شکی نیست که توییتر گفتار و روابط سیاسی بین کشورها را طی پنج سال اخیر دگرگون کرده و شیوه جدیدی برای ارتباطات و خوداظهاری شفاف سیاستمداران در پیشگاه افکار عمومی فراهم کرده است. ترامپ نیز با استقبال از این شیوه بسیاری از نقطه نظرات و تصمیمات جنجالی خود را در توییتر اعلام می کند. صفحه توییتر ترامپ، آیینه ای از رفتار هیجانی و پر التهاب رییس جمهور جدید آمریکاست که نسبت به صفحه توییتر باراک اوباما، رییس جمهور پیشین، تفاوت های عمده ای دارد.

سیاست های ترامپ کم کم موجب نگرانی رسانه های اجتماعی شده و باعث موضع گیری آنها نسبت به آقای رییس جمهور شده است. ذات رسانه های اجتماعی نادیده گرفتن نژاد و مذهب و زبان و گردآوردن انسان ها از کشورهای مختلف، دور هم، بدون مرز و تبعیض است. صاحبان این رسانه ها برای به کار گرفتن استعدادها و مهارت هایی که به رشد رسانه شان کمک می کند، از همین ویژگی تاثیر گرفته و کارمندانی از کشورهای مختلف به کار گرفته اند. توییتر، فیس بوک، گوگل و بسیاری از غول های دنیای فناوری و ارتباطات دارای مجموعه ای از کارمندان با نژادهای مختلف هستند. طرح جدید ترامپ درباره مهاجرت این کمپانی های بزرگ را نیز نگران کرده و موجب واکنش آنها شده است.

جالب است در حالی که ترامپ از توییتر به عنوان اصلی ترین و مهم ترین ابزار رسانه ای اش استفاده می کند، کارمندان توییتر نسبت به سیاست های مهاجرپذیری وی معترض هستند و تلاش می کنند با آن مقابله کنند. این کارمندان نه تنها بستر مناسبی برای کاربران خود را که یکی از آنها آقای رییس جمهور است، ایجاد می کنند؛ بلکه ممکن است تصمیمات همین آقای رییس جمهور موجب اخراج آنها از آمریکا یا محدودیت هایی درباره ورود و خروج آنها از این کشور شود. در واقع ترامپ می تواند با تصمیمات جدید خود درباره مهاجرت به همان رسانه ها یا رسانه هایی آسیب برساند که قدرتش را از آنها می گیرد.  از سوی دیگر واکنش مردم به طرح مهاجرت ترامپ در شبکه های اجتماعی بسیار گسترده بوده و بالا بودن میزان نارضایتی از این تصمیم که در تظاهرات روزانه آمریکا نیز نمود یافته، می تواند موقعیت آقای رییس جمهور را متزلزل کند. ترامپ نباید فراموش کند که رسانه های اجتماعی همان قدر که به وی قدرت می دهد تا افکار عمومی را در دست بگیرد، به افکار عمومی نیز قدرت می دهد تا موقعیت وی را به خطر بیندازند.