شبنم کهن چی

پیتر اسمارت یک دانشجوست که برای تهیه پایان‌نامه خود یک ایده جالب اجرا کرده است. او تصمیم گرفت ضمن نشان دادن استفاده‌هایی که رسانه‌های اجتماعی در اطلاع‌رسانی آنلاین می‌تواند داشته باشد، بر این مساله تاکید کند که چطور می‌توان بدون استفاده از این ابزار برای رفع مشکلات فردی استفاده کرد.
ایده او این بود که از سفر 50 روزه خود یک نقشه چند رسانه‌ای تهیه کند و با کاربران در سراسر جهان به اشتراک بگذارد. او در این 50 روز، 50 مشکلی را که یا خودش طی سفر با آن روبرو شده، یا در شهرهایی که به‌ آنها سفر کرده دیده می‌شود با استفاده از عکس، فیلم و متن مطرح کرده و از طریق نقشه‌اش، توییتر و فیس بوک آنها را با دیگران به اشتراک بگذارد. پیتر اسمارت کوشیده با مطرح کردن هر مشکلی، راه‌ حل‌هایی نیز ارایه دهد.
او طی 50 روز به ده شهر اروپایی سفر و دو هزار و 517 مایل را طی کرد. او در توییتر و فیس بوک هم صفحه دارد.
سایت نقشه چند رسانه‌ای پیتر اسمارت تحت عنوان 50 روز، 50 مشکل در آدرس 50problems50days.com به انتخاب awwwards.com برترین سایت از نظر طراحی و کاربری در هفته گذشته شد.  این سایت هر روز یکی از بهترین سایت‌ها را از نظرنوع طراحی و برقراری ارتباط با مخاطبان معرفی می‌کند.
این دانشجو که به کار طراحی وب‌سایت نیز مشغول است، علاوه بر طراحی سایتی برای نشان دادن نقشه سفرش، مشکلات، خاطرات، فیلم‌ها و عکس‌هایی که طی این مسیر تهیه کرده روی آن منتشر شده ، طی همین سفر کتابی را طراحی و منتشر کرد که در حقیقت نسخه مکتوب همان نقشه است. او حتی مراحل طراحی سایت و کتابش را که طی سفرش به آن پرداخته روی وبلاگش در آدرس blog.designlimits.co.uk نشان می‌دهد.
پیتر اسمارت در هر روز از سفر خود یکی از مشکلاتی که هر مسافری می‌تواند داشته باشد و خودش هم با آن روبرو شده یا مشکلاتی را که مردم شهرهایی که از آنها گذر کرده با آن درگیر بودند به صورت خلاصه همراه با عکس و فیلم تعریف کرده و چند راه حل هم برای آن ارایه داده است.
برای مثال اولین مشکلی که در روز اول سفر خودش شرح داده مشکل محدودیت زبانی است که هر مسافری ممکن است طی سفر خود با آن روبه‌رو شود. او پیشنهاد داده در اسکایپ از گجتی برای ترجمه زبان ، یا بانک‌های اطلاعات جملات و کلمات روی تلفن همراه استفاده شود.
همچنین در روز سوم به مشکل آدامس زدایی از کف آسفالت‌های اروپا اشاره کرده است که حدود 400 میلیون پوند در سال برای دولت هزینه دارد. سپس با استفاده از عکس سعی کرده چند راهکار ارایه دهد. از جمله راهکارهایی که اسمارت به آن اشاره کرده، می‌توان به نصب تخته‌هایی در سطح شهر که مردم بتوانند آدامس‌ها را به آنجا بچسبانند اشاره کرد. همینطور او پیشنهاد کرده از آدامس‌های روی آسفالت برای ایجاد طرح‌ها و نقاشی‌هایی که عابران را متوجه سطل‌های آشغال کنار پیاده‌رو می‌کند یا نوشتن جملات و کلماتی که نسبت به این رفتار اعتراض می‌کند، استفاده شود.
پیتر اسمارت حتی در مورد تنها شام خوردن در یک رستوران که به نظرش یکی از مشکلات تنها سفر کردن است یک ایده و راهکار جالب ارایه کرد. او یک شب به رستوران رفت و در صفحه یاهوی خود نوشت از آنجا که شام خوردن به تنهایی در یک رستوران به هیچ عنوان مفرح و دوست داشتنی نیست از دوستانم می‌خواهم مرا همراهی کنند و در انتخاب غذا به من پیشنهاد بدهند. سپس با به اشتراک گذاشتن منوی رستوران با دوستان خود منتظر پیشنهادهای آنلاین آنها برای خوردن شام آن شب شد. Smart آن شب نام این ایده و شیوه را Social Dining گذاشت.
در نقشه چند رسانه‌ای که اسمارت تهیه کرده، نقش ابزارهای ارتباطی مانند تلفن همراه، اینترنت و تجهیزاتی مانند مکان‌یاب، لپ تاپ و دوربین دیجیتال برای عکاسی و فیلمبرداری به وضوح نشان داده شده است؛ این‌که چطور می‌توان از این ابزار و تجهیزات در یک سفر استفاده درستی داشت. حتی دسترسی نداشتن به اینترنت یا مشکلاتی که از کار افتادن مکان‌یاب برایش ایجاد کرده بود، جزو 50 مشکلی است که او در این 50 روز با آن روبه‌رو بوده است.
با اجرای این ایده که مورد استقبال بسیاری از کاربران هم قرار گرفت، برخی از کاربران درصدد اجرای این ایده در زندگی روزمره خود، شغل خود، سفرهای‌شان و حتی تحصیل‌شان برآمدند. حتی بعضی از آنها تعداد روزها را تغییر دادند و طرح را 30 روزه اجرا کردند.