کو یار مهربانم
کتاب خواندن، لذت بخش است. عصرهای روشن و تاریک توی صندلی فرو برویم و لیوان چای دست بگیریم، یا شب وقتی شهر و خانه به خواب رفته اند و ما خوابزده در سکوت و رخوت خانه بیداریم، توی مترو وقتی راه درازی در پیش داریم یا هنگامی که منتظریم و می خواهیم انتظار را تاب بیاوریم... کتاب، همان یار مهربانی است که می تواند همیشه کنارمان باشد.
شبنم کهن چی
سالهاست بر سر سرانه کتابخوانی در ایران بحث و گفتوگو است. چندین روایت از سرانه کتابخوانی در ایران برای سالهای اخیر وجود دارد؛ آماری نشان میدهد سرانه کتابخوانی در کشور دو دقیقه در شبانهروز است، آمار دیگری حکایت از هفت دقیقه مطالعه در شبانهروز دارد، آمار دیگری میگوید 18 دقیقه در شبانهروز و آمار دیگر حاکی از 76 دقیقه مطالعه در شبانهروز است که شامل روزنامهها و مجلات هم میشود.
جدا از اینکه معلوم نیست بالاخره ایرانیها در شبانهروز چند دقیقه مطالعه میکنند، گرانی کتاب دلیل قانعکنندهای برای کاهش میزان مطالعه در ایران است. از این گرانی هم ناشران آسیب میبینند هم علاقهمندان به کتابخوانی. برخی معتقدند نشر دیجیتال میتواند نجاتبخش مطالعه باشد. اما هنوز هیچ سیاستی برای رونق بخشیدن به بازار نشر دیجیتال تدوین نشده است. اما پیشرفت ناشی از فناوریهای نوین مانند سیلی جامعه را همراه خود برده است. نسخه الکترونیکی بسیاری از کتابها بدون اجازه ناشر یا نویسنده اینک در اینترنت در دسترس کاربران قرار دارد. کافی است نام کتاب یا نویسنده مورد نظر خود را در اینترنت جستوجو کنید تا صدها لینک برای دانلود کردن کتاب در دسترس شما قرار بگیرد. در این بین سختی دریافت مجوز و سانسور کتابها نیز باعث شده برخی از نویسندهها به جای منتشر کردن کتاب، نسخه الکترونیکی آن را در اینترنت منتشر کنند بدون اینکه چشمداشتی به سود مالی آن داشته باشند.
گرانی، دانلود نسخه الکترونیکی کتابها و انتشار کتاب در اینترنت، آینده یار مهربانمان را به خطر میاندازد، اگر که سیاستگذاران و تصمیمگیرندگان فکری به حال آینده کتاب و کتابخوانی نکنند.