعی است. پس، کمی بیشتر به رفتار خود دقت کنیم.