fanavaran
آخرین اخبار
سرویس های خبری
پربیننده ترین خبرهای سرویس
یادداشت سرویس
اخبار برگزیده سرویس
گفت و گوی سرویس
گزارش سرویس
{#foreach $T.table as record}{#/for}
کد خبر : 90953
تاریخ انتشار : 19 دی 1394 11:50

چیزهای بدون مقیاس

ما عادت داریم تاثیر چیزهای جهانی را بر بازار داخلی کشور بررسی کنیم. این یکی از دم دست ترین سوژه های مطبوعاتی است؛ مثلا تاثیر سونامی فلان کشور، حمله تروریستی، سقوط سهام فلان شرکت در بازار بورس فلان کشور، تحریم ها، لغو تحریم ها، آب و هوا، اظهار نظرها، طرز نشستن های مقامات، دست دادن، لباس پوشیدن و خلاصه هر چیزی بر بازار کامپیوتر، موبایل، ارز، رفتار کاربران شبکه های اجتماعی یا حملات تروریستی،. چیزهای داخلی هم البته تاثیرگذار است؛ انتخابات، خطبه ها، فتواها، تعرفه ها و حتی تسخیر کنسولگری ها و سفارتخانه ها که ما خیلی دوست شان داریم و مثل خانه خودمان می دانیم شان و دلمان می خواهد هی برویم داخلشان. اگر کلیدش را هم نداشته باشیم مشکل ندارد، چند نفر از دیوار بالا می روند و در را باز می کنند، حالا از این موضوع بگذریم.

شبنم کهن چی
چرا این همه چیز برای ما مهم است؟ حقیقت این است که ما کشور متاثری هستیم. ما حساسیم. به خاطر همین تاثیرپذیری و حساسیت ما یک نقشه بزرگ از کشورمان در کنار یک نقشه کوچک از جهان روی دیوار پونز کردیم تا هر کجای دنیا اتفاقی می افتد تاثیراتش را در مقیاس های واقعی نقشه برآورد کنیم. روی نقشه نگاه می کنیم، محل وقوع رویداد را پیدا می کنیم. بعد دنبال اطلاعات مرتبط با آن کشور می گردیم؛ مثلا مساحتش، سیاستش، جمعیتش. بعضی از کشورها هستند که کل جمعیت پایتخت شان را می شود به صورت کمی فشرده در ورزشگاه آزادی تهران خودمان جا بدهیم. اما به هر حال برای خودشان کشور هستند. ما هم که متاثر! ممکن است همان پایتخت 400 هزار نفری دگرگون مان کند.
اما تازگی اینترنت همه چیزمان را زیر و رو کرده است. باید با مقیاس ها خداحافظی کنیم.می دانید که در دنیای شبکه های اجتماعی، ابعاد اهمیت ندارد، همچنین مهم نیست شما زیر پونز نقشه هستید، یا در سواحل هاوایی، یا هر جای دیگر. مهم تعداد فالورهای شما، میزان بازنشر محتوای تولید شده شما اعم از عکس و متن و هشتگ های مرتبط با شماست. شما یک سلفی با عینک آفتابی و لبخند و رنگ و لعاب بگیرید و بگذارید اینستاگرام، ببینید شما بیشتر لایک می گیرید یا عکس انقراض گونه نادر جانوری در قلب کویر ایران. 
خیلی هم عقل مان به چشم مان نباشد. جور دیگری نگاه کنیم. مثلا یک کشور کوچک می تواند ترند اول جهان توییتر شود در حالی که ابعادش اندازه پونزی که من نقشه را با آن به دیوار چسباندم هم نیست و تعداد کاربرانش در شبکه های اجتماعی به اندازه تعداد نفراتی که طی چهار روز نمایشگاه الکامپ در صف سیم کارت رایگان می ایستند هم نمی شود. من فکر می کنم دوره آخرالزمان نزدیک 
شده است.


نظر شما



نمایش غیر عمومی
تصویر امنیتی :